๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => İslam Tarihi => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 04 Şubat 2010, 17:17:42



Konu Başlığı: Eğitim İşleri Suffa ve Ashabı Suffa
Gönderen: Sümeyye üzerinde 04 Şubat 2010, 17:17:42
Eğitim İşleri: Suffa ve Ashab-ı Suffa


İslâmiyet; büyük küçük herkese, Peygatm berim iz Aleyhisselamın Medine´deki Mescidinde öğretilmekte idi. "Mescide gelen, başka birşey için değil, ancak hayır için, hayrı öğrenmek veya öğret mek için gelir"di.[516]

Ashab-ı Suffa, Mescidin devamlı, yatılı öğrencileri idiler.

Kıble Kabe tarafına çevrilmeden önce, Mescidin kuzey tarafında hurma dallarıyla bir gölgelik yapılmıştı ki, Medine´de kavim ve kabileleri, evleri barklan bulunmayan sahabiler orada otururlardı ve kendilerine Ashab-ı Suffa denirdi.[517]

Ashab-ı Suffa´nın sayıları, seksenden fazla idi.[518]

İçlerinden evlenen, ölen, sefere çıkan olursa, sayıları azalırdı.

Ashab-ı Suffa geceleri namaz kılmak, Kur´ân okumak ve ders görmekle geçirirler; gündüzleri de su taşırlar, odun toplayıp satarlar ve onunla yiyecek satın alırlardı.[519]

Ashab-ı Suffa´nın bazan geceleri yetmişinin birden bir öğreticinin başında toplanıp sabaha kadar ders gördükleri olurdu.[520]

Ashab-ı Suffaya kurrâ denir, kabilelere gönderilecek Kur´ân ve sünnet öğreticileri de onların arasın dan seçilip gönderilirdi.[521]

Peygamberimiz Aleyhisselam; hurmalık sahiplerine, hurmalarını ağaçlarından topladıkları zaman, her on vesk (yük) hurmadan Ashab-ı Suffa için Mescide bir salkım getirip asmalarını emrederdi.[522]

Ashab-ı Suffa; Müslümanların yıldan yıla zekât ve sadakalarını verecekleri gerçek fukara züm resinden idiler.[523]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Kapı kapı dolaşmayı âdet edinip verilen bir-iki lokma veya hurma ile geri dönen, gerçekten yoksul değildir.

Gerçekten yoksul; zaruretini giderecek malı olmayan, buna rağmen dilenmekten sıkılan ve kendi sine sadaka verilmesi için muhtaçlığı bilinmeyen kimsedir" buyurmuşlardır.[524]


[516] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 418, İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 82, 83, Hâkim, Müstedrek, c. 1, s. 91.

[517] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 255.

[518] Ebu Nuaym, Hilyetü´l-evliyâ, c. 1, s. 34-385, c. 2, s. 3-34.

[519] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 255, c. 3, s. 51 4, Buhâıf, Sahih, c. 5, s. 41, 42.

[520] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 137.

[521] İbn Sa´d, Tabakât, c. 3, s. 514, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 109, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 41, 42, Müslim, Sahih, c. 1, s. 469.

[522] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 359, 360, Ebu Dâvud, Sünen, c. 1,s.125.

[523] Tevbe: 60.

[524] Hemmam b. Münebbih. Sahife. 74. hadis.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/170-171.