Amr b. Âs ın Zâtüs Selâsil den dönerken ihtilam oluşu

Amr b. Âs´ın Zâtü´s-Selâsil´den Dönerken İhtilam Oluşu ve Gusül Yerine Teyemmümle Namaz Kıldırışı

Mücahidler Zâtü´s-Selâsil´den Medine´ye dönerlerken, yolda, çok soğuk bir gecede, Amr b. As ihtil-am oldu.

Arkadaşlarına:

"Siz bana ne dersiniz? Vallahi, ihtilam oldum, düşüm azdı!

Eğer bu soğukta gusleder, yıkanırsam, helak olurum!" dedi.

Su getirtip taharetlendi, abdest aldı. Gusül yerine de, teyemmüm yaptı.[61] Kalkıp arkadaşlarına sabah namazını kıldırdı.[62]

Avf b. Malik el-Eşcâîyi de, selametle dönüşlerini ve gazaları sırasında olup bitenleri Peygamberimiz Aleyhisselama haber vermek üzere, postacı olarak önden gönderdi.[63]

Avf b. Malik der ki:

"Halkın bu seferden dönüşlerinde, Resûlullah Aleyhisselamın yanına ilk varan ben oldum.[64] Seher vakti idi.[65] Resûlullah Aleyhisselam evinde namaz kılıyordu.

´Esselâmu aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtüh1 diyerek selam verdim.

Selam verince, Resûlullah Aleyhisselam:

´Sen, Avf b. Malik hâ?1 buyurdu.[66]

´Evet! Babam, anam sana feda olsun! Benim, Avf b. Malik yâ Rasûlallah!´ dedim.[67]

Resûlullah Aleyhisselam:

´Sahibü´l-cezur=Deveyi kesip etini bölüştüren deveci hâ?´ buyurdu.[68]

´Evet!´ dedim.[69]

Resûlullah Aleyhisselam, selamımı alıp, bana daha fazla birşey söylemedi.[70]

´Olan bitenleri bana haber ver!´ buyurdu.

Ben de, giderken bütün olan bitenleri, Ebu Ubeyde b. Cerrahla Amr b. Âs arasında geçenleri ve Ebu Ubeyde´nin ona itaat edişini, uysal davranışını birer birer haberverdim.

Resûlullah Aleyhisselam:

´Allah, Ebu Ubeyde b. Cerrah´ı rahmetiyle esirgesin!´ buyurdu.

Sonra, Amr b.Âs´ın, cünüb olduğu halde, yanında edeb yerlerini yıkamaya yetecek miktardan fazla su bulunmadığı için bize teyemmümle namaz kıldırdığını;[71] Müslümanları ateş yakmaktan ve düşmanları takipten men ettiğini haber verdim.[72]

Resûlullah Aleyhisselam sustu.[73]

[61] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 773, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 4, s. 402.

[62] Vâkıdî, c. 2, s. 773, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 203, Ebu Dâvud, Sünen, c.1, s. 92, Beyhakî, Delâil, c. 4, s. 402, Zehebî, Megâzî, s. 431, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 274.

[63] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 131, Beyhakî, c. 4, s. 402, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 175.

[64] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 272.

[65] Vâkıdî, c. 2, s. 773, Beyhakî, Delâil, c. 4, s. 402, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 274.

[66] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 274, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 773, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 4, s. 402, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 274.

[67] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 773, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 274.

[68] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 274, Vâkıdî, c. 2, s. 773, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 274.

[69] Vâkıdî, c. 2, s. 773, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 274.

[70] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 274, Vâkıdî, c. 2, s. 773, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 274.

[71] Vâkıdî, c. 2, s:. 773, 774, Beyhakî, c. 4, s:. 404, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 274, 275.

[72] Halebî, İnsânu´l-uyÛn, c. 3, s. 200.

[73] Abdurrezzak, Musannef, c. 1, s. 227, Vâkıdî, c. 2, s. 774, Beyhakî, c. 4, s. 402, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 275.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/271-272.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın