Allah'a iman

MÜ’MİNİN KUVVET KAYNAKLARI:
ALLAH’A İMAN:

Mü’min kuvvetlidir; çünkü kuvvetini büyük ve Yüce Allah’dan O’na inanır ve O’na güvenir. İtikad eder ki, nerede olursa olsun Allah onunla beraberdir. Ve Allah mü’minlerin yardımcısıdır; imansızları ise kendi hallerine bırakır. “Kim Allah’a tevekkül ederse, Allah Aziz’dir, Hakimdir”. Allah Aziz’dir; kendine tevekkül edeni (güveneni) hor etmez. Allah Hakim’dir; hikmetine bel bağlayanı araya salmaz.

“Eğer Allah size yardım ederse sizi kimse yenemez. Eğer sizden yardımını keserse size başka kim yardım edebilir? Artık mü’minler Allah’a tevekkül etsinler.”

Allah’a tevakkül-ki imanın meyvelerindendir-tembel tembel oturmak, kendini olayların akışına teslim etmek değlidir. Tevekkül itici birgüç ve manevi bir hamuledir (yüktür); mü’mine dayanma gücü sağlar. Düşmanlarına karşı meydan okutur. Davasında ısrar ettirir. Azmini bileler (keskinler). Onur kazandırır. Kur’an-ı Kerim bize Allah düşmanları karşısında tevakkül gösteren birçok Peygamberlerden bans ediyor:

İşte Hud Peygeamber, “Ad” kavmi ile çarpışırken bu tevekkülü sağlam bir kale gibi kullanıyor ve ona sığınıyor.” Dediler ki: “Ey Hud, bize bir mucize getirmedin. Biz seni sözünle tanrılarımızı terk edecek değiliz ve biz sana inanacak değiliz! Seni “tanrılarımızdan biri fena çarpmış” demekten başka bir söz bulamıyarız. De ki: Ben Allah’ı şahit tutuyorum, siz de şahit olun ki, ben sizin (Allah’a) ortak koştuklarınızdan uzağım. O Alah’dan başka (taptıklarınızdan). Haydi hepiniz bana tuzak kurun, sonra bana hiç göz açtırmayın. Ben benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah’a dayandım. Hiç bir canlı yoktur ki O, onun perçeminden tutmuş olmasın. Gerçekten Rabbim, doğru bir yol üzerindedir.”

İşte ﬁuayb Peygamber. Kavmı onunla pazarlık ediyor ve tehdit ederek diyorlar ki: “Ey ﬁuayb, ya mutlaka seni ve seninle beraber inananları kentimizden çıkarırız, ya da dinimize dönersiniz. De ki: İstemesek de mi? Allah bizi, sizin dininizden kurtardıktan sonra eğer tekrar ona dönersek, Allah’ın üzerine yalan atmış oluruz. Rabbimiz Allah, dilemdikten sonra ona dönmemiz, bizim için olur şey değildir. Rabbimiz, bilgice her şeyi kuşatmıştır. Biz Allah’a dayanmışız”.

İşte Musa Peygeamber, kavmini Fir’avn’in çevresinden ayırdıktan sonra onlara şöyle diyor: “Ey kavmim, eğer Allah’a iman etiyseniz ona güveniniz. Onlar da: Allah’a güvendik, ey Rabbimiz bizi zalimlere çiğnetme ve bizi kafir milletten kurtar, dediler”.

Ve işte bütün Peygmaberler, kavimlerinin inat ve eziyetleri kaşısında Allah’a tevekkül kalesine sığınıyor ve şöle diyorlar: “Neden Allah’a tevekkül etmeyelim? O ki bize yolumuzu göstermiştir. Eziyetlerinize sabredeceğiz. Teevekkül edecekler Allah’a tevekkül etsinler”.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın