Hiç bir şey müslümanı namazdan alıkoymamalı

Hiç bir şey müslümanı namazdan alıkoymamalı

Kulluğun şiarı. Yaratanla buluşma. Mü'minin miracı. Gözümüzün ve kalbimizin nuru. İşte ayet ve hadisler ışığında namaz...

NAMAZ

وَاسْتَع۪ينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلٰوةِۜ وَاِنَّهَا لَكَب۪يرَةٌ اِلَّا عَلَى الْخَاشِع۪ينَۙ

“Sabır ve namaz ile Allah’tan yardım isteyin. Şüphesiz o (sabır ve namaz), Allah’a saygıdan kalbi ürperenler dışında herkese zor ve ağır gelen bir görevdir.” (el-Bakara, 45)

حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلٰوةِ الْوُسْطٰى وَقُومُوا لِلّٰهِ قَانِت۪ينَ

“Namazlara ve bilhassa orta namaza devam edin. Allah’a saygı ve bağlılık içinde namaz kılın!” (Bakara, 238)

“Şeytan içki ve kumar yoluyla ancak aranıza düşmanlık ve kin sokmak; sizi, Allah’ı anmaktan ve namazdan alıkoymak ister. Artık(bunlardan) vazgeçtiniz değil mi?” (Mâide, 91)

NAMAZ DİNİ TEMSİL EDER

قَالُوا يَا شُعَيْبُ اَصَلٰوتُكَ تَاْمُرُكَ اَنْ نَتْرُكَ مَا يَعْبُدُ اٰبَٓاؤُ۬نَٓا اَوْ اَنْ نَفْعَلَ ف۪ٓي اَمْوَالِنَا مَا نَشٰٓؤُ۬اۜ اِنَّكَ لَاَنْتَ الْحَل۪يمُ الرَّش۪يدُ

“Dediler ki: Ey Şuayb! Babalarımızın taptıklarını (putları), yahut mallarımız hususunda dilediğimizi yapmayı terketmemizi sana namazın mı emrediyor? Hâlbuki sen yumuşak huylu ve çok akıllısın!” (Hûd, 87)

HAYATIN GÂYESİ NAMAZDIR

“Ey Rabbimiz! Ey sahibimiz! Namazı dosdoğru kılmaları için ben, neslimden bir kısmını senin Beyt-i Harem’inin (Kâbe’nin) yanında, ziraat yapılmayan bir vâdiye yerleştirdim. Artık sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meyledici kıl ve meyvelerden bunlara rızık ver! Umulur ki bu nimetlere şükrederler.” (İbrahim, 37)

رَبِّ اجْعَلْن۪ي مُق۪يمَ الصَّلٰوةِ وَمِنْ ذُرِّيَّت۪يۗ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَٓاءِ

“Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz! Duamı kabul et!” (İbrahim, 40)

İbrahim u namaz kıldığı hâlde niçin böyle duâ etmiştir?

Namazı erkânına riâyetle güzelce kılabilmeyi ve namazda devamlı olabilmeyi istemiş, hayatının geri kalan kısmı için dua etmiştir.

Zira hayatın illeti ve sebebi namazdır. Namaz zikir ve şükürdür. Kul, namazı, şartları ve erkânı ile güzelce edâ ettiğinde zikredenlerden ve şükredenlerden olur. Aksi hâlde unutanlardan, gâfillerden ve kâfirlerden olur.

Cenâb-ı Hak, Mirac’da 50 vakit namaz emretmişti. Demek ki kullarının, çoğu vakitlerini namazla geçirmelerini arzu ediyor.

Farzların dışında çokça nâfile namaz kılmaya teşvik edilmesi de bunu gösteriyor.

وَاْمُرْ اَهْلَكَ بِالصَّلٰوةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَاۜ لَا نَسْـَٔلُكَ رِزْقًاۜ نَحْنُ نَرْزُقُكَۜ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوٰى

“Ailene namazı emret; kendin de ona sabırla devam et. Senden rızık istemiyoruz; (aksine) biz seni rızıklandırıyoruz. Güzel sonuç, takvâ iledir.” (Tâ-hâ, 132)

*

Ebu’d-Derda (r.a) diyor ki:

“Üç haslet olmasaydı dünyada kalmak istemezdim:

“- Alnımı yere koyarak gece gündüz Yaratan’ıma secde etmek ve bu şekilde ebedî hayatıma hazırlanmak.

- Günün en sıcak anlarında (oruç tutarak) susuzluğa katlanmak.

