|
Konu Başlığı: Amr b. Cemuh un Uhud Seferine Katılışı Gönderen: Sümeyye üzerinde 10 Şubat 2010, 16:44:46 Amr b. Cemuh´un Uhud Seferine Katılışı Amr b. Cemuh, çok topal ve aksaktı. Kendisinin yetişmiş, arslan gibi dört oğlu olup, Peygamberimiz Aleyhisselamla birlikte savaşlara katılırlardı. Peygamberimiz Aleyhisselam Uhud´a çıkacağı sırada Amr b. Cemuh da sefere katılmak istemiş,[110] oğullarına: "Beni de sefere çıkarın!" demişti. Oğullan ise: "Sen cihadla mükellef değilsin![111] Yüce Allah seni mazeretli saydı.[112] Oğulların Peygamber Aleyhisselamla birlikte gidiyorlar işte!" dediler.[113] Amr b. Cemuh, oğullarına: "Siz benim Bedir savaşına çıkmama engel oldunuz! Uhud´a çıkmama da engel olmayınız![114] Siz, Bedir günü benim Cennete girmeme engel oldunuz! Vallahi, ben (bugün) sağ kalsam dahi, muhakkak, (birgün şehit olup) Cennete gireceğim!" dedi.[115] Sonra, hanımına da: "Bak hele! Cennete gidilirken, ben sizin yanınızda oturup duracağım ha!?" diyerek, hemen kalka nını aldı ve: "Ey Allah´ım! Beni aileme geri çevirme!" diyerek dua ettikten sonra, Peygamberimiz Aleyhisselam m yanına geldi: "Oğullarım beni Medine´de bırakmak istiyorlar, seninle birlikte savaşa çıkmaktan men ediyorlar! Vallahi, ben şu topallığımla Cennete ayak basmayı arzuluyorum!" dedi. Peygamberimiz Aleyhisselam: "İyi ama, Yüce Allah seni mazur görmüştür. Sana cihad farz değildir" buyurdu.[116] Amr b. Cemuh: "Yâ Rasûlallah! Sen benim Allah yolunda ölünceye kadar savaşarak şehit olup Cennette şu topal ayağımla yürümemi uygun görmez misin?" dedi. Peygamberimiz Aleyhisselam: "Evet, uygun görürüm!" buyurdu.[117] Amr b. Cemuh´un oğullarına da: "Sizin ona engel olmanız gerekmez. Umulur ki, Allah onu şehitlikle nasiplendirir!" buyurdu.[118] [110] Taberî, Târîh, c. 3, s. 33, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 171. [111] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346. [112] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 52, Taberî, Târîh, c. 3, s. 33. [113] Taberî, Târîh,c.3, s. 33. [114] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 346, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 382, Taberî, c. 3, s. 33-34, E bu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 51 2, Beyhakî, Delâil, c. 3, s. 343, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 171, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 127. [115] Taberî, Târih, c. 3, s. 33. [116] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 193, Vâkıdî, c. 1, s. 346, Taberî, c. 3, s. 34, Beyhakî, c. 3, s. 338-339, İbn Esîr, c. 2, s. 171, İbn Seyyid, c. 2, s. 44, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 73, Heysemî, c. 6, s. 128. [117] Vâkıdî, c. 1, s. 346, Taberî, c. 3, s. 34, İbn Esîr, c. 2, s. 1 71. [118] Vâkıdî, c. 1,s.346. |