Amr b. Âs ile Ebu Zeyd in Umman da yapacağı işler

Amr b. Âs ile Ebu Zeyd´in Umman´da Yapacağı İşler

Umman halkı kelime-i şehadet getirmeyi kabul ederek Allah´a ve Resûlüne boyun eğecek olurlarsa, Amrb.Âs orada yönetim işleriyle uğraşacak;[10]

Yani Müslüman zenginlerden sadaka ve zekatlarını toplayacak, onların yoksullarına dağıtacak,

Mecusilerden (ateşe tapanlardan) cizye alacak, [11]

Müslümanlar arasındaki dâvaları da halledecekti.

Ebu Zeyd ise; namaz kıldıracak, halka İslâmiyet] anlatacak, Kur´ân-ı Kerîm´i ve sünnetleri öğrete cekti.

Amr b. Âs ile Ebu Zeyd, Umman´a gittiler.

Ceyfer ile kardeşi Abd´i, deniz sahilindeki Suhar panayırında buldular. [12]

Suhar; Umman´ın heryıl Recep ayının başında açılıp beş gece süren panayırı idi. [13]

Amr b. Âs der ki:

"Umman´a vardığım zaman, önce Abd b. Cülendâ ile buluşmak istedim.

Çünkü, o, iki adamdan en uslusu idi. [14]

Ona:

´Ben sana ve senin kardeşine Resûlullah Aleyhisselamın gönderdiği elçisiyim!´ dedim.

Abd:

´Kardeşim yaşça ve saltanatça benden önce gelir. Ben seni onunla görüştüreyim. Mektubunu o okusun!1 dedi. [15]

Sonra da:

´Sen nelere davet ediyorsun?1 diye sordu.

´Ben seni Bir olan, eşi ortağı olmayan Allah´a iman ve ibadet etmeye, O´ndan başkasına tapmayı bırakmaya, Muhammed´in de O´nun kulu ve Resûlü olduğuna şehadet getirmeye davet ediyorum!´ dedim.

Abd b. Cülendâ:

´Ey Amr! Sen kavminin ulu kişisi olan bir kişinin oğlusun.

Senin baban bu hususta nasıl davrandı, ne yaptı?

Şüphe yok ki; o bize bu yolda bir misal, bir ömek olabilir!´ dedi.

´O, Muhammed Aleyhisselama iman etmeden ölüp gitti.

Ben onun da Müslüman olmasını ve Muhammed Aleyhisselamı doğrulamasını çok arzu ederdim!

Ben de önceleri onun görüşünde idim.

Nihayet, Allah beni İslâmiyete hidayet etti1 dedim.

Abd:

´Sen ona ne zaman tâbi oldun?´ diye sordu.

´Necaşî´nin yanında!´ dedim ve Necaşî´nin ne zaman Müslüman olduğunu haber verdim.

Abd:

´Necaşî´nin kavmi, onun hükümdarlığı hakkında ne yaptı?´ diye sordu.

´Hükümdarlığında bıraktılar ve ona tâbi oldular!´ dedim.

´Uskuflar* ve ruhbanlar da ona tâbi oldular mı?´ diye sordu.

´Evet!´ dedim.

Abd:

´Ey Amr! Söylediğin şeye dikkat et! Adam için, yalan söylemekten daha ayıp, daha kötü bir huy yok tur!´ dedi.

´Ben ne yalan söylerim, ne de dinimizde yalanı helâl sayarız!´ dedim.

Abd:

´Herakliyus, Necaşî´nin Müslüman olduğunu öğrenebilmiş mi idi?´ diye sordu.

´Evet!´ dedim.

Abd:

´Bu, nasıl ve hangi şeyle öğrenilebilmiş?´ dedi.

´Necaşî, Herakliyus´a haraç gönderirmiş. Müslüman olduğu, Muhammed Aleyhisselamın peygam berliğini doğruladığı zaman:

´Hayır! Vallahi, benden bir tek dirhem bile istemiş olsa, ona vermem!´ demiş.

Herakliyus onun bu sözünü haber alınca, kardeşinin oğlu Yennak:

´Senin dinine aykırı, sonradan ortaya çıkan bir dini din edinen kulunun yaptıklarını yanına bırakacak mısın?!´ demiş.

Herakliyus da:

´Adam kendisi için bir din seçmişse, ben ona ne diyebilirim?

Vallahi, ben de, esirgeyip cimrilik etmeseydim, muhakkak onun yaptığı gibi yapardım!´ demiş´ dedim.

Abd:

´Ey Amr! Neler söylediğine dikkat et!´ dedi.

´Vallahi, sana doğru söylüyorum!´ dedim.

Abd:

´Peygamberiniz neleri emrediyor? Nelerden de sakındırıyor? Onları da bana haber ver?´ dedi.

´Yüce Allah´ın buyruklarına boyun eğmeyi emrediyor. Ona asi olmaktan, karşı koymaktan sakındırıyor. İyiliği, akraba haklarını gözetmeyi emrediyor. Zulümden, haksızlıktan, zinadan, içkiden, taşlara, putlara, salibe tapmaktan sakındırıyor´ dedim.

Abd:

´Onun davet etmiş olduğu bu şeyler ne kadar güzeldir!

Kardeşim beni dinlese, bana uysa da, gidip Muhammed´e iman ve onun getirdiklerini doğrulasak ne iyi olurdu.

Fakat, kardeşim saltanata düşkün ve onu elden bırakmakta cimridir!´ dedi.

´Eğer o Müslüman olursa, Resûlullah Aleyhisselam yine onu kavmine hükümdar yapar. Zenginlerinden sadakalarını alır, fakirlerine, yoksul olanlarına verir´ dedim.

Abd:

´Hiç şüphesiz, bu da güzel ahlâktır!1 dedi ve ´Sadaka dediğin nedir?´ diye sordu.

Mallar hakkında farz ki İman zekat ve sadakanın nev´ ve miktarlarını ona haber vere vere develerin zekatına geldiğim zaman, Abd, bana:

´Ey Amr! Ağaçlardan, otlardan yayılan ve sulanmak için su başlarına sürülen yaylım hayvan larımızdan da mı zekat ve sadaka alacaksın?1 diye sordu.

´Evet!´ dedim.

Abd:

´Vallahi, yurtlan uzak, sayıları da pek çok olan kavmimin bunu benimseyeceklerini pek sanmıyo rum!´ dedi. [16]

Kapısında günlerce bekledim. [17]

Abd, kendisine verdiğim haberlerin hepsini kardeşine ulaştırdı. [18]

Sonra, bir gün, Ceyfer beni çağırdı. Yanına girdim. [19]

Ceyfer´in adamları, hemen kollarımı tuttular.

Ceyfer:

´Bırakınız onu!´ deyince, bıraktılar.

Oturmak için ileri vardım. Beni oturtmadılar.

Ceyfer´e baktım.

Bana:

´Dileğini getir!´ dedi. [20]

Mühürlü mektubu kendisine sundum.

Açıp sonuna kadar okuduktan sonra, kardeşine verdi.

O da, Ceyfer gibi okudu.

Kendisini, kardeşi Ceyfer´den daha uslu ve mülayim gördüm. [21]

Ceyfer:

´Bana haber ver: Kureyşîler bu hususta ne yaptılar? Nasıl davrandılar?´ diye sordu.

´İslâmiyeti benimseyerek de, kılıç korkusu ile de tâbi oldular!1 dedim.

Ceyfer:

´Onun yanında bulunanlar kimlerdir?´ diye sordu.

´Allah´ın hidayetiyle akılları başlarına gelip dalâlet içinde bulunduklarını anlamış, İslâmiyete can atmış ve Resûlullahı başka herşeye tercih etmiş, üstün tutmuş olanlardır.

Şu çıkış yeri bulunmayan vadilerde senden başkasının kaldığını bilmiyorum!

Sen bugün Müslüman olmaz, Resûlullaha uymazsan, süvarilere çiğnenirsin. Cemaatin de perişan ve darmadağın olur.

Müslüman ol, selamete er! Yine, kavminin üzerine hükümdar olursun!

Senin üzerine ne süvariler, ne de piyadeler gelir!1 dedim. [22]

Ceyfer:

´Sen bugün beni kendi halime bırak da, yarın yanıma dön!´ dedi. [23]

Ceyfer´in kardeşinin yanına döndüm. Bana

´Ey Amr! Eğer saltanatı esirgemez, cimriliği tutmazsa, kendisinin Müslüman olacağını umanm´ dedi.

Ertesi gün olunca, tekrar Ceyfer´e gittim.

Ceyfer, içeri girmeme izin vermeye yanaşmadı.

Ceyfer´in kardeşi Abd´in yanına döndüm. Ceyfer´le buluşamadığımı ona haber verdim.

Bunun üzerine, beni götürüp Ceyfer´le buluşturdu. [24]

Ceyfer:

´Ben senin davet ettiğin şey üzerinde düşündüm:

Eğer ben elimdeki saltanatımı başka bir adama bırakırsam, Arapların en zayıfı ve düşkünü duru muna düşerim! [25]

Onun süvarileri, buralara kadar gelip ulaşamazlar.

Eğer gelir, ulaşırlarsa, ortada kimi bulup da savaşacaklar?1 dedi. [26]

´Öyleyse, ben yarın çıkıp gideceğim!´ dedim.

Ceyfer benim gideceğime kanaat getirince, [27] kardeşi onunla gizlice konuştu:

´Biz bu hususta ona üstün gelemeyiz!

Kendilerine haber saldığı her hükümdar, davetine icabet etti!´ dedi. [28]

Ceyfer, ertesi günü, sabahleyin, bana haber saldı.

Huzuruna varınca, [29] kendisine:

´Ey Cülendâ! Sen her ne kadar bizden uzakta bulunuyorsan da, Allah´tan uzakta değilsindir.

Seni tek başına yaratmış olan Allah, ibadeti yalnız Kendisine tahsis etmene ve O´nun seni yaratırken işe karıştırmadığını senin de ibadette O´na ortak tutmamana lâyıktır.

İyi bil ki; sen ölü bir halde iken, O seni diri kıldı.

Seni yine eski haline çevirecek, öldürecek, sonra da diriltecektir.

Bak! Şu ümmî peygamber sana dünya ve ahiret mutluluğunu sağlayacak bir din getirmiştir.

Ahiretecirve mükâfatını isteyen, ondan yararlanır.

Nefsine uyan ise, onu bırakır.

Sonra bak! İyi düşün ki; o, insanların getirdiği şeylere hiç benziyor mu?

Eğerbenzemiş olsaydı, belli olur, açıkça görülürdü.

Sen bu haber üzerinde muhayyersin:

Bu, kullarınkine benzemiyorsa, Allah tarafından olduğunu ve söylenen şeyi kabul et!

Eğer işe önem vermez, aldırış etmezsen, va´d edilen şey başına gelir!´ dedim. [30]

Ceyfer:

´Vallahi, sen beni o ümmî peygambere kılavuzladın ki, onun hayır ve iyilik adıyla emredeceği şey leri tutacak, yerine getirecek olanların ilki ben olacağım!

Onun kötülük adıyla yasaklayacağı şeyleri bırakacak olanların ilki de ben olacağım!

Yenince sevinme ve kibirlenme, yenilince de üzülme ve daralma olmayacak!

Verilen söz üzerinde durulacak, verilen söz yerine getirilecek!

Vâkıf olunan sırda da, sır sahibiyle bir olunmaktan geri durulmayacak!

Ben şehadet ederim ki; o, peygamberdir!1 dedi. [31]

Ceyfer de, kardeşi de, böylece İslâmiyeti kabul ve Muhammed Aleyhisselamın peygamberliğini tas dik ettiler. [32]

O bölgede bulunan bütün Arapları da Müslümanlığa davet ettiler.

Onlarda, davete icabet edip Müslüman oldular. [33]

Zekat ve sadakaları toplamak, aralarında hüküm vermek vazifeleriyle beni başbaşa bıraktılar.

Bana aykırı davrananlara karşı da, bana yardımcı oldular. [34]

Zenginlerden zekat ve sadakalarını alıp yoksullarına dağıttım . [35]

Resûlullah Aleyhisselamın vefatı haber...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın