Ebu Talibin Peygamberimiz a.sı Büyütüşü

Ebu Talib´in Peygamberimiz (a.s.)ı Yanına Alıp Büyütüşü

Abdulmuttalib Dede, ölüm döşeğine düşünce, bütün oğullarını başına topladı. Peygamberimiz (a.s.)a çok iyi bakmalarını onlara tavsiye ve emr etti.

Zübeyr ile Ebu Talib; Peygamberimiz (a.s.)ın babası Hz. Abdullah ile aynı anneden, yani Fâtıma binti Amr, b. Âiz, b. İmran, b. Mahzum´dan doğma kardeş idiler.

Bu iki amca; Peygamberimiz (a.s.)ı yanlarına almak için kur"a çektiler.

Kur´a, Ebu Talib Amcaya çıktı.

Ebu Talib Amca; Peygamberimiz (a.s.)a karşı, amcalarının en hamiyetlisi ve en şefkatlisi idi.[391]

Peygamberimiz (a.s.), o zaman, sekiz yaşında bulunuyordu.[392]

Ebu Talib´in; Arafat hizasındaki Ürene vadisinde bulunan,[393] arada sırada sütü sağılıp Mekke´ye getirilen birkaç deveden başka malı yok,[394] aile efradı ise çoktu. Onları geçindirmekte sıkıntı çekmek te idi.[395]

Ebu Talib; yoksulluğuna rağmen, Kureyşîlerin seyyidi, ulu kişisi idi.

Kendisinin sözü dinlenir, emirlerine karşı gelmekten, aykırı hareket etmekten sakınılırdı.[396]

Babası Abdulmuttalib gibi, o da ağzına içki koymazdı.[397]

Peygamberimiz (a.s.)ın üzerine titrer.[398] onu kendi çocuklarından fazla severdi.[399]

Onu yanına almadıkça uyumaz,[400] bir yere giderse onu da yanında götürürdü.

Onun üzerine düştüğü kadar, hiçbir şeyin üzerine düşmezdi![401]

İstirahati için kendisine serilen mindere onun gelip oturmasından sevinç duyar:

"Rebia´nın İlâhına yemin ederim ki, kardeşimin oğlu için pek büyük bir şeref vardır!" derdi.[402]

Hazırlanan bir yemeği,[403] Ebu Talib´in aile efradı, toplu veya münferid olarak yedikleri zaman, doymazlardı.

Fakat, Peygamberimiz (a.s.) onlarla birlikte yediği zaman, doyarlardı.[404] Bunun için, Ebu Talib; yemeklerini yemek istedikleri zaman, aile efradına:

"Durunuz! Sizin gibi, oğlum da gelsin, hazır olsun!" der, Peygamberimiz (a.s.) gelip onlarla birlikte yerse, yemekler artardı. Peygamberimiz (a.s.) yemekte onlarla birlikte bulunmazsa, doy mazlardı.[405]

Ebu Talib:

"Sen, hiç şüphesiz, mübareksin!" derdi.[406]

Sofraya, bir tek kişinin içeceği bir kapla konulan sütten[407] Peygamberimiz (a.s.) önce içip ötekiler sonra içecek olurlarsa, ilkinden sonuncusuna kadar hepsi, kanasıya içerlerdi.[408]

Peygamberimiz (a.s.)ın dadısı Ümmü Eymen Bereke derki:

"Peygamberimiz (a.s.)ın, gerek çocukluğunda, gerek büyüklüğünde, ne açlıktan, ne de susuzluktan şikâyetlendiğini görmedim. [409]

Günlerinin çoğunda,[410] sabahleyin,[411] biraz Zemzem içer, kendisine yiyecek vermek istediğimiz zaman:

İstemem! Ben tokum" derdi.[412]

Amcasının çocukları sofraya konulan şeye hemen uzandıkları halde, o uzanmaz, onun yenme zamanını beklerdi.

Bunun için, Ebu Talib´in ona ayrı sofra kurdurduğu da olurdu.[413]

Ebu Talib´in çocukları, sabahleyin yataklarından gözleri çapaklı, yüzleri asık halde kalktıkları halde; o, parlak yüzlü, sürmeli gözlü olarak sabaha çıkardı."[414]

[391] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 85, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 22, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 253, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 185.

[392] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 178, İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 119, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 84.

[393] Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 166, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, t 1, s. 40.

[394] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 168, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 166, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 184.

[395] Süheyli, Ravdu´l-ünüf, c. 2, s. 1 84.

[396] Yâkubî, Târih, t 1.S.14.

[397] Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 184.

[398] Ebu Nuaym Delâil, c. 1, s. 166.

[399] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 11 9, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 1 30-1 31, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282.

[400] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 11 9.

[401] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 11 9, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282.

[402] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 120, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 131, Halebt, İnsânu´l-uyûn, 11, s. 189.

[403] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 119, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 1 31.

[404] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1 , s. 168, Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 166, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 131 , İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 40, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 205.

[405] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 119-1 20, Ebu Nuaym , Delâil, c. 1, s. 166, Ebu´l-Ferec İ bn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 131, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 40, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282.

[406] İbn Sa´d, Tabakât, c.1, s. 120, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 167. Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 131, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282-283.

[407] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 166, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 40, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 1 89.

[408] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 168, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1 , s. 166-167, İbn Seyyid, UyÛnu´l-eser, c. 1 , s. 40, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ , c. 1, s. 205, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1 s. 189.

[409] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 168, Ebu Nuaym, c.1, s. 167, İbn Seyyid, c.1, s. 40, 41, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1,s.184.

[410] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c.1, s. 96.

[411] Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 205.

[412] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 168, Belâzuri, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 96, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 167, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 40, Suyûtî, c. 1, s. 205, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 184.

[413] Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 283, Suyûtî, c. 1, s. 205, Halebî, İnsânu´l-uyûn, t 1, s. 189.

[414] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 120,168, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 167, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 131, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c.1, s. 40, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 283, Suyûtî, Hasa is, c. 1, s. 204-205, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 254, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c, 1 , s. 189.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayınları: 1/73-75.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın