Esvedül Ansî nin peygamberlik iddiasıyla ortaya çıkışı

Esvedü´l-Ansî´nin Peygamberlik İddiasıyla Ortaya Çıkışı

Benî Anslerin Benî Malik b. Ans oymağından olan Esved´in asıl adı Abhele olup, ata soyu şöyle sıralanır: Abhele b. Ka´b, b. Gavs, b. Sa´b, b. Malik, b. Ans, b. Malik, b. Üded, b. Zeyd, b. Yeşcüb, b. Arib, b. Zeyd, b. Kehlan, b. Sebe´, [46]

Ans, Murad b. Malik ve Halid b. Malik ve Sa´dü´l-Âşire b. Malik´in kardeşi idi . [47]

Esved´e "Zü´l-Himâr" denirdi[48] Müseylime´ye "Rahmânü´l-Yemâme" denildiği gibi, Esved´e de "Rahmânü´l-Yemen" adı takılmıştı. [49]

Esved, Kehf-i Hubban´da doğmuş ve orada yetişmişti. [50]

Esved, kâhin ve hokkabaz bir adamdı, şeytanlardan tabii vardı.

Halka birtakım acayip şeyler gösterir, sözleri dinleyenleri etkilerdi. [51]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Cerir b. Abdullah´ı Yemen´e gönderdiği zaman, Esvedü´l-Ansî´yi de İslâmiyete davet ettirmiş, fakat Esved kabul etmemişti. [52]

Peygamberimiz Aleyhisselamın Veda Haccından sonra hastalanması üzerine, casuslar tarafından her yana haberler uçurulmuştu. [53]

İlk irtidad hareketi, Yemen´de, Esvedü´l-Ansî ta rafın dan başlattın İdi. [54]

Esved, peygamber olduğunu, [55] Sâhık ve Şerik adında iki meleğin kendisine vahiy getirdiğini, [56] halka ait her hadiseyi kendisine haberverdiğini iddia etmeye başladı. [57]

Esvedü´l-Ansîye önce Ans kabilesi tâbi oldu.

Ans kabilesinden başka kabileler, [58] Mezhic ve Yemen kabileleri de ona tâbi oldular. [59]

Esved´in yediyüz süvarisi ve bir o kadar da piyadesi vardı. [60]

Kays b. Abdi Yağus, Muaviye b. Kays, Yezid b. Mahrem, Yezid b. Husayn, Yezid b. Efkel, Esved´in başlıca kumandanlarıydı. [61]

Esvedü´l-Ansî, Peygamberimiz Aleyhisselamın Yemen´deki valilerine şöyle yazı yazıp gönderdi:

"Ey üzerimize gelenler ve üzerimizde yerleşenler!

Artık topraklarımızdan birşey alamayacaksınız ve toplamakta olduğunuz şeyleri artık top I ay a m aya caksınız!

Onlara biz sizden daha lâyık ve müstahakız!

Şimdiye kadar üzerinde bulunduğunuz şeyin, bundan sonra üzerinde bulunamayacaksınız!"[62]

İslâm valileri, Esved´in elçisine:

"Sen nereden geliyorsun?" diye sordular.

Elçi:

"Kehf-i Hubban´dan geliyorum!" dedi. [63]

Mezhicler, Esvedü´l-Ansî ile yazışma yaptılar.

Necranlılar da onunla sözleştiler.

Mezhiclerie Necranlılar ayaklanarak Amr b. Hazm ile Halid b. Saîd b. Âs´ı illerinden çıkardılar. [64]

Esvedü´l-Ansî, Necran´a doğru hareket etti. On gece içinde Necran´ı ele geçirdi.

Sonra, San´â üzerine yürüdü. [65]

Şehr b. Bâzân (Bârâh) ona karşı koydu.

Şehr öldürülünce, Ebnâlartutunamadılar, bozguna uğradılar.

Esvedü´l-Ansî, çıkışının yirmibeşinci gecesinde San´â´yı da ele geçirdi.

Muaz b. Cebel, oradan kaçarak Me´rib´de bulunan Ebu Musa el-Eş´arîye uğradı.

İkisi birlikte acele Hadramevt yolunu tuttular.

Muaz b. Cebel Sekûn´e, Ebu Musa el-Eş´arî de Sekâsik´e indi.

Diğer valiler de, Âk ve Eş´arîlerin valisi Tâhir b. Hâle´nin yanına gittiler.

Amr ile Halid Medine´ye döndüler. [66]

Peygamberimiz Aleyhisselam tarafından Muradlar üzerine vali tayin edilmiş bulunan Ferve b. Müseyk, Esved´in yaptıklarını ve San´â´yı ele geçirdiğini Peygamberimiz Aleyhisselama yazı ile bildirdi. Esved hakkında ilk haber, böylece Ferve b. Müseyk tarafından verilmiş oldu.

Ferve b. Müseyk, Ahşiyyeye indi. Mezhiclerden Müslümanlıklarında sebat edenler, Ferve b. Müseyk ile birieştiler. [67]

Esvedü´l-Ansî, Ferve ile ne yazışma yaptı, ne de ona elçi saldı. Ferve´nin yanında kendisine karşı koyacak kimse bulunmadığı için, Yemen´de tek başına hüküm sürmeye başladı . [68]

Esved hâkimiyetini sağlamlaştırdı, işini büyüttü. Amrb. Ma´dikerib´i Mezhicler üzerine halife yaptı. Ordu kumandanlığını Kays b. Abdi Yağus´a, Ebnâlara ait işleri Feyruz ve Dâzeveyh´e havale etti. Şehr b. Bâzân´ı öldürdükten sonra karısı Azad´la-ki, Feyruz´un amcasının kızıdır-evlendi. [69]

Bu kadın, Allah´a ve Resûlullaha iman etmiş, iyi halli kadınlardandı. [70]

Sebe´ halkından Numan adında birYahudi, Medine´ye, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına gelip Müslüman olmuştu.

Yurduna, kavminin yanına döndüğü zaman, [71] Esvedü´l-Ansî adam salıp onu yakalattı ve azalarını parça parça kestirerek[72] öldürttü. [73]

[46] İbn Hazm, Cemhere, s. 405-406.

[47] Belâzuıî, Fütûhu´l-buldan, c. 1, s. 125.

[48] Belâzuıî, c. 1,s. 125, Taberî, Târih, t 3,5.189.

[49] Belâzuıî, t 1.S.125.

[50] Taberî, c. 3, s. 189.

[51] Taberî, c. 3, s. 189, 218, Bedrüddin Aynf, Umdetu´l-kârf, c. 18, s. 24,Diyarbekri, Târihu´l-hamfs, c. 2, s. 156.

[52] Belâzurî, c. 1,s.125.

[53] İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 61 .

[54] Taberî, c. 3, s. 189.

[55] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 5, s. 534, Belâzurî, c. 1, s. 125.

[56] Süheylf, Ravdu´l-ünüf, c. 7, s. 446, Diyarbekrî, c. 2, s. 156.

[57] Diyarbekrî, c. 2, s. 156.

[58] Belâzurî, c. 1.S.125.

[59] Süheyif, c. 7, s. 445446.

[60] Taberî, Târih, c. 3, s. 215, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 337, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye, c. 6, s. 307.

[61] Taberî, c. 3, s. 21 5, Ebu´l-Fidâ, c. 6, s. 307.

[62] Taberî, c. 3, s. 21 4, Ebu´l-Fidâ, c. 6, s. 307.

[63] Taberî, c. 3, s. 21 4.

[64] Taberî, c. 3, s. 189.

[65] Taberî, c. 3, s. 189, İbn Esîr, c. 2, s. 337, Ebu´l-Fidâ, c. 6, s. 30.

[66] Taberî, c. 3, s. 21 4, İbn Esîr, c. 2, s. 337, Ebu´l-Fidâ, c. 6, s. 337.

[67] Taberî, c. 3, s. 189, Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, t 1, s. 112.

[68] Taberî, c. 3, s. 189.

[69] Taberî, c. 3, s. 21 6, İbn Esîr, c. 2, s. 337-338, Ebu´l-Fidâ, c. 6, s. 308.

[70] Ebu´l-Fidâ, c. 6, s. 308.

[71] İbn Sa´d, Taba kâtü´l -kübrâ, c. 5, s. 535, İ bn E sfr, U sdu´l -gâbe, c. 5, s. 332.

[72] İbn Sa´d, c. 5, s. 535.

[73] İbn Esîr, c. 5, s. 332.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/201-204.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın