Tevbe Müminin Pişmanlığını Allah’a Arz Etmesidir

(http://www.milligazete.com.tr/img/HZ_PEYGAMBERIN_DUASI.jpg)

Allah tevbe edenlerin tevbesinin bir şartla kabul olduğunu bir ayetle şöyle bildiriyor:

“Eğer tevbe eder namaz kılarlar zekât verilirse sizin din kardeşleriniz olurlar. Bilen kimseler için ayetlerimizi detaylarıyla açıklıyoruz” (Tevbe, 11)

Ayet, müşriklerin Müslümanlarla kardeş olabilmesinin şartı tevbe edildikten sonra ilk şart namaz kılmak, ikincisi zekât vermektir. Birincisi Allah ile kul arasındaki bağ, ikincisi ise kulun kul arasındaki sosyal refah bağıdır.

Dünya hayatına dalıp namazı kılmayanların ve ihtiyaç sahiplerine (imkânları olduğu halde yardımcı olmayanların) ahretteki pişmanlıkları da şöyle bildiriliyor:

“…Onlar derler ki, biz namaz kılmadık, ihtiyaç sahiplerini doyurmazdık. Batıl hayat sürenlerin yaşantısına biz de dalardık. Ceza gününü inkar ederdik. Bu haldeyken bize ölüm geliverdi…” (Muhammed,47)

O gün işin dehşetinden baldırlar açılır gözleri dönmüş olarak yüzlerini zillet bürür. Secdeye çağırılırlar ama buna güçleri yetmez. Oysa sapasağlam oldukları güçleri yettiği zaman çağrıldıkları zaman secde etmeliydiler” ( kalem, 43)

İNSANI ALDATAN TUZAKLAR

Cehalet

Dünya hırsı

Cimrilik

Amelde riya

Kendini beğenme

ZİKRİN FAYDALARI

Mümine Allah’ın rızasını kazandırır

İnsandaki ibadet arzusunu arttırır

İnsanı şeytanın vesvesinden korur

Kalbi yumuşatır

İnsanı günahlara karşı uyanık tutar

İnsanı maddi manevi zinde tutar

HZ. PEYGAMBERİN DUASI

Allah’ım cismani ve ruhani mali ve bedeni görünür ve görünmez dünyaya ve ahrete ait bildiğim ve bilemeyeceğim ne kadar hayır ve iyilik varsa onların hepsini senden isterim. Dünyaya yahut ahrette ait bildiğim ve bilemeyeceğim ne kadar şey varsa onların hepsinden sana sığınırım. Onları benden uzak etmen için sana yalvarıyorum.

TELEVİZYON BİR ŞAMARDIR

Televizyon bir şamardır. Kendi elimizle hanemizde kendi elimizle suratımıza inen büyük bir şamar. Bize neler yasak, şunlar bunlar. İşte bu yasakları, bu haramları televizyonun bizim hanemizin içine kadar getirir her çeşidini, barını, umumhanesini, meyhanesini ve biz oturur Müslümanlığımızla, karımız kızımızla onu seyrederiz. Ve sonra da deriz ki, nasıl oluyor da mukaddesatımız elden giderken, bize vururlarken ses etmez, vurana vurmayız. Düşünün bakalım televizyon karşısında muhallebi gibi gevşemiş bir Müslümanda değil cihad etmek, acaba kalkıp bir farzı ifa edecek kuvvet ve istek kalmış mıdır.

Cahit Zarifoğlu