Ensarın duydukları endişelerin giderilişi

Ensarın Duydukları Endişelerin Giderilişi

Peygamberimiz Aleyhisselamın Safâ tepeciğinde Yüce Allah´a dua ile meşgul bulunduğu sırada, Ensardan bazıları:

"Allah Resûlullah Aleyhisselama yurdunun fethini nasip etti.

Artık kendileri burada kalır, oturur mu dersiniz?" diyerek aralarında konuştular.[682] Mekke´de kala cağını sandılar.[683]

Bazıları da, Peygamberimiz Aleyhisselamın Mekkelilerin canlarına ve mallarına dokunulmaması hakkında emir vermesine bakarak:

"Adamın(l) kavmine acıması ve yurduna rağbeti ve özlemi tuttu!" diye mırıldandılar.[684]

Peygamberimiz Aleyhisselam, duasını bitirince, onlara:

"Ne konuşuyordunuz?" diye sordu.

"Yâ Rasûlallah! Birşeyyok!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam sorusunu tekrarladı durdu.[685]

O sırada, Peygamberimiz Aleyhisselama vahiy geldi, onların ne konuştukları kendisine haberveril-di.

Peygamberimiz Aleyhisselam, vahiyden başını kaldırıp:

"Ey Ensar cemaati! Siz, benim için, ´Adamın kavmine acıması, yurduna rağbeti, özlemi tuttu!´ diy erek konuştunuz, değil mi?" diye sordu.[686]

"Evet yâ Rasûlallah! Böyle söylemiştik!" dediler.[687]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Benim ismim nedir?! (Bilmiyor musunuz?!)

Benim ismim nedir?! (Bilmiyor musunuz?!)

Benim ismim nedir?! (Bilmiyor musunuz?!)

Ben, Muhammed´im! AH ahin kulu ve resûlüyüm![688]

Ben, Allah´a ve sizlere hicret ettim![689]

(Benim için) hayat, sizin hayatınızdır!

(Benim için) memat da, sizin mematınızdır!" buyurdu.[690]

Ben (sizinle birlikte olma sözümden dönmekten) Allah´a sığınırım!" buyurdu.[691]

Bunun üzerine, Ensar ağlayıp,[692] "Vallahi, biz, o söylediğimiz sözü sana kıyamadığımız, senden uzak kalmak istemediğimiz için söyledik!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Allah ve Resûlü de sizi doğruluyor ve sizi mazur görüyor!" buyurdu.[693]

[682] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 59.

[683] İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, s. 234.

[684] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 538, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1408, Belâiurf, Fütühu´l-büldân, c. 1, s. 45, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 56.

[685] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 59.

[686] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 538, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1408.

[687] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 538, Belâzurî, Fütûhu´l-büldân, c. 1 , s. 45, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 57, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 175.

[688] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 538, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1408, Belâiun, Fütûh, c. 1, s. 45, Beyhakî, Delâil.c.S, s. 57, İbn Seyyid, c. 2, s. 175.

[689] Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 538, Müslim , c. 3, s. 1408, Belâiurf, c. 1, s. 45, Beyhakî, c. 5, s. 56, İbn Seyyid, c. 2, s. 175, Zehebî, s. 456, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 307.

[690] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 59, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 538, Müslim , c. 3, s. 1408, Belâiun, c. 1, s. 45, Beyhakî, c. 5, s. 56, İbn Seyyid, c. 2, s. 175, Zehebî, s. 456, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 307.

[691] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 59, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 306.

[692] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 538, Belâiurf, c. 1, s. 45, Beyhakî, c. 5, s. 56, İbn Seyyid, c. 2, s. 175, Zehebî, s. 456, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 307.

[693] Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 538, Müslim, c. 3, s. 1408, Belâiun", c. 1, s. 45, Beyhakî, c. 5, s. 56, İbn Seyyid, c. 2, s. 175, Zehebî, s. 456, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 307.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/397-398.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın