Sayfayı Yazdır - Hakka iman

HAKA İMAN:

Mü’min gücünü sarıldığı haktan alır. O; gelip geçici arzuları için, şahsi menfaati için ve herhangi bir kimseye karşı taşkınlık için hareket etmez. O, yerin, göğün üzerinde durduğu hak için hareket eder. Hak daima kazanmalı batıl defolup gitmelidir. “Hakkı batılın üzerine salarız. Bir bakarsın canı çıkmıştır”. “De ki: Hak geldi, batıl zail oldu. Zaten batıl daima zail olagelmiştir”.

Kadsiye savaşında başkumandan Sa’d b. Ebi Vakkas, Rib’i b. Amir’i İranlıların başkumandanı Rüstem’e gönderiyor. O sırada Rüstem askerlerinin arasında, altına, gümüşe boğulmuş bir debdebe içinde. Rib’i bunlara aldırmadan kısa boylu atı, kalın kalkanı ve kaba elbisesi ile ilerliyor. Rüstem soruyor: Sen kimsin...? Siz kimsiniz?

Rib’inin verdiği cevap şu:

Biz öyle bir kavimiz ki, Allah bizi dilediğini kullara ibadet etmekten Allah’a ibadete, dünyanın darlığından bolluğuna ve dinlerin zulmünden İslamın adaletine çıkarmak için göndermiştir.

Mü’min Allah’a ve hakka inanmakla yere dimdik basar, eğilmez ve sarsılmaz. Çünkü o, sağlam kulptan yapılmış ve muhkem kaleye sığınmıştır. “Kim tağut (şeytan)ı inkar edip Allah’a inanırsa, muhakkak ki o, kopmayan, sağlam bir kulpa yapışmıştır”.

Mü’min zayi olmuş bir yaratık, başıboş bırakılmış bir varlık değlidir. O, yeryüzünde Allah’ın halifesidir. Batıl taraftarları üzerine hücum ederlerse Allah, Cebrail ve iyi kimseler de o na yan çıkar, daha sonra da melekler yardımına koşarlar. Arkasında melekler varken artık mü’min, bir insandan nasıl korkar? Hatta yanında Halık varken mahlukun karşısında nasıl eğilir? “Onlar ki halk kendilerine: Düşmanınız olan insanlar size karşı ordu toplamışlar, anlardan korkun, deyince, bu söz, anların imanını artırdı. Ve: Allah bize yeter, O, ne güzel vekildir, dediler”. Bundan dolayı Alah’dan bir nimet ve bollukla geri döndüler”.

O imandır ki ashab-ı Kehf gibi güçsüz kuvvetsiz bir avuç genci zorba bir kıralın ve mutaassıp bir milletin karşısına çıkarmıştı.

“Biz sana onların haberlerini gerçek olarak anlatıyoruz: Onlar Rablerine inanmış gençlerdi. Biz de onların hidayetlerini artırmıştık. Kalplerini (sabır ve metanetle) bağlayıp kvvetlenldirmiştik. (Kıralın önünde) kalktılar, dediler ki: Rabbimiz, göklerin ve yerin Rabbidir. Biz O’ndan başkasına Tanrı demeyiz. Yoksa saçma söylemiş oluruz. ﬁunlar, şu kavmimiz, O’ndan başka tanrılar edindiler. Onların tanrı olduğuna açık bir delil getirmeleri gerekmez miydi. Allah’a karşı yalan uydurandan daha zalim kim olabilir?”.

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => İman ve Hayat => Konuyu başlatan: Hadice üzerinde 23 Ocak 2011, 00:28:04