Minberin son Şekli

Minberin Son Şekli ve Bunun da Vuku Bulan Yangında Yanıp Kül Oluşu

Fakih Muhammed b. Cübeyfin Hicrî 573 yılında bizzat görüp anlattığına göre; o zaman, minberin yerden yüksekliği bir adam boyu kadardı veya bundan biraz fazla idi. Genişliği beş karıştı. Basamaklarının sayısı sekizdi.

Minberin kapısının uzunluğu dörtbuçuk karış olup; kilitlenir, Cuma günü açılırdı.

Hicretin 654. yılında Mescid yanıp bu minber de yanınca, halk, onun bereketinden de mahrum ve uzak kaldı.[270]

Bu yangın, 654 yılı Ramazan´ının başında, [271] Cuma gecesi ve gecenin ilk sıralarında, [272] halk uykuya dalmadan önce vuku bulmuştu. [273]

Mescidin kayyımlarından Ebu Bekir b. Evhad, minarelerin kandillerine yağ ve fitillerini çıkarmak üzere, Mescidin eşya deposuna inmişti. Elinde, kandil kafeslerinden, içinde keten bulunan bir kafes vardı.

Kayyımın meşgul ve gafil bulunduğu sırada, kafesin içindeki ateş parladı.

Kayyım onu söndüremedi.

Mahzendeki sergiler, kafesler, kirişler tutuştu! [274] Alevler Mescidin tavanını sardı. [275] Direklerden bazıları yıkıldı. Kurşunlar eridi!

Yangın, Mesciddeki hücrelerin tavanına da yayıldı. Hücrelerden bazıları yi kıldı. [276]

Halk yangını söndürmekten âciz kaldı.

Mescidin ahşap olan herşeyi, minberi, kapılan, mahzenleri, şebekeleri, maksureleri, sandukaları ve içlerindeki kitaplar, onbir hücre yanıp kül oldu![277]

[270] Semhûdf, Vefa, c. 2, s. 405.

[271] Zehebî, el-İber, c. 5, s. 216, Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 375.

[272] Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 375.

[273] Zehebî, el-İber, c. 5, s. 216.

[274] Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 375.

[275] Zehebî, el-İber, c. 5, s. 216, Diyarbekrî, c. 2, s. 375.

[276] Zehebî, el-İber, c. 5, s. 216.

[277] Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 375.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/179-180.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın