Haccac b. Ilâtus Sülemî nin Müslüman Oluşu

Haccac b. Ilâtu´s-Sülemî´nin Müslüman Oluşu

Haccac´ın Kimliği ve Müslüman Oluşunun Sebebi

Haccac, Süleym oğulları kabilesindendi.[121] Kendisi çok zengindi. Süleym oğulları yurdundaki altın madenleri ona aitti.[122]

Haccac; Süleym oğulları kabilesinden bazı kimselerle birlikte, hayvanlarına binip Mekke´ye doğru yola çıkmışlardı.

Korkunç bir vadide bulundukları sırada, gece karanlığı basınca, orada oturakaldılar, yollarına devam edemediler.

Arkadaşları, Haccac´a:

"Ey Ebu Kilâb! Kalk da, kendin ve arkadaşların için bir eman ve selamet çaresine bak!" dediler.

Haccac, ayağa kalkıp arkadaşlarını korumak üzere, onların çevresinde dolaşmaya ve:

"Selametle dönünceye kadar, kendim ve arkadaşlarım ve binitlerimiz için şu vadideki her cinnîden Tanrı´ya sığınırım!" demeye başladı.

O sırada, birisinin:

"Ey cin ve insan toplulukları! Göklerin ve yerin bucaklarından geçip gitmeye gücünüz yeterse, haydi, geçip gidiniz! Allah´ın bahşedeceği bir kudretle olmadıkça, asla geçip gidemezsiniz!"[123] (Rahman: 33) diy erek seslendiğini işitti.

Haccac, Mekke´ye varınca, Kureyş müşriklerinin toplandıkları bir mecliste, bunu onlara haber verdi.

Kureyş müşrikleri:

"Vallahi, ey Ebu Kilâb! Sen dinden çıktın, sapıttın.

Muhammed de, bu sözün kendisine vahyedildiğini söylüyordu" dediler.

Haccac:

"Vallahi, ben bu sözü kulaklarımla işitin isimdir! Bunu şu arkadaşlarım da işitm işlerdir" dedi.[124]

Haccac, Peygamberimiz Aleyhisselamın nerede olduğunu sordu.

"Medine´dedir" denildi.[125]

Haccac; Peygamberimiz Aleyhisselamın Hayber´de bulunduğu sırada Müslüman oldu ve Hayber´in fethinde Peygamberimiz Aleyhisselamın yanında bulundu.[126]

Haccac; Medine´ye hicret ederek, Ümeyye b. Zeyd oğulları yanında bir ev yapıp yerleşti ve orada bir mescid de yaptı.[127]

Allah ondan razı olsun![128]

[121] İbn Abdilberr, İstiâb, c.1 , s. 325, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 456, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1,s.313.

[122] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 702, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 326.

[123] Rahman: 33.

[124] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 325, 326, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 456, 457, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1, s. 313.

[125] İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1 , s. 313.

[126] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 702, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1,s.313.

[127] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 325, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 456.

[128] M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/454-455.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın