Benî Kilab Temsilcilerinin Medine´ye Gelişi

Benî Kilab Temsilcilerinin Medine´ye Gelişi

Hicretin 9. yılında Dahhâk b. Süfyan´dan sonra Medine´ye Benî Kilablardan onüç kişilik bir heyet geldi.

Kendileri Remle binti Hâris´in konağına indirilip ağırlandılar.

Heyet içinde şair Lebid b. Rebia ile Cebbar b. Selmâ da bulunuyordu.

Ensardan şair Ka´b b. Malik ile Cebbar b. Selmâ arasında dostluk vardı.

Ka´b b. Malik, onların geldiklerini işitince yanlarına vardı, kendilerine:

"Safa geldiniz!" dedi.

Cebbar´a hediye verdi ve ikramda bulundu.

Benî Kilab hey´eti, Ka´b b. Malikle birlikte Peygamberimiz Aleyhisselamın huzuruna girdiler.

Peygamberimiz Aleyhisselama İslâm selamıyla selam verdiler ve:

"Dahhâk b. Süfyan gelip aramızda dolaşarak bizi ALLAH´a imana davet etti.

Bize ALLAH´ın Kitabını ve ALLAH´ın Resûlünün sünnetini anlattı. Bunlara göre hareket etmemizi emretti.

Biz de, ALLAH´ın ve Resûlünün davet ve emirlerini kabul ettik.

Dahhâk zenginlerimizden zekatlarını toplayıp fakirlerimize dağıttı" dediler. [100]

Benî Kilab heyeti arasında bulunan Lebid b. Rebia, Arapların en büyük şairlerindendi. [101]

Peygamberimiz Aleyhisselam, onun hakkında:

"Şairlerin söylediği en doğru söz, Lebid´in:

´Elbette ALLAH´tan başka herşey bâtıldır, boştur!" sözüdür" buyurmuştur. [102]

Lebid, Müslüman olduktan sonra, şiir söylemeyi bırakmıştır. [103]

Hz. Ömer ona bir gün:

"Ey Ebu Akîl! Şiirlerinden bana birşeyler okusana!" deyince:

"ALLAH´ın bana Bakara ve Âl-i İmran sûresini öğretmesinden sonra, ben asla şiir söylemem ![104] ALLAH beni bu Kufân´la değiştirdi!" dem iştir. [105]

Hz. Ömer, bu sözünden dolayı Lebid´in tahsisatını 2000 dirhemden 2500 dirheme çıkarmıştır.

Muaviye b. Ebu Süfyan halife olunca bu 500 dirhem ilaveyi fazla görüp kısmak istemiş, Lebid´in:

"Ben hemen öleceğim! O zaman tahsisat da, ilavesi de senin olur!" demesi üzerine Muaviye b. Ebu Süfyan tahsisatın ilavesine dokunmamış, gerçekten de Lebid çok kısa bir müddet sonra vefat etmiştir.[106]

Yüce ALLAH ondan razı olsun![107]

[100] İbn Sa´d, c. 1, s. 300, Etou´l-Fidâ, c. 5, s. 89.

[101] İbrı Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1337, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 514.

[102] .Buhâri,Sahıh,c.4,s. 236, İbn Abdilberr, c. 3, s. 1 335, İbn Esîr, c. 4, s. 514

[103] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1335, İbn E ar, Usdu´l-gâbe, c. 4, s. 515.

[104] İbn Abdilberr, c. 3, s. 1337, İbn Esîr, c. 4, s. 516.

[105] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 6, s. 33.

[106] Süheyli, Ravdu´l-ünüf, c. 7, s. 439440.

[107] M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/430-431.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın