Benî Selâman temsilcilerinin Medine ye gelişi

Benî Selâman Temsilcilerinin Medine´ye Gelişi ve Müslüman Oluşu

Benî Selâmanların Kimlikleri, Yurtları ve Temsilcilerinin Medine´ye Ne Zaman ve Kaç Kişi Olarak Geldikleri

Benî Selâmanlar, Kahtan´ın soyundan gelen Kudâa kabilelerinden idiler. [265]

Benî Selâmanların ata soyları şöyle sıralanır: Benî Selâman b. Sa´d, b. Zeyd, b. Leys, b. Sûd, b. Eslem, b. Elhâfî, b. Kudâa. [266]

Benî S elamanlar, Cinab´da* otururlardı. [267]

Benî Selâman temsilcileri Medine´ye Hicretin 10. yılında, Şevval ayında geldiler, yedi kişi idiler. [268]

Temsilcilerin başında Habib b. Amrü´s-Selâmanî bulunuyordu.

Habib b. Amr der ki:

"Biz, Benî Selâman temsilcileri olarak Resûlullah Aleyhisselamın yanına vardık.

Yedi kişi idik.

Resûlullah Aleyhisselama, Mescidin dışında, çağrıldığı cenazeye giderken rastladık ve: ´Esselamü aleyke yâ Rasûlallah!1 dedik.

Selamımıza:

´Ve aleyküm!´ diyerek karşılık verdi ve bize:

´Siz kimsiniz?´ diye sordu.

´Biz Selâmanlardanız! İslâmiyet üzere sana bey´at edelim diye geldik.

Biz, arkamızdaki kavmimizden olanların da temsilcisiyiz!1 dedik.

Resûlullah Aleyhisselam, uşağı Sevban´a dönerek:

´Bu elçileri, elçilerin indirilmekte olduğu yere indir!1 buyurdu." [269]

Benî Selâman temsilcileri Remle binti Hâris´in konağına indirildiler. [270] Müslüman oldular. [271]

Allah onlardan razı olsun!

Öğle namazının ezanını işitince, Mescide gidip Peygamberimiz Aleyhisselamla birlikte öğle namazını kıldılar. [272]

Peygamberimiz Aleyhisselam, öğle namazını kıldırınca minberle evinin arasında oturdu.

Benî Selâman temsilcileri Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına vardılar. [273]

Habib b. Amr:

"Ey Allah´ın Resûlü! Amellerin efdal ve üstünü hangisidir?" diye sordu.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Vaktinde kılınan namazdır!" buyurdu. [274]

Benî Selâman temsilcileri, namaz hakkında, İslâm şeriatları hakkında, göz değmemesi için okuyup üflemenin caiz olup olmadığı hakkında birtakım sorular sordular. [275]

İkindi namazını da Peygamberimiz Aleyhisselamla birlikte kıldıktan sonra, ülkelerinin uğradığı kuraklıktan şikâyetlendiler.

Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam, tek eliyle:

"Ey Allah´ım! Onları yurtlarında yağmurunla sula!" diyerek dua etti.

Habib b. Amr:

"Yâ Rasûlallah! Elinin ikisini de kaldır!

Çünkü, böyle yapmak, daha çokluk taşır ve daha güzeldir!" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam gülümsedi ve iki elini koltuğunun altları görününceye kadar kaldırdı.

Benî Selâman temsilcileri Medine´de üç gün kaldıktan ve ağırlandıktan sonra, Peygamberimiz Aleyhisselamla vedalaştılar.

Peygamberimiz Aleyhisselam onlara bahşişlerinin verilmesini de Bilal-i Habeşî´ye emretti. [276]

Her birine bahşiş olarak beşer ukiyye gümüş verildi.[277]

Bilal-i Habeşî:

"Bugün yanımızda daha fazla mal yoktur!" diyerek özür dileyince, temsilciler:

"Malın bundan daha çoğu ve daha güzeli olmaz!" dediler. [278]

Yurtlarına döndüler. [279]

Yurtlarını, Peygamberimiz Aleyhisselamın dua ettiği gün ve saatte yağmura kavuşmuş buldular. [280]

[265] Kalkaşandi, Nihâyetü´l-ereb t s. 300.

[266] İbn Hazm, Cemhere, s. 486, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1, s. 307.

* Cinab; Hayber, Selah ve Vâdi´l-kurâ taraflarında bir yerdir. Cinab´ın Benf Mâzinlerin konak yerlerinden olduğu da söylenir (Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 2, 164).

[267] İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 445, İbn Hacer, c. 1, s. 307.

[268] VâkıdPden naklen İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 332-333, Taberî, Târîh, c. 3, s. 1 58, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 324, İbn EsTr, c. 1, s. 415, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 62.

[269] İbn Sa´d, c. 1, s. 332, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 278, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 61.

[270] İbn Hacer, c. 1, s. 308, Zürkânf, c. 4, s. 61.

[271] İbn Sa´d, c. 1,5.333.

[272] İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1 , s. 308, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 61.

[273] İbn Sa´d, Tab akâtü ´l-kübrâ, c. 1, s. 332-333.

[274] İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 62, İbn Hacer, c. 1, s. 308, Halebî, İ nsânu´l-uyûn,c. 3, s. 278, Zürkânf, Mevâhib Şerhi, c. 4, s. 61.

[275] İbn Sa´d, c. 1,5.333.

[276] İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânf, c. 4, s. 61-62.

[277] İbn Sa´d, c. 1, s. 333, İbn Seyyid, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânf, c. 4, s. 62.

[278] İ bn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 62, Halebî İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 278, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 62.

[279] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 333, İbn Seyyid, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânf, c.4, s. 62.

[280] İbn Seyyid, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânf, c. 4, s. 62.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/52-54.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın