Bi ri Maûne Seferi Ne Zaman Yapıldı

Bi´r-i Maûne Seferi Ne Zaman, Ne İçin ve Nasıl Yapıldı?

Uhud savaşından dört ay sonra, Hicretin dördüncü yılı Safer ayında, Ebu Berâ1 Amir b. Malik b. Cafer, Medine´ye gelerek, Peygamberimiz Aleyhisselamı ziyaret etmişti.[109]

Kendisi Âmir b. Sa´saa oğulları kabilesinin seyyidi, lideri idi.[110]

Ebu Berâ1, getirdiği iki afla iki deveyi[111] hediye etmek istedi ise de, Peygamberimiz Aleyhisselam onun hediyesini kabul etmedi[112] ve:

"Ey Ebu Berâ´![113] Ben müşrikten hediye kabul edemem[114] Eğer hediyeni kabul etmemi istiyorsan, Müslüman ol!" buyurdu ve İslâmiyette neler olduğunu, Allah´ın mü´min kullarına vereceğini va´dettiği sevap ve mükâfatları haber verdi ve Kur´ân-ı Kerîm okudu.[115]

Ebu Berâ1 ne Müslüman oldu, ne de ondan uzak kaldı.[116]

"Ey Muhammedi Ben senin işini pek güzel ve pek şerefli görüyorum![117] Kavmim benim arkam-dadır, ne dersem yaparlar.[118]

Ashabından, Necid halkına birtakım adamlar göndersen ve onlar da onları senin işine davet etsel-er,[119] umarım ki onlar senin davetine icabet ederler, işine tâbi olurlar.[120] Tâbi olunca da, arbk davet ettiğin işin öyle parlar ve güçlenirsin ki, diyecek yok![121]

Sen istediğin kişileri Necid halkına gönder!" dedi.[122]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Ben göndereceğim kişilere Necidlilerin fenalık etmelerinden korkarım!" buyurdu.[123]

Ebu Berâ1:

"Ben onları himayeme alır, korurum.[124] Korkma! Necid halkından hiç kimse onlara engel olamaz, dokunamaz![125] Göndereceğin kişileri gönder! Halkı senin işine davet etsinler!" dedi.[126]

Rı´l, Zekvan, Usayya ve Lihyan oğullarından da bazı kimseler, gelip Müslüman olduklarını söylemişler;[127]

"Bize Kur´ân ve sünneti öğretecek;"[128] aynı zamanda kavimlerinden muhalefet edenlere karşı kendilerine yardım edecek adamlar göndermesini Peygamberimiz Aleyhisselamdan istemişlerdi.[129]

Ebu Berâ1, Peygamberimiz Aleyhisselama:

"Ben kavmimin yanına döner, göndereceğin kişileri görür gözetirim!" diyerek,[130] Medine´den ayrılıp Necid bölgesine doğru gitti.

Peygamberimiz Aleyhisselamın ashabını himayeye aldığını bildirerek, onlara dokunmamalarını Necidlilere sıkı sıkı tenbih etti.

Necidliler de:

"Ebu Berâ´ın himaye taahhüdü bozulmayacak, onun taahhüdüne aykırı davranışlarda bulunulmayacaktır" dediler.

Fakat, Ebu Berâ´ın yeğeni Âmir b. Tufeyl amcasının isteklerini yerine getirmeye yanaşmadı, ona aykırı davrandı.[131]

[109] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 193, Taberî, Târih, c. 3, s. 33, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 338, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 43, Zehebî, Megâzî, c. 1, s. 192, E bu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 72, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 128.

[110] Taberî, Târîh, c. 3, s. 33, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 171.

[111] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346.

[112] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 52, Taberî, Târîh, c. 3, s. 33.

[113] Taberî, Târîh,c.3, s. 33.

[114] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 382, Taberî, c. 3, s. 33-34, E bu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 51 2, Beyhakî, Delâil, c. 3, s. 343, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 171, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 127.

[115] Taberî, Târih, c. 3, s. 33.

[116] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 193, Vâkıdî, c. 1, s. 346, Taberî, c. 3, s. 34, Beyhakî, c. 3, s. 338-339, İbn Esîr, c. 2, s. 171, İbn Seyyid, c. 2, s. 44, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 73, Heysemî, c. 6, s. 128.

[117] Vâkıdî, c. 1, s. 346, Taberî, c. 3, s. 34, İbn Esîr, c. 2, s. 1 71.

[118] Vâkıdî, c. 1,s.346.

[119] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 193-194, Beyhakî, Delâil, c. 3, s. 339, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 27.

[120] Vâkıdî, c. 1, s. 346, İbn Sa´d, c. 2, s. 52, Beyhakî, c. 3, s. 339.

[121] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346.

[122] Abdurrezzak, M usannef, c. 5, s. 383.

[123] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 194, Vâkıdî, c. 1, s. 346, İbn Sa´d, c. 2, s. 52, Taberî, c. 3, s. 34, Beyhakî, c. 3, s. 329, İbn Esîr, c. 2, s. 171, İbn Seyyid, c. 2, s. 44, Zehebî, s. 192-193, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 72, Heysemî, c. 6, s. 128, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 27.

[124] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 194, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 383, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 52, Taberî, Târîh, c. 3, s. 34, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 339, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 171, İbn Seyyi d, U yûnu´l -eser, c. 2, s. 44, Zehebî, Megâzî, s. 192, Ebu´l -Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâ ye, c. 4, s. 73, Heysemî, Mecmau ´z-zevâid,c. 6, s. 127, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 2, s. 27.

[125] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346-347, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 52.

[126] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 194, Taberî, c. 3, s. 34, Beyhakî, c. 3, s. 339, İbn Esîr, c. 2, s. 171, İbn Seyyid, c. 2, s. 44.

[127] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 109.

[128] İbn Sa´d, Tabakât, c. 3, s. 514, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1511, Beyhakî, Delâil, c. 3, s. 343.

[129] Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 109, Beyhakî, c. 3, s. 348, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 71, Semhûdî, Vefâu´l-vefâ, c. 1, s. 296.

[130] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 375.

[131] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 347.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/254-256.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın