Sayfayı Yazdır - Islahatcıların en ideal örneği

ISLAHATÇILARIN EN İDEAL ÖRNEĞİ
PEYGAMBER EFENDİMİZDİR:

Mekke’de kavmini on üç sene Müslümanlığa çağırdı. Çağrısına alayla karşılık verdiler. Kur’an’ını dinlemidiler, dediklerine inanmadılar, mucizelerini inat ettiler, ashabına işkence yaptılar; yine de başını eğmedi, göğsündeki ümit ışığı sönmedi.

Müşrikler ashabına işkenceyi artırınca, Habeşistan’a göç etmelerini buyurdu. Güven ve inanç içinde onlara dedi ki: “Yeryüzüne dağılın; Allah sizi yakında toplayacaktır”.

Ashabından biri, Habib İbn Eret geldi, bize da etmeyecek misin, ya Resulallah, dedi? Efendisi kızgın demirle sırtını dağlamıştı. Acıya dayanamıyordu.Sanki zaman durmuştu. Daha çabuk ilerlesin, Hz. Muhammed’in arş’ı Ala’yı titreten duasıyla, iman ile küfür birbirinden kesinlikle ayrılsın istiyordu. Ad ve Semud Kavimleri gibi Mekke müşrikleri de cezalarını çeksinler, istiyordu.

Peygamberimiz (s.a.v.) ashabının bu acelesinden kızdı; zor günlerde sabretmek, geleceğe ümitle bakmak hususunda ona bir ders verdi ve şöyle dedi: “Eskiden, bir adamı demir tarak ile tarar; etini, kemiğini, sinirini aşağı indirirrlerdi; bıçkı ile keser; ikiye ayırırlardı, yine de dininden dönmezdi. Yemin ederim ki, Allah bu dini açığa çıkaracak; öyleki bir insan tekbaşına San’a’dan Hazramut’a kadar gidecek, Allah’dan başka hiç kimseden korkmayacak ve sürüsü için kurt endişesi duymayacaktır. Fakat siz acele ediyorsunuz!!”.

Mekke’den hicret ederken, Peygamberimiz; memleketinden bir kovgun gibi çıkmış, yolunu değiştirmiş, mağaraya sığınmış; gece yürümüş, gündüz saklanmıştı. Yolda kendisine gözü dönmüş bir atlı, Süraka İbn Malik yetişiyor. Kafasında Kureyş’in, ölü veya diri Hz. Muhammed’in başını getirene mükafat olarak vermeyi va’d ettiği 100 kızıl deve rüyası var. Fakat atı tökezliyor, ayakları kuma gömülüyor. Gevşiyor. Peyamberimiz ona doğru bakıyor. İlah gözünden perdeyi kaldırıyor ve şöyle diyor: “Ey Süraka, bakalım İran ﬁahı Kisra’nın bileziklerini giydiğin zaman ne yapacaksın?” Adam şaşalıyor ve Hürmüz Oğlu Kisra’nın mı, diyor? Peygamberimiz: Evet, cevabını veriyor.

Peygamberimiz Medine’ye gidiyor. Müşriklerle, sapıklarla kanlı mücadeleye başlıyor. Savaş devam ediyor. Allah’ın iradesi uyarınca kah onlar galip geliyor, kah kendisi. Nihayet Ahzab savaşı geliyor. Putperestliğin şirki ile Yahudilerin tarih boyunca ettikleri hiyanet birleşiyor. Peygamberimiz ve Ashabı zor turuma düşüyorlar.Kureyşle Gatafan ve bunların ağızlarına bakanlar dışardan; Yahudilerle münafıklar içerden. Öyle bir durum ki, Kur’an-ı Kerim onu şöyle tasvir ediyor:

“Hani onlar üstünüzden ve alt tarafınızdan gelmişlerdi. Gözler kaymış, yürekler hançereye dayanmıştı. Allah hakkında türlü zanlarda bulunuyordunuz. İşte orada mü’minler denenmiş, şiddetli bir sarsıntı ile sarsılmışlardı”.

Arzu fidanının solduğu, ümit ışığının küreldiği ve insanın kurtuluştan başka bir şey düşümediği bu korkuç anlarda Peygeamberimiz ashabı ile birlikte Medine’nin etrafına hendek kazmakla meşguldü. Bununla düşmanları geri çevirme ve şehre girmelerine mani olmak istiyordu. Peygamberimiz o sırada ashabına umutlu gelecekten bahs ediyordu. İran’ı, Suriye’yi, ve Yemen’i fethedeceklerini söylüyordu. Öyle rahat, öylee min anlatıyordu ki, münafıklar köpürdüler; boğazları sıkılmış gibi: Muhammed bize Kisra’nın, Kayser’in hazinelerini vad’d ediyor, halbuki biz helaya gitmekten emin değiliz, dediler. Kur’an-ı Kerim de sözlerini şöyle ifade ediyor:

“Münafıklar ve kalplerinde hastalık bulunan kimeler: “Allah ve Resulü, bize sadece boş va’dlarda buundu” diyorlardı”. (Ahzab: 33/10-11)

Olayların zifiri karanlığı iinde büyük insanların kalbinde parlayıp karanlığı yırtan ve yolu aydınlatan bu ışığa ne ad verilir? Buna emel (umut) denir. İsterseniz, Allah’ın yardımına inanma adını veriniz.

“Allah dilediğine yardım eder. O galiptir, va’dinden caymaz; fakat insanların çoğu bilmezler”. (Rum: 30/5)

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => İman ve Hayat => Konuyu başlatan: Hadice üzerinde 26 Ocak 2011, 15:53:47