Megami

MEGAMİ

Maliki fakihi.

Ebu Ömer Yusuf b. Yahya b. Yusuf ed-Devsi el-Megami. Ashaptan Ebu Hüreyre'nin soyundan olup aslen Tuleytula'nın (Toledo) Megam köyündendir. Kurtuba'da (Cordaba) yetişti. Yahya b. Yahya el-Leysi, Said b. Hassan ve Yahya b. Müzeyn'den hadis dinledi, İbn Habib es-Sülemi'den fıkıh öğrendi ve kitaplarını rivayet etti. Tahsil için Doğu seyahatine Çıktı. Haremeyn, San'a ve Kahire'de Ali b. Abdülaziz el-Begavi, Ebu İshak ed-Deberi, Yusuf b. Yezid el-Karatisi, Ebu Mus'ab ve başkalarından hadis dinledi. Yedi yıl Haremeyn'de kalmak üzere on bir yıl süren bu seyahatinden sonra Kurtuba'ya döndü. Ardından tekrar Kahire'ye gitti ve daha sonra Kayrevan'a yerleşti. Haremeyn, Yemen, Mısır ve Kayrevan'da birçok alim kendisinden hadis yanında İbn Habib'in eserlerini dinledi. Bu âlimler arasında Ali b. Abdülazız el-Begavi, Ebü'l-Abbas el-İbyanı, Ebu Ca'fer Ahmed b. Nasr el-Kayrevani, Muhammed b, Futays, Ebü'l-Arab, İbnü'l-Lebbad el-Kayrevanı ve Saıd b. Fahlun anılabilir.

Endülüs'te Maliki mezhebinin yayılmasında önemli katkısı olan İbn Habib es-Sülemi'nin, Maliki mezhebinin ilk ana kaynaklarından biri olan el-Vazıha fi's-sünen ve'l-fıkh'ı ve diğer bazı eserleri Megami tarafından rivayet edilmiştir. Bilhassa el-Vazıha'nın hemen bütün nüshaları onun rivayetine dayanır (Dabi, s. 496; Muranyi, s. 39,43,47-48,156). İbn Habib'in Kitabü't-Tarih'i de Megami’nin ilavelerini ihtiva etmektedir. Özellikle Hicaz Maliki ulemasının görüşlerini iyi bilen ve bunları savunan Megami, İmam Şafii'yi tenkit etmiş ve kendisine on bir cüzden oluşan bir reddiye yazmıştır (günümüze kısmen ulaşan yazma nüshası için bk .a.g.e.s. 157). İmam Malik ve Ömer b, Abdülaziz'in faziletleri hakkında birer eser kaleme alan Megami 288 (901) yılında Kayrevan'da vefat etti. Humeydi diğer kaynakların aksine 283 (896) veya 285'te öldüğünü kaydeder (Cezvetü'l-muktebis, s.350).
(T.D.V. İslam Ans. 28/358)
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın