Sad b. Ubâde nin oğlundan izahat alması

Sa´d b. Ubâde´nin Oğlundan İzahat Alarak Ona Dört Hurma Bahçesi Bağışlaması

Sa´d b. Ubâde, mücahidlerin yolda açlıkla karşılaştıklarını haber aldığı zaman:

"Eğer Kays benim bildiğim Kays ise, onlara muhakkak deve bulup boğazlar!" demişti.

Kays b. Sa´d, yolda kesip mücahidlere yediremediği iki deveyi Medine´ye getirmişti.

Kays babası Sa´d´ın yanına varınca, Sa´d b. Ubâde, ona:

"Askerler açlığa uğradıklarında, onların açlıklarını gidermek için sen ne yaptın?" diye sordu.[158]

Kays b. Sa´d:

"Develer boğazladım!" dedi.[159]

Sa´d b. Ubâde:

"Develer boğazladığına iyi etmişsin!" dedi.[160]

Kays b. Sa´d:

"Sonra, yine açlığa uğradılar!" dedi.[161]

Sa´d b. Ubâde:

"Peki! Sen neyaptın?[162] Yine develer boğazı asaydın ya!" dedi.[163]

Kays b. Sa´d:

"Boğazladım!" dedi.[164]

Sa´d b. Ubâde:

"Boğazladığına iyi etmişsin!" dedi.[165]

Kays b. Sa´d:

"Sonra, yine açlığa uğradılar" dedi.[166]

Sa´d b. Ubâde:

"Peki! Sen ne yaptın?[167] Yine develer boğazlasaydın ya!" dedi.[168]

Kays b. Sa´d:

"Boğazladım!" dedi.[169]

Sa´d b. Ubâde:

"Boğazladığına iyi etmişsin!" dedi.[170]

Kays b. Sa´d:

"Tekrar açlığa uğradılar!" dedi.[171]

Sa´d b. Ubâde:

"Peki, sen neyaptın?[172] Yine develer boğazlasaydın ya!" dedi.

Kays b. Sa´d:

"Develer boğazlamaktan men edildim!" dedi.[173]

Sa´d b. Ubâde:

"Seni bundan kim men etti?" diye sordu.

Kays b. Sa´d:

"Kumandan Ebu Ubeyde b. Cerrah!" dedi.

Sa´d b. Ubâde:

"Niçin men etti?" diye sordu.

Kays b. Sa´d:

"Benim malım bulunmadığını söyledi ve ´Mal ancak babana aittir1 dedi. Ben de:

´Babam, kendisine en uzak olanların bile borçlarını öder,yorulanların yüklerini taşır, açlığa uğrayan ları yedirir dururken, bana gelince mi, bunu yapmayacak?´ dedim" dedi.

Sa´d b. Ubâde:

"Dört hurma bahçesi senindir!" dedi.

Bu hususta, Kays için bir de tapu senedi yazdı.

Senedi Ebu Ubeyde b. Cerrah´a götürdü ve onu senede şahit yazdı.

Hz. Ömer´e de gitti.

Hz. Ömer şahit yazılmaktan kaçındı.

Bu bahçe ve bostanlardan en az 50 deve yükü hurma çıkardı.

Cühenî, Kays´la birlikte Medine´ye gelmişti. Kays, ona borçlu bulunduğu hurma yüklerini yükledi ve sırtına bir de elbise giydirdi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, Kays´ın bu tutum ve davranışını işitince:[174]

"Muhakkak ki, onun kalbinde ve onun ev halkı ndal[175] cömertlik vardır!" buyurdu.[176]

Kays b. Sa´d hastalanıp, ziyaretine gelenlerin gelmekte geciktikleri ve ´Onlar, sana olan borçların dan dolayı yanına gelmeye utanıyorlar!" denildiği zaman:

"Kays´ın herkimde alacağı varsa, Kays o borcu ona helâl kılmış, bağışlamıştır!" diye nida ettirmiş; bunun üzerine, gelen giden ziyaretçilerin çokluğundan, merdiveninin basamakları kırılmıştır![177]

Yüce Allah ondan da. onun babasından da razı olsun![178]

[158] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 776, İbn Sa´d, Tabakât.c. 2, s.1 60, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 203, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledün-niye Şerhi, c. 2, s. 282.

[159] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 776, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 114, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 160, Halebî, İ nsân, c. 3, s. 203, Zürkânf, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 282.

[160] Vâkıdî, c. 2, s. 776, İbn Seyyid.c. 2, s. 160, Halebî, c. 3, s. 203, Zürkânf, c. 2, s. 282.

[161] Buhârî, Sahîh.c. 5, s. 114.

[162] Vâkıdî, c. 2, s. 776, İbn Seyyid.c. 2, s. 160, Halebî, c. 3, s. 203, Zürkânf, c. 3, s. 282.

[163] Buhârî, Sahîh.c. 5, s. 114.

[164] Vâkıdî, c. 2, s. 776, Buhârî, c. 5, s. 114, İbn Seyyid, c. 2, s. 160, Halebî, c. 3, s. 203, Zürkânf, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 282.

[165] Vâkıdî, Megâzî,c. 2, s. 776, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 160,Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s.203, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 203.

[166] Buhârî, Sahîh.c. 5, s. 114.

[167] Vâkıdî, c. 2, s. 776, İbn Seyyid.c. 2, s. 160, Halebî, c. 3, s. 203, Zürkânf, c. 2, s. 282.

[168] Buhârî, Sahîh.c. 5, s. 114.

[169] Vâkıdî, c. 2, s. 776, Buhârî, c. 5, s. 114, İbn Seyyid, c. 2, s. 1 60, Halebî, c. 3, s. 203, Zürkânf, c. 2, s. 282.

[170] Vâkıdî, c. 2, s. 776, İbn Seyyid.c. 2, s. 160, Halebî, c. 3, s. 203, Zürkânf, c. 2, s. 282.

[171] Buhârî, Sahîh.c. 5, s. 114.

[172] Vâkıdî, c. 2, s. 776, İbn Seyyid.c. 2, s. 160, Halebî, c. 3, s. 203 Zürkânf, c. 2, s. 282.

[173] Vâkıdî, c. 2, s. 776, Buhârî, c. 5 s. 114, İbn Seyyid, c. 2, s. 1 60, Halebî, c. 3, s. 203 Zürkânf, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 282.

[174] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 776.

[175] İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 160, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 282.

[176] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 776, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 203, Zürkânf, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 282.

[177] İbn Habib. Kitâbu´l-muhabber. s. 155.

[178] M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/283-286.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın