Âmir le Erbed in başına gelenler

Âmir´le Erbed´in Başına Gelenler

Amir b. Tufeyl ile Erbed yürü arına doğru çıkıp gittiler. [98]

Âmir b. Tufeyl, yolda rastladığı Benî Selûllerden bir kadının çadırına indi, yatıp uyudu. [99]

Yüce Allah onun boynunda bir taun (veba) peyda etti. [100]

Dili, koyun memesi gibi dışarı sark[101]

Âmir b. Tufeyl, boynunda çıkan ve hıyarcığa benzeyen şişten öleceği sırada:

"EyÂmir oğulları! Demekbenim gibi biradam hem deve taununa benzeyen bir kabarcığa, hıyarcığa tutulacak; hem de Selûllerden bir kadının çadırında ölecek hâ?l

Olamaz böyle şey!" dedi. [102]

O kadının evinde ölmek istemedi. [103]

"Getirin bana atımı!" dedi. [104]

Hemen atının sırtına atladı, mızrağı eline aldı. [105]

"Ey ölüm! [106] Ey ölüm meleği! [107] Çık karşıma!" diye semaya doğru haykırarak atını koşturdu durdu. [108]

En sonunda, atından ölü olarak yere düştü.[109]

Benî Âmirlerin yurduna vardığı zaman, Erbed´e kavmi:

"Ey Erbed! Ardında ne haber var?" diye sordular.

Erbed:

"Vallahi, birşey yok! O (Peygamberimiz Aleyhisselam) bizi öyle birşeye ibadete davet etmişti ki, onun şimdi yanımda bulunmasını ve kendisini okla vurup öldürmemi ne kadar isterdim!" dedi.

Erbed, bu sözü söyledikten bir veya iki gün sonra, kendisine ait devesinin üzerinde giderken, Yüce Allah bir yıldırım salıp onu ve devesini yaktı, yok etti. [110]

[98] İbnİshak, İbn Hişam, Sîre,c. 4, s. 214, Taberî, Târih, c.3, s. 166, İbn Seyyid, Uyünu´l-eser, c.2,s. 232, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 3, s. 35.

[99] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 207-208, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvvıe, c. 5, s. 321, Zehebî, Megâzî, s. 563, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 57., c. 5,

[100] İbn İshak.c.4, s. 214, Taberî, c. 3, s. 166. İbnSa´d,c. 1,s.311.

[101] İbnSa´d,c. 1,s.311.

[102] İbn İshak, c. 4, s. 214, İbn Sa´d, c. 1, s. 311, Ta ben , c. 3, s. 166, E bu´l-Ferec, c. 2, s. 756, İbn Esîr, c. 2, s. 266, İbn Seyyid, c. 2, s. 232.

[103] Ebu Nuaym, c.1, s. 208, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 60.

[104] Buhân , c. 5, s. 42, Beyhakî, c. 5, s. 320, Zehebî, s. 564, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 58.

[105] Beyhakî, c. 5, s. 321, Zehebî, s. 563, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 57, Halebî, c. 4, s. 247.

[106] Ebu´l-Ferec, c. 2, s. 757, Halebî, c. 3, s. 247.

[107] Zürkânf, c. 4, s. 12.

[108] Ebu´l-Ferec, c. 7, s. 757, Halebî, c. 3, s. 247-248, Zürkânf, c. 4, s. 11.

[109] Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 321, Zehebî, Megâzî, s. 563, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 57, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 247, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 12.

[110] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 215, Taberî, Târîh, c. 3, s. 166, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 319-320, İbn Seyyid, c. 2, s. 233, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 58, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 3, s. 35, Zürkânf, c. 4, s. 12.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/486-487.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın