Bu kıssayı Siyerden 49(Peygamber Efendimizih hayatından) okuyalım ve görelimki iman, mü’minlerin kalbinde neler yapmış ve dünya arzusunu  nasıl  Allah aşkına ve ahirit sevgisine çevirmiştir:

(49) İbn Kayyim, Zadu’l-Mead, Heyetler Bahsi.

Yemen’den on üç kişilik kibar  bir müslüman heyeti geldi. Peygamberimiz  (s.a.v.) çok sevindi ve ikramda bulundu. Onları iyi ağırlaması için Bilal-i Habeşi’ye emir verdi. Bunlar Peygamber Efendimize sorular sordular ve bir şeyler öğrendiler. Birkaç gün kaldılar fazla uzatmadılar. Sonra veda için Peygamberimize geldiler. Peygamberimiz onlara Bilal’i gönderdi, en kıymetli hediyeler verdi; içinizde hediyesini almayan var mı, dedi? Evet, yüklerimizin yanında genç bir arkadaşımız var, dediler. Efendimiz: Onu bana gönderin, dedi. Bunlar çocuğun yanına geldiler: Resulullah’a git, ihtiyacını görsün; biz işimizi bitirdik, vedalaştık, dediler.

Çocuk Peygamberimize geldi, ya Resulullah, ben Yemen heyetindenim, dedi; onların ihtiyaçlarını görmüşsün, benimkini de gör.

Efendimiz: Senin ihtiyacın nedir?

Çocuk: Benim ihtiyacım arkadaşlarımın ihtiyacına benzemez. Gerçi onlar sırf İslam için geldiler, sizden bir şeyler aldılarsa da ben; günahımı affetmesi, beni yarlığaması ve gönlüme tokluk vermesi Allah’dan istemeniz için geldim.

Efendimiz, çocuğa dönerek şöyle dua etti: “Allah’ım onu affet, ona merhamet et, gönlüne tokluk ihsan et”. Sonra arkadaşlarına verdiği gibi ona da bir şeyler verdi. Bunlar memleketlerine döndüler. Sonra bunlar, hicretin onuncu senesinde Resulullahla mina’da buluştular. Kendilerini tanıttılar. Efendimiz: Genç arkadaşımız ne yapıyor, dedi? Onun gibisini görmedik, onun kadar kanaatkar birini duymadık; eğer insanlar dünyayı bölüşseler dönüp bakmaz, iltifat etmez, dediler.

Efendimiz: Allah’a şükürler olsun, umarım derli toplu ölür, dedi.

Birisi: Herkes derli toplu ölmez mi, ya Resulullah, dedi? Efendimiz şöyle açıkladı: kimi isan darmadağınık ölür. Gönlü dünyanın çeşitli taraflarına dağılmıştır. Eceli de bir tarafta gelir. Nerede helak olduğunu Cenab-ı Allah aldırmaz bile!   

şöyle anlatıyorlar: Bu çocuk faziletli bir hayat sürdü. Dünyaya gönül vermedi. Allah’ın verdiği rızka kanaat etti. Resullullah Efendimiz vefat edip de Yemenlilerin çoğu İslamdan dönünce, kendisi kalktı aşiretine Allah’ı ve İslam’ı hatırlattı; içlerinden biri bile dinden çıkmadı. Hz. Ebu Bekr Sıddık onu zaman zaman hatırlatır ve sorardı. Bu halini duyunca Vali Ziyad b. Lebid’e ona iyi davranmasını yazdı.

İşte kalbini imanın tamir ettiği gencin hikayesi... Eller gibi dünya zevkini düşünmedi; gönlünü Allah’a bağladı, ahiret nimetine bağladı.

Peygamberimizden ihtiyaçlarını isterken arkadaşlarınkine benzemiyordu, hatta birçok insanın ihtiyaçlarına da benzemiyordu. Onun ihtiyacı, dünyasında önce dinin, bedeninden önce ruhunun ihtiyacı idi. Yani insanın şeklinin ihtiyacı değil, manasının ihtiyacı idi.

Peygamberimizden isteği; Günahını affetmesi, kalbine zenginlik vermesi için Allah’a niyaz etmesi idi. Öyle bir istek ki Peygamberimizi memnun eti. Genç, Peygamberimize veda etti, ailesine ve vatanına döndü. Ama insanları iyi tanıyan o yüce Peygamber, o kadar uzak mesafeye ve aradan geçen o kadar zamana rağmen genci unutmadı.

İyi talebeleri bilen bir öğretmen gibi, Hac mevsiminde vatandaşlarından onu sordu. Sevindirecek cevap aldı ve Alah’a hamd etti ve şu eşsiz tertemiz kelimesini söyledi: “Umarım derli toplu ölür”.

İnsanlar yaşadıkları şekilde ölürler; kim düzenli yaşarsa derli toplu ölür, kim dağınık yaşarsa dağınık ölür.

Böyle bir gaye uğruna yaşayan, düşüncelerini bir odak noktasında toplayan insan azdır, hatta gayesi uğruna ölenler yok ibidir. O da gayesi Allah’a kavuşmak basiret sahibi imanlı kişidir. Yolu Allah’ın çizdiği yoldur, her şeyi Allah’ındır. Dilindeki nağme şudur: “Namazım, ibadetim, dirimim, ölümüm Alemlerin Rabbi olan Allah içindir. Onun ortağı yoktur. Bana böyle emrolundu ve ben Müslümanların ilkiyim. De ki: Allah’dan başkaRab mi ararım, o ki her şeyin Rabbidir?”.

İşte toplu yaşayıp toplu ölen budur; başkası değil...

Esselamu aleykum. Her anında allahdan rahmet merhamefet rahmete af bağışlanması dileyen e ıslamın izin verdigi ölçüde yaşayıp ahiretini kurtaran kullardan olalim inşallah. ..

Aleyküm Selam. Herzaman Rabbimizin Rızasına uygun yaşamaya gayret edip, mahşer gününde Rızasına erenlerden olalım inşaAllah

Ve aleykümüsselam Rabbim bizleri ibret alanlardan eylesin Rabbim paylaşım için razı olsun