Benî Mürre temsilcilerinin Medine ye gelişi

Benî Mürre Temsilcilerinin Medine´ye Gelişi ve Müslüman Oluşu

Peygamberimiz Aleyhisselam, Hicretin 9. yılında Ramazan ayında Tebükten Medine´ye döndükten sonra, Benî Mürrelerin 13 kişilik temsilcileri, başlarında Haris b. Avf olduğu halde Medine´ye geldiler ve:

"Yâ Rasûlalları! Biz senin kavminden ve aşiretindeniz, biz Benî Lüeyy b. Gâliblerdeniz!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam, gülümsedi ve Haris b. Avf´a:

"Ev halkını nerede bıraktın?" diye sordu.

Haris b. Avf:

"Selah´ta!" dedi. [32]

Selah; Hayber´in alt tarafında bir yer ve Benî Kilablara ait bir sudur. [33]

Haris b. Avf, daha önce Medine´ye gelip Müslüman olmuş ve Benî Mürreleri İslâmiyete davet etmek üzere bir Ensârî ile birlikte onlara gönderilmişti.

Benî Mürreler Ensârîyi şehit etmişler, Haris b. Avf´m onu korumaya gücü yetmemişti. [34]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Benî Mürre temsilcilerine:

"Yurdunuz nasıldır?" diye sordu.

Haris b. Avf:

"Vallahi, biz kuraklığa ve kıtlığa uğradık. [35]

Mallarımızın (hayvanlarımızın) soluyacak nefesleri kalmadı. [36]

Bizim için Allah´a dua et!" dedi.

Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Ey Allah´ım! Onları yağmurunla sula!" diyerek dua etti. [37]

Benî Mürre temsilcileri, Medine´de birkaç gün oturduktan sonra, yurtlarına dönüp gitmek istediler.

Peygamberimiz Aleyhisselamla vedalaşmaya geldiler. [38]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Haris b. Avf´ı Benî Mürrelere vali tayin etti.[39]

Temsilcilere bahşişlerini vermesi için, Bilal-i Habeşî´ye emretti.

O da, temsilcilerden her birine bahşiş olarak onar ukiyye, Haris b. Avf´a da oniki ukiyye gümüş verdi.

Benî Mürre temsilcileri, yurtlarına döndükleri zaman, yağmur yağmış buldular. [40]

"Yağmurunuz ne zaman yağdı?" diye sorduklarında, Peygamberimiz Aleyhisselamın dua ettiği gün yağmurun yağmış olduğunu öğrendiler. [41]

Bundan sonra, Benî Mürrelerin yurtlarında ot ve su bolluğu oldu. [42]

[32] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ.c. 1, s. 297-298, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 252-253, İbn Kayyım, Zadu´l-mead, c. 3, s. 58.

[33] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 3, s. 233.

[34] İbn Abdilberr, İ stiâb, c. 1, s. 296-297, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 409-410.

[35] İbn Sa´d, c. 1, s. 298, İbn Seyyid, c. 2, s. 252-253, İbn Kayyım, c. 3, s. 58.

[36] İbn Seyyid, c. 2, s. 253, İbn Kayyım , c. 3, s. 58.

[37] Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 274, İbn Kayyım, c. 3, s. 58.

[38] İbn Seyyid, c. 2, s. 253, İbn Kayyım , c. 3, s. 58.

[39] İbn Esîr, c. 1,3.410.

[40] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1 , s. 298, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 253, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 59, .

[41] İbn Sa´d, c. 1, s. 298, İbn Seyyid, c. 2, s. 253, Ebu´l-Fidâ, Sîre, c. 4, s. 172 İbn Kayyım, c. 3, s. 59.

[42] İbn Seyyid, c. 2, s. 53, İbn Kayyım, c. 3, s. 59.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/417-419.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın