Cebrail as ın Peygamberimiz as ı ziyareti

Cebrail Aleyhisselamın Peygamberimiz Aleyhisselamı Ziyareti

Cebrail Aleyhisselam, Peygamberimiz Aleyhisselamın eceline üç gün kaldığı ilk günde gelip:

"Ey Ahmed! Yüce Allah sana ikram olarak beni gönderdi. Sana soracağı şeyi senden daha iyi bildiği halde, sana ´Kendini nasıl buluyorsun?1 diye soruyor" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Ey Cebrail! Kendimi baygın birhalde buluyorum!

Ey Cebrail! Kendimi sıkıntılı bir halde buluyorum!" buyurdu.

İkinci gün, Cebrail Aleyhisselam tekrar inip:

"EyAhmed! Yüce Allah sana ikram olarak beni gönderdi. Sana soracağı şeyi senden daha iyi bildiği halde, sana ´Kendini nasıl buluyorsun?´ diye soruyor" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Ey Cebrail! Kendimi baygın birhalde buluyorum!

Ey Cebrail! Kendimi sıkıntılı bir halde buluyorum!" buyurdu.

Üçüncü gün (Pazartesi günü) olunca, Cebrail Aleyhisselam indi.

Cebrail Aleyhisselamın yanında ölüm meleği (Azrail) de inmişti.

Cebrail Aleyhisselam:

"EyAhmed! Yüce Allah sana ikram olarak beni gönderdi. Sana soracağı şeyi senden daha iyi bildiği halde, sana ´Kendini nasıl buluyorsun?´ diye soruyor" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Ey Cebrail! Kendimi baygın birhalde buluyorum!

Ey Cebrail! Kendimi sıkıntılı bir halde buluyorum!" buyurdu.

Bundan sonra ölüm meleği (Azrail) içeri girmek üzere izin istedi.

Cebrail Aleyhisselam:

"EyAhmed! Bu ölüm meleği senin yanına girmek için izin istiyor!

Halbuki, o, senden önce hiçbir Âdem oğlunun yanına girmek için izin istememiştir!

Senden sonra da hiçbir Âdem oğlunun yanına girmek için izin istemeyecektir!

Kendisine izin ver!" dedi.

Ölüm meleği içeri girip Peygamberimiz Aleyhisselamın önünde durdu ve:

"Yâ Rasûlallah! Yâ Ahmed! Yüce Allah beni sana gönderdi[342] ve senin her emrine itaat etmemi de bana emretti!

Sen istersen ruhunu alacağım!

İstersen, ruhunu sana bırakacağım!" dedi. [343]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Ey ölüm meleği! Sen böyle yapacak mısın?" diye sordu.

Ölüm meleği:

"Ben bu hususta emredeceğin herşeyde sana itaatle emrolundum!" dedi.

Cebrail Aleyhisselam:

"EyAhmed! Yüce Allah seni özlüyor!" dedi. [344]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Allah katında olan, daha hayırlı ve daha devamlı di r! [345]

Ey ölüm meleği! Haydi, emrolunduğun şeyi yerine getir![346]

Ruhumu, canımı al!" buyurdu. [347]

Peygamberimiz Aleyhisselam, yanındaki su kabına iki elini batirıp ıslak ellerini yüzüne sürdü ve:

"Lâ ilahe illallah! Ölümün de, akılları başlardan gideren ıztırap ve şiddetleri var!" buyurduktan sonra, elini kaldırdı , [348] gözlerini evin tavanına dikti ve:

"Ey Allah´ım! [349] Refik-i A´lâya!" [350] diye diye mübarek ruhunu teslim etti. Eli yanına, [351] yanındaki suyun içine düştü. [352]

Allâhümme salli alâ nebiyyinâ ve seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihi ve sellim!

Cebrail Aleyhisselam:

"Selam olsun sana ey Allah´ın Resûlü! Bu, senin için yeryüzüne ayak basışlarımın sonuncusudur!" dedi. [353]

Peygamberimiz Aleyhisselamın üzerine bir örtü örttüler, çevresine oturup ağlaştilar. [354]

Peygamberimiz Aleyhisselamın ev halkı, o sırada hiçbir şahıs görmedikleri ve sezmedikleri halde:

"Selam ve Allah´ın rahmet ve bereketleri üzerinize olsun!" diyerek kendilerine selam verildiğini ve taziyede bulunulduğunu işittiler. [355]

Ehl-i Beyt de, selama aynı şekilde karşılık verdiler. [356]

Nereden geldiği bilinemeyen ses şöyle konuştu:

"Her can ölümü tadacaktır. Kıyamet günü size ecirleriniz tamamen verilecektir." (Âl-i İmran: 185) [357]

"Kim ateşten uzaklaştırılıp Cennete sokuldu ise, artık o muhakkak muradına ermiştir." (Âl-i İmran: 185) [358]

"İyi biliniz ki; her musibetin Allah katında birtesellîsi, her ölenin bir halefi, yerine geçeni, her vefat edenin de bedeli vardır.

Allah´a sarılınız ve umacağınızı O´ndan umunuz!

Asıl musibete uğrayan, sevaptan mahrum kalandır!

Selam ve Allah´ın rahmet ve bereketleri üzerinize olsun!" [359]

Abdullah b. Ömer:

"Bu sözleri Ehl-i Beytin hepsi, Mescidde bulunanlar ve yoldakiler de işittiler!" demiştir. [360]

Hz. Ali:

"Bu seslenenin kim olduğunu biliyor musunuz?" diye sordu.

"Hayır, bilmiyoruz!" dediler.

Hz. Ali:

"Bu, Hızır´dır. [361] Peygamberinizden dolayı sizi taziye ediyor!" dedi. [362]

[342] İ bn S a´d, Tabakâtü´l-kü brâ, c. 2, s. 259, Beyhakî, D elâi I, c. 7, s. 267-268, E bu´l -F erec İ bn C e vzf, el -Vefa, c. 2, s. 786 -787, İbn Hacer, Metâlibu´l-âliye, c. 4, s. 258.

[343] İbn Sa´d, Tabak âtü´l-kübrâ, c. 2, s. 259, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 565, Beyhakî, D elâi I, c. 7, s. 268, Ebu´l-Ferec İbn Cevzf, el-Vefâ, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 338, İbn Hacer, Metali bu´l-âl iye, c. 4, s. 258.

[344] İbn Sa´d, c. 2, s. 259, Beyhakî, c. 7, s. 210-211, 268, Ebu´l-Ferec, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, c. 2, s. 338, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye, c. 5, s. 277, Heysem f, Mecmau´i-ievâid, c. 9, s. 34-35, İbn Hacer, c. 4, s. 258-259.

[345] Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 565.

[346] İbn Sa´d, c. 2, s. 259, Belâzurî, c. 1 , s. 565, Beyhakî, c. 7, s. 211, 268, Ebu´l-Ferec, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, c. 2, s. 238, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 277, Heysemî, c. 9, s. 35, İbn Hacer, c. 4, s. 259.

[347] Belâzurî, c. 1,5.565.

[348] Buhârî,c. 5,5.142.

[349] İbn Sa´d, c. 2, s. 229, Ahmed, c. 6, s. 89.

[350] Zührî, Megâzî, s. 134, İbn Sa´d, c. 2, s. 229, Ahmed, c. 6, s. 89, Buhârî.c.S, s. 142.

[351] Buhârî, c. 5, s. 142.

[352] Beyhakî, c. 7, s. 207, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 240.

[353] İbn Sa´d, c. 2, s. 259, Ebu´l-Ferec, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, c. 2, s. 338.

[354] Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 563.

[355] İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 259, Belâzurî, c. 1, s. 563, Beyhakî, Delâil, c. 7, s. 269, İbn Hacer, Metâlibu´l-âliye, c. 4, s. 259.

[356] Belâzurî, c. 1,5.564.

[357] İbn Sa´d, c. 2, s. 259, Belâzurî, c. 1, s. 563, Beyhakî, c. 7, s. 289, İbn Seyyid, c. 2, s. 338.

[358] Belâzurî, c. 1,5.564. Belâzurî, c. 1,5.564.

[359] İbn Sa´d, c. 2, s. 259, Belâzurî, c. 1,s. 564, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 57-58, İbn Seyyid, c. 2, s. 338, Ebu´l-Fidâ, Sîre, c. 4, s. 550-551, İbn Hacer, c. 4, s. 259.

[360] Belâzurî, c. 1, s. 564.

[361] İbn Sa´d, c. 2, s. 260, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 550, İbn Hacer, c. 4, s. 259.

[362] Belâzurî. c. 1, S.564.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/276-279.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın