Ebu Âmir in Ensarı Ayartmaya Çalışması

Ebu Âmir´in Ensarı Ayartmaya ve Savaşı Kızıştırmaya Çalışması

Uhud bahsinin başında da açıklandığı gibi, Medineli Dubay´a oğullarından rahip taslağı Ebu Amir Abdi Amr b. Sayfî; Peygamberimiz Aleyhisselama kıskançlığından ve kızgınlığından ne yapacağını şaşırmış, Peygamberimiz Aleyhisselamdan uzak kalmış olmak için Evs kabilesinden kendisine uyan elli kişi ile birlikte Mekke´ye çekip gitmiş.[240] müşriklerle işbirliği yapmaktan geri durmamış, onların yanından ayrılmamıştı.[241]

Müşriklere:

"Ben kavmimin (Ensarın) yanına varacak olursam, onlardan iki kişi bile bana aykırı davranmaz[242] İşte, kavmimden şu yanımda bulunan kişiler söylesinler!" der, yanındaki elli kişi de onun sözünü doğrularlardı.

Bunun için, Kureyş müşrikleri, Ebu Âmirin Uhud savaşında kendilerine büyük çapta yardımının dokunacağı umuduna düşmüşlerdi.[243] Ebu Âmir, Uhud savaşına, yanındaki elli kişi ile birlikte katılmış bulunuyordu.[244]

Ebu Âmir, Uhud´a geldiği zaman, Müslümanların karargâh kurdukları yerde savaşırlarken Müslümanları düşürmek için yer yer çukurlar kazmış, kazdırmişti. Onun bu tuzağından, Müslümanların haberleri yoktu.[245]

Ebu Âmir, Uhud´daki müşriklerden, Müslümanların karşısına ilk çıkanlar arasında bulunuyordu.

"Ey fâsık (haktan sapmış kişi)![246] Sana merhaba, hoşgeldin demek yok![247] Allah sana göz nimeti versin (senin gözünü kör etsin)!" dediler.

Bunun üzerine, Ebu Âmir:

"Benden sonra, kavmime kötülük isabet etmiş!" dedi.[248]

Maiyetindekilerle birlikte müşriklerin yanına döndü.[249]

[240] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 71, Vâkıdî, Megâzî, c. 1 , s. 205-206, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 282, 313, Fütûhu´l-büldân, c. 1, s. 2-3, İbn Esîr , Kâmil, c. 2, s. 149, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 11.

[241] Vâkidi, Megâzî, c. 1, s. 205, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1 , s. 313.

[242] İbn İshak, İbn Hişam, Sıre, c. 3, s. 73, Vâkıdı, Megâzî, c. 1, s. 206, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 149, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 16.

[243] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 206.

[244] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 37.

[245] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 244, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 12.

[246] İbn İshak, İbn Hisam, c. 3, s. 71, Vâkıdî, c. 1, s. 223, İbn Sa´d, c. 2, s. 48, Belâzurî, c. 1, s. 320, Taberî, Târîh, c. 3, s. 16, İbn Seyyid, c. 2, s. 9, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 16.

[247] Vâkıdî, c. 1, s. 223, İbn Sa´d, c. 2, s. 40, Belâzurî, c. 1, s. 320.

[248] İbn İshak, İbn Hisam, c. 3, s. 71, Vâkıdî, c. 1, s. 223, İbn Sa´d, c. 2, s. 40, Taberî, c. 3, s. 16, İbn Seyyid, c. 2, s. 9, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 16.

[249] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 40.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/144-145.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın