Allah Yolunda Cihad

Allah Yolunda Cihad

Müslümanlara Allah’ın adını her yerde yüce tutmak ve İslâmiyet’i korumak için mücadele etmeleri ve savaşmaları emredilmiştir. Peygamber Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) de cihadı (Allah yolunda mücadele) teşvik etmiştir. Bu hadîslerden bir kısmını şöyle sıralayabiliriz:

* Saçı ağarana kadar Allah yolunda mücadele ve mücahede edenlere âhirette ağaran saçlarına karşılık nur verilir.

* Allah yolunda ok atan, attığı ok düşmana isâbet etse de etmese de köle azâd etmiş gibi sevap alır. Kölenin her uzvuna karşılık köle azad eden kimsenin uzuvları ateşte yanmaz. Yani mücâhid de bu dereceye ulaşır.

* Düşmana attığı ok, isâbet ederse attığı ok karşılığında Cennet’te bir derece verilir.

* Allah Teâlâ bir ok için üç kişiyi Cennet’e sokar. Birincisi hayır gözeterek ok yapan, ikincisi oku atan, üçüncüsü de okçuya ok verendir.

* Allah yolunda savaşırken ölenleri kanlı kıyâfetleri ile gömün. Çünkü bu kimse Allah’ın huzuruna yarası kanayarak gelir. Kanı âhirette misk kokusudur.

* Bir kimse öldükten sonra eğer Allah katında hayra kavuşmuşsa, dünyaya dönmek istemez. Ancak şehitler müstesnâdır. Onlar tekrar dünyaya dönüp ikinci defa şehit olmak isterler. (Şehitler, âhirette öyle güzel karşılanırlar ki bir daha şehit olup aynı saadeti tekrar yaşamak isterler.)

* Şehit olan kişi, şehit olduğu anda kötü söz duyan kimsenin duyduğu acı kadar acı duyar.

* Kim Allah yolunda bir gün ve gece nöbet tutarsa bir ay oruç tutmuş ve ibadet etmiş gibi sevap alır. Amel defteri kapanmaz. Kabirde sual sorulmaz, azap edilmez.

* Kim Allah yolunda savaşan birininin techizâtını temin ederse savaşmış gibi sevap alır.

* Savaş iki türlüdür. Biri Allah rızasını kazanmak için gayret eder, kumandana itaat eder, en değerli malını bu yolda harcar, arkadaşına yardım eder, kötülükten fesattan kaçınır. Bu kimse uyanıkken de, uykudayken de sevap alır. Diğeri riyâ ve gösteriş için savaşır, kumandana isyan eder, yeryüzünde de fesat çıkarır. Bu adam yaptığının cezasını çekecektir.

Savaş Âdâbı

Savaşın hoşa giden bir şey olmadığı muhakkaktır. Ancak insanoğlu savaş yapmadan bir asır dahi geçirmemiştir. Her şeye kendi damgasını vuran, hayatın her alanında yeni bir anlayış getiren İslâm, savaş yapılacaksa ne için, kimin için, nasıl yapılacağını da belirlemiştir. Günümüzde yanlış anlaşıldığı için bir kere daha ifade edelim ki İslâm’daki savaş ile başka dinlerdeki savaş farklıdır. Savaş; Allah’ın adının yeryüzünde en üstün tutulması ve Allah’ın dinini yok etmeye yönelik çalışmaların, saldırıların durdurulması için yapılır ve bu savaşın adı cihaddır.

Dinin ilk uygulayıcısı olan Hz Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) de yaptığı savaşlarda bunu bize göstermiştir. İşte Hendek Savaşı’ndan bir kesit… Çektikleri sıkıntıları umursamayan Allah yolunda olmayı her şeyden önemli gören insanların buluştuğu yer. Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem), muhâcirler ve ensârı soğuk kuşluk vaktinde zor şartlar altında aç olarak hendek kazmaya devam ederken görünce,

“Allahım asıl hayat, âhiret hayatı

Bağışla Sen Ensârı ve Muhâciri.”

şeklinde bir beyit söylemiş. Müslümanlar da hemen şöyle bir beyit okumuşlar:

“Biz, Muhammed’e cihad için söz vermiş kimseleriz

Yaşadığımız müddetçe bu söz üzereyiz.”

Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) vefatından sonra cihad konusunda ashâb da aynı hassasiyeti göstermiştir. Hz. Ebû Bekir (radıyallahu anh), komutanına savaşa çıkarken Resûlullah’ın (sallallâhu aleyhi ve sellem) şu emrini nakletmiştir:

“Kadınları, çocukları, yaşlıları öldürme; meyve veren ağaçları kesme; çevreyi tahrip etme; ganimete ihanet etme; korkaklık gösterme!”

İslâmiyet’e göre savaşta; savaşmaktan âciz kimselere, ibadethanelerine çekilmiş vaktini ibadetle geçiren kişilere dokunulmaz. Hunharlık yoktur, boş yere ağaç bile kesilmez. Savaşan kişi yani mücâhid kâtil değil, Allah’ın emirlerini yerine getiren, dünyaya İslâm medeniyetini yaymaya çalışan kişidir.

Bugün başka dinden olanların uydurdukları Müslümanların terörist olduğu iddiasının ise, mücâhid ile uzaktan yakından bir ilgisi yoktur. Müslüman’dan terorist olmaz; terorist de Müslüman olmaz. Dünyanın çeşitli yerlerinde Müslümanlara karşı açılmış savaşlara bakıldığında kimin insanî değerlerden yoksun, vahşi, barbar ve terörist olduğu ortaya çıkar. İlk asırdan yani Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) yaşadığı asırdan itibaren Müslümanların savaşı bir ibadet gibi kabul edilir ve mecbur kalınmadıkça savaş yapılmaz.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın