Sayfayı Yazdır - Amarikada ve islamda içki yasağı

AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİNDE VE
İSLAM’DA İÇKİYASAĞI:

Adetleri değiştirmede ve ruhu zor da olsa iyi şeyleri yapmağa, mutad olsa da kötü şeyleri bırakmağa alıştırmada imanın etkisini iyice anlamak için aynı problem üzerinde eski ve yeni tarihten misaller vermek istiyoruz. Burada göreceğiz ki devlet gücünü aciz kaldığı yerde iman ne gücü yaparmış?

Birine misal Amerika Birleşik Devletlerinden... Amerika’da sarhoşluk ve içki içme alışkınlıkları o kadar yayılmıştır ki, hükümet bunun ferde, aileye ve cemiyete olan zararlarına kanaat getirdi. İçki içmeyi yasaklayan bir kanun çıkardı. Hükümet bir sonra bu kanunu yürütmekten tamamen aciz olduğunu anladı. Çünkü birtakım insanlar; hala içki içmekle, içki kaçırmakla, ticaretini yapmakla ve gizli gizli içki imal etmekle ellerinden gelen kötülükleri eskisinden daha çok yapıyorlardı.

Ve şuna da işaret etmek yerinde olur ki, bu yasak; bir kıral emri veya müstebid (zalim) bir imparatorun halka rağmen ilan etiğibir ferman değildi.

Hayır bu, demokrat, anayasaya sahip ve hür bir ülkenin parlementosunun çıkardığı bir kanundu. Herkes bilir ki parlemento millet için yararlı şeyleri kanunlaştırır; zararlı şeyleri yasak eder. Ve parlemento kamuoyu oluşturduktan sonra ilmi ve pratik yoldan içkinin sağlığa zararlı olduğuna, medeniyeti yıktığına iyice kanaat getirdikten sonra bu kanunu çıkarmıştı.

1918 senelerinde Amerikan kamuoyunda kaynaşma başladı. 1919 senesinde “On sekizinci değişiklik önergesi” adı altında anayasada tadilat yapıldı. Aynı sene bu değişiklik önergesiVolstead kanunu ile takviye edildi. Bu yasağı yürütmek için Amerika çapında devletin bütün imkanları harekete geçirildi ve şunlar yapıldı:

1- Dışarıya içki kaçırmayı önlemek için kıyı kontrol filosu kurldu.

2- Havayı denetlemek için hava filosu kurldu.

3- İçki ile savaşmak ve zararlarını açıklamak için devletin bütün kuruluşları ve propaganda araçları işgal edildi. Ve aynı gaye ile gazeteler, dergiler, kitaplar, sinemalar, konferanslar v.s. ne varsa hepsi kampanyaya katılı.

İçki aleyhinde propaganda için devlet 60.000.000 (altmış milyon) dolardan daha çok harcadı. Çıkarılan kitap ve neşriyat 10.000.000.000 (on milyar) sayfayı geçti. Bu yasağı yürütmek için on dört sene zarfında devletin yaptığı masraf 250.000.000 (iki yüz elli milyon) Mısır lirasından daha az değildi. Bu müdet içinde 300 kişi idam edildi, 532.325 kişi de haps edildi. Verilen para cezası 16.000.000 (on altı milyon) Cüneyh’e (Mısır lirasına) ulaştı. 404.000.000 (dört yüz dört milyon) Mısır lirası değerinde emlak müsadere edildi. Fakat bütün bunlar Amerikalıların içkiye karşı tutunduklarını, daha da inatlaşmalarını arttırmadan başka bir işe yaramadı. Nihayet hükümet1933 yılında bu kanunu yürürlükten kaldırmaya ve içkiyi bila kayd-u şart serbest bırakmaya mecbur oldu79.

(79) Bu rakamları Ebu’l-Ala el-Mevdudi “Tenkiat” adlı kitabında vermiş; oradan da Ebu’l-Hasen en-Nedevi “Müslümanların Gerilemesi ile Dünya Neler kaybetti” kitabında nakletmiştir.

Raundun sonu, kıssanın hitamı budur.

İçki yasağında tam bir başarısızlık. Ve1933 senesinde kongrenin tasdikinden geçen yirmi birinci anayasa değişiklik önergesinin feci sükutu.

İşte Amerika tarihinde “içki yasağı devri” diye bilinen yasama faciasının kısaca özeti budur.

Kanun başarısızlığa uğramış, otorite aciz kalmış ve devlet kurumları iflas etmiştir. Hayret edilecek tarafı şu ki, içkinin zararına Amerikan milleti aklen kanaat da getirmişti; ama aklın kanaati başka şey, iradenin işi başka şeydir.

Batılı yazarlardan biri şöyle doğru söz söylüyor:

“Bir şeyi samimiyetle ve kuvvetle istemek biraz olsun mahrumiyete katlanmak ister, yani bilerek ve düşünerek kabul edilen yüksek bir ideale varabilmek için hayatı feda etmek ister. İrade daima kültürü yener; eğer kültür dini bir prensibe dayanmıyor ise...”

İMANIN OTORİTESİ DAHA KUVVETLİDİR:

Yerleşik bir adetten (alışkanlıktan) kurtulmak için muhakkak ona savaş ilan etmelidir, hem de sıcak ve ateşli bir savaş. Burada kuvvetli bir irade ile, çelik gibi eğilmez bir azim ile ve ne pahasına olursa olsun yenme kararı ile silahlanmadan başkası zafere götürmez.

Toplmun içine yayılmış zararlı alışkanlıkları yenmenin tek yolu budur; ağır cezai müeyyideler veya önleyici kanuni tedbirler değildir. Eski zamanlarda olsun, günümüzde olsun alışkanlıkların zoru karşısında yenik düşmüş nice kanunlar ve nice cezai müeyyideler görmüşüzdür.

Alışkanlıkları azim ve karardan başka yenecek nedir? O; azmi bileyleyen, ruhu yücelten ve ruha mukavemet gücü veren imandır. Bu gücün karşısında adet ve gelenek kaleleri teker teker düşer.

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => İman ve Hayat => Konuyu başlatan: Hadice üzerinde 24 Ocak 2011, 16:08:14