Abdulmuttalibin Peygamberimize a.s Kanat Gerişi

Abdulmuttalib Dedenin Peygamberimiz (a.s.)ın Üzerine Kanat Gerişi

Abdulmuttalib Dede; babasız ve anasız kalan torununu yanına alıp şefkatle bağrına bastı.

Oğullarından hiçbirine göstermediği şefkati ona gösterdi. Onun üzerine kanat gerdi, titredi durdu.[233]

Abdulmuttalib Dedenin; uyurken veya odasında yalnız iken, yanına hiç kimse giremez,[234] Kabe´nin Hicr´inde serili minderine de, kendisinden başkası oturamazdı.[235]

Fakat, Peygamberimiz (a.s.) dedesinin yanından hiç ayrılmaz; odasında yalnız olduğu, uyuduğu sırada bile, dedesinin yanına serbestçe girer çıkardı.[236]

Kabe´nin gölgesinde serili minderin üzerine-babalarına tazim ve saygılarından dolayı-oğullarından hiçbiri oturmaz, çevresinde dururlarken; Peygamberimiz (a.s.) gelip dedesinin minderine serbestçe otururdu.

Amcalarının, kendisini minderden çekmek için tuttuklarını gördüğü zaman, Abdulmuttalib:

"Bırakınız oğlumu![237] Vallahi, onun büyük bir hal ve şanı vardır!" der, minderinin üzerinde yanına oturtup sırtını eliyle sıvazlar, o ne yapsa hoşuna giderdi.[238]

Peygamberimiz (a.s.), yine bir gün, dedesinin Hicr´de serili minderinin üzerine oturmuş, bir adam çekip kendisini minderden kaldırınca, ağlamaya başlamıştır.

Abdulmuttalib:

"Oğlum ne için ağlıyor?" diye sordu.

"Mindere oturma isteğine engel olundu!" dediler.[239]

Abdulmuttalib:

"Bırakınız oğlumu! Minderin üzerine otursun! Herhalde o, kendisinde bir şeref duyuyor. Onun ne kendisinden önce geçmiş, ne de sonradan gelecek hiçbir Arab´ın erişemeyeceği bir şerefe ereceğini umuyorum!" dedi.[240]

Abdulmuttalib Dede bu sevgili torununu yanına almadıkça yemek yemez;

"Oğlumu yanıma getiriniz!" der, yanına getirtirdi.[241]

Yemeği getirildiği zaman da onu yanına alır, bazan da dizine oturtup yemeğin en nefisini hep ona yedirir,[242] o gelmedikçe yemeklere el sürmez, onun gelmesini bekler, sırtını sıvazlar, başını ve ağzını öper, sözleri ve hareketleri hep hoşuna giderdi.

Edep ve terbiyesine de çok dikkat ederdi.[243]

Peygamberimiz (a.s.), sekiz yaşına kadar, yani Abdulmuttalib dedesinin vefatına kadar, onun yanında kaldı.[244]

[233] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 118, Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 164, Ebu´l-Fenec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 119, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 239, Zürkânî, Mevâhibu´l-ledünniye Şerhi, c. 1, s. 188.

[234] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 164.

[235] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 164, Zehebî, Târıhu´l-İslâm, s. 54.

[236] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 11 8, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 164, Ebu´l-Fenec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 119, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282. Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 239, Zürkânî, Mevâhibu´l-ledünniye Şerhi, c. 1 , s. 188.

[237] İbn İshak, İbn Hişam , Sîre, c. 1, s. 178, Belâiurf, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 81, Yâkubî, Târîh.c. 2, s. 12, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 164, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 37, 38, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye, c. 2, s. 281, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 239, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 177.

[238] İbn İshak, İbn Hişam , Sîre, c. 1, s. 178, Belâzurî, Ensâbu´l-eş/âf, c. 1, s. 81, Yâkubî, Târih, c. 2, s. 12, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 22, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 22, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 38, Ebu´l-Fidâ,el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 281, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 201, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 239, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 177, Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 1, s. 188-189.

[239] Ezraki, Ahbâru Mekke, c. 1, s. 315, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 120, Zehebî, Târıhu´l-İslâm, s. 54, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 178.

[240] Ezrakî, Ahbâru Mekke, c. 1 , s. 315, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1 , s. 120, Zehebî, Târıtıu´l-İslâm, s. 54, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 201 , Halebî, İnsânu´j-uyûn, c. 1, s. 178.

[241] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1 , s. 118, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 38, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 239, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 180.

[242] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 81, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 1 80.

[243] Belâzurî, Ensâbu´l-esrâf, c. 1, s. 81.

[244] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 178, İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 119, Yâkubî, Târîh, c. 2, s. 13, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 22, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 34, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 54.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayınları: 1/54-55.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın