|
Konu Başlığı: Asma binti Mervan ın Öldürülüşü Gönderen: Sümeyye üzerinde 08 Şubat 2010, 16:26:31 Asma´ binti Mervan´ın Öldürülüşü Asma´ın Kimliği, Öldürülüş Sebebi ve Tarihi Asma´ binti Mervan, Ümeyye b. Zeyd oğullarından Yezid b. Zeyd´in karısı idi.[77] Bu Yahudi kadın,[78] söylediği şiirlerle İslâmiyeti,[79] Müslümanları[80] ayıplar,[81] Peygamberimiz Aleyhisselam aleyhinde kışkırtmalarda bulunmaktan geri durmaz.[82] hatta Peygamberimiz Aleyhisselamı öldürmeye de teşvik eder,[83] onu incitir, üzer dururdu.[84] Ebu Âfek öldürüldüğü zaman, Asma1 içini ve içinde taşıdığı niyeti şöyle açığa vurdu:[85] "Düşman üzerine seğirterek birbirinizle yarışırcasına yürüyünüz Malik, Nebit, Avf oğulları! Düşman üzerine seğirterek birbirinizle yarışırcasına yürüyünüz Hazrec oğulları! Sizler, sizden olmayan, yanınıza gelen bir kimseye itaat ettiniz, boyun eğdiniz ki, o ne Mudar´dandır, ne de Mezhic´dendir! Başlan kestik ten sonra, hâlâ ondan pişmiş çorba umulduğu gibi umuyorsunuz! Ondan birşey uman aldanır, umudun dan kesilir" dedi.[86] Peygamberimiz Aleyhisselam, Asma´ın bu sözlerini haber alınca: "Benim için Mervan´ın kızının hakkından gelecek bir kimse yok mu?" buyurdu. Hatma oğullarından olup onlardan ilk önce Müslüman olmuş bulunan Umeyr b. Adiyy, Peygamberimiz Aleyhisselamın bu sözünü işitti ve: "Nezrim olsun ki, o kadını öldüreceğim!" diyerek adakta bulundu.[87] Peygamberimiz Aleyhisselamın Bedir savaşından dönüşünden sonra,[88] geceleyin Asma´ın evine girip yatağında onu öldürdü. Sabahleyin Medine´ye gelip sabah namazını Peygamberimiz Aleyhisselamla kıldı.[89] Peygamberimiz Aleyhisselam, namazdan sonra ona bakıp:[90] "Mervan´ın kızını öldürdün mü?" diye sordu. Umeyr b. Adiyy: "Evet[91] yâ Rasûlallah! Anam babam sana feda olsun,[92] o kadını öldürdüm" dedi.[93] Peygamberimiz Aleyhisselam: "Allah´a ve Resûlullaha yardım ettin!" buyurdu.[94] Umeyr b. Adiyy, Asmâ´ı öldürmekte Resûlullaha karşı bir kusur işlemiş olmaktan korkuyordu. "Yâ Rasûlallah! Bana bunda birşey, bir sorumluluk var mı?" diye sordu. Peygamberimiz Aleyhisselam: "Onun hakkında sana iki dişi keçi bile lâzım gelmez![95] [Yani, bu hususta sana ne bir itirazda bulunulabilir, ne de birşey sorulabilir.] Çünkü onun kanı heder kılınmıştır" buyurdu.[96] Peygamberimiz Aleyhisselam, çevresindekilere dönüp: "Allah´a ve Resûlullaha gizlice yardım eden bir adama bakmak istediğiniz zaman, Umeyr b. Adiyy´e bakınız!" buyurdu.[97] Umeyr b. Adiyy´in gözleri zayıftı.[98] Hz. Ömer: "Allah´a ibadet ve tâatta bulunan şu âmâya bakınız hele!" deyince, Peygamberimiz Aleyhisselam: "Ona âmâ deme![99] O basîrdir, çok iyi görüşlüdür!" buyurdu.[100] Umeyr b. Adiyy, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanından ayrılıp Hatma oğulları yurduna döndüğü zaman, oğullarıyla birlikte bir topluluk, Asmâ´ı gömmekte idiler. Onlar, Umeyrl görünce: "Bunu sen mi öldürdün?" dediler. U m eyr: "Evet! Ben öldürdüm![101] Ey Hatma oğulları! Mervan´ın kızını ben öldürdüm![102] Bana istediğinizi yapınız! Haydi, beni bekletmeyiniz![103] Varlığım Kudret Elinde bulunan Allah´a yemin ederim ki; ´Bunu sen mi öldürdün?´ sözünü bütününüz söylüyor olsanız da, ya kendim ölünceye kadar, ya da sizin tümünüzü öldürünceye kadar şu kılıcımı size vuracağım!" dedi.[104] İşte o gün, İslâmiyet Hatma oğulları yurdunda açıklığa kavuştu, yaygınlaştı. Halbuki, Müslüman oldukları halde, kavim ve kabilelerinden korkarak Müslümanlıklarını gizleyenler vardı ki, onlarda o gün ortaya çıkabildiler.[105] Umeyr b. Adiyy, Hatma oğulları içinde Müslümanlığı kabul edenlerin ilki idi.[106] Ondan başka, Abdullah b. Evs ile Huzeyme b. Sabit de Müslüman olmuşlardı.[107] Umeyr b. Adiyy, Huzeyme b. Sabitle birlikte Hatma oğullarının putlarını kırmışlardır.[108] Umeyr b. Adiyy, Kâri´ diye anılır.[109] Hatma oğullarına imamlık eder, namaz kıldırırdı.[110] Allah ondan razı olsun! Mervan´ın kızının öldürüldüğü gün, artık, İslâmiyetin güçlendiğini gördükleri için, Hatma oğulların-dan bazı kimseler daha Müslüman olmuşlardır.[111] [77] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 285, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 172, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 27, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 293. [78] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373. [79] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 285-286, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 172, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 27, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 293, Zehebî, Megâzî, s. 106. [80] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.4, s. 285. [81] İbn İshak, İbn Hişam, Sine, c. 4, s. 285, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 172, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 27, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373, İbn Seyyid, Uyun, c. 1, s. 293, Zehebî, Megâzî, s. 106. [82] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 172, İbn Sa´d.c. 2, s. 27, İbn Seyyid, c.1, s. 293, Zehebî, Megâzî, s. 106. [83] İbn Abdilberr, İ stiâb, c. 3, s. 1218. [84] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1 , s. 293, Zehebî, Megâzî, s. 1 06, Kastalânî, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1 , s. 114. [85] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 285-286. [86] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 286, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 172, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373. [87] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 286-287. [88] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 1 73. [89] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 27, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 293. [90] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173. [91] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173, İbn Sa´d, Tabakât ü´l-kübrâ, c. 2, s. 28, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 293. [92] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173. [93] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 173, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 28, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 293. [94] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 286. [95] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 286, Vâkıdî, c. 1 , s. 173, İbn Sa´d, c. 2, s. 28, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 373, İbn Seyyid, c. 1, s. 293, Kastalânî, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 114. [96] Kastalâni, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 114. [97] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173. [98] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1218. [99] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173. [100] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 28. [101] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 173. [102] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287. [103] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287, Vâkıdî, Megâzî, c.1 ,s.173. [104] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 173. [105] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287, Vâkıdî, Megâzî, c.1 , s. 173-174. [106] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 293. [107] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287. [108] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 378, İbn Abdil berr, İstiâb, c. 3, s. 1218. [109] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1218. [110] İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1218, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1,s.293. [111] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/27-30. |