- Meyvenin iyisi seçildiği gibi sözlerin iyisini seçen kimselerle oturmak.” (Münâvî, Feyzü’l-Kadîr, II, 11/1193)

HİÇBİR ŞEY NAMAZDAN ALIKOYMAMALI

رِجَالٌۙ لَا تُلْه۪يهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَاِقَامِ الصَّلٰوةِ وَا۪يتَٓاءِ الزَّكٰوةِۙ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ ف۪يهِ الْقُلُوبُ وَالْاَبْصَارُۙ

“Onlar, ne ticaret ne de alış-verişin kendilerini Allah’ı anmaktan, namaz kılmaktan ve zekât vermekten alıkoyamadığı insanlardır. Onlar, kalplerin ve gözlerin allak bullak olduğu bir günden korkarlar.” (Nûr, 37)

NAMAZ KÖTÜLÜKTEN ALIKOYAR

اُتْلُ مَٓا اُو۫حِيَ اِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَاَقِمِ الصَّلٰوةَۜ اِنَّ الصَّلٰوةَ تَنْهٰى عَنِ الْفَحْشَٓاءِ وَالْمُنْكَرِۜ وَلَذِكْرُ اللّٰهِ اَكْبَرُۜ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ

“(Rasûlüm!) Sana vahyedilen Kitab’ı oku ve namazı kıl. Muhakkak ki, namaz, hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah’ı anmak elbette (ibadetlerin) en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı bilir.” (Ankebût, 45)

قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَكّٰىۙ ﴿14﴾ وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّه۪ فَصَلّٰىۜ

“Nefsini kötülüklerden arındıran, Rabbinin ismini zikredip namaz kılan, felaha erer.” (A’lâ, 14-15)

NAMAZI TERK ETMEK KİŞİYİ CEHENNEME YUVARLAR

اِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِمْ اٰيَاتُ الرَّحْمٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ﴿58﴾ فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ اَضَاعُوا الصَّلٰوةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّاۙ ﴿59﴾

“…Onlara, çok merhametli olan Allah’ın âyetleri okunduğunda ağlayarak secdeye kapanırlardı. Nihayet onların peşinden öyle bir nesil geldi ki, bunlar namazı bıraktılar; nefislerinin arzularına uydular. Bunlar da «Gayya» yı boylayacaklar (ileride sapıklıklarının cezasını çekecekler).” (Meryem, 58-59)

مَا سَلَكَكُمْ ف۪ي سَقَرَ ﴿42﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلّ۪ينَۙ ﴿43﴾ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْك۪ينَۙ﴿44﴾ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَٓائِض۪ينَۙ ﴿45﴾ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدّ۪ينِۙ ﴿46﴾ حَتّٰٓى اَتٰينَا الْيَق۪ينُۜ ﴿47﴾

“(Ashâb-ı yemîn), günahkârlara: «Sizi şu yakıcı ateşe sokan nedir?» diye uzaktan uzağa sorarlar. Onlar şöyle cevap verirler: «Biz namaz kılanlardan değildik, Yoksulu doyurmuyorduk, (Bâtıla) dalanlarla birlikte dalıyorduk, Ceza gününü de yalan sayıyorduk, Sonunda bize ölüm geldi çattı.»” (el-Müddessir, 43-47)

NAMAZA MÂNÎ OLMANIN KÖTÜLÜĞÜ

“Namaz kılarken bir kulu (Peygamber’i namazdan) menedeni gördün mü?” (Alâk, 9-10)

NAMAZDAN UZAKLAŞTIRAN HER ŞEY HARAMDIR

Ebû Mûsâ el-Eşʻarî t Yemen’e giderken:

“−Yâ Rasûlallah! Onların baldan yapılan bir içecekleri var ki, tutuncaya kadar pişirilir. Bir de arpadan yapılan Mizr diye bir içecekleri vardır. (Bunlar hakkında ne buyurursunuz)” dedi.

Rasûlullah r:

كُلُّ مَا أَسْكَرَ عَنِ الصَّلَاةِ فَهُوَ حَرَامٌ

“−Sarhoşluk verip namazdan alıkoyan her şey haramdır” buyurdular. (Müslim, Eşribe, 70)

Diğer bir rivâyette:

أَنْهَى عَنْ كُلِّ مُسْكِرٍ أَسْكَرَ عَنِ الصَّلَاةِ

“−Namazdan alıkoyan her sarhoş edici şeyi nehyediyorum, yasaklıyorum!” buyurmuşlardır. (Müslim, Eşribe, 71)

ALLAH TEÂLÂ NAMAZ KILANLARA İKRAM EDER

Ebû Hüreyre t şöyle anlatıyor:

Rasûlullah r çıkma âdeti olmayan ve kimsenin onu dışarıda görmediği bir vakitte evinden çıkmıştı. Hz. Ebû Bekir t hemen yanına geldi. Efendimiz:

“−Bu saatte buraya gelmenin sebebi nedir ey Ebû Bekir!” diye sordu. O da:

“−Rasûlullah r’i görür, mübârek yüzüne bakar ve kendisine selâm veririm ümidiyle çıkmıştım” dedi.

Fazla vakit geçmeden Hz. Ömer t çıkageldi. Rasûlullah r ona:

“−Bu saatte buraya gelmenin sebebi nedir ey Ömer!” dedi. O da:

“−Açlık ey Allah’ın Rasûlü!” dedi. Rasûlullah r:

“−Ben de biraz açlık hissediyorum” dedi.

Birlikte Ebü’l-Heysem’in evine gittiler. Ebü’l Heysem t, hurması ve koyunları bol olan bir kişi idi, hizmetçisi yoktu. Evde kendisini bulamadılar ve hanımına:

“−Efendin nerede?” dediler. Hanım:

“−Bize tatlı su getirmeye gitmişti” dedi. Biraz beklediler, Ebü’l Heysem t sırtındaki su kırbasıyla çıkageldi. Hemen kırbasını yere koydu, bir taraftan Peygamber r Efendimiz’e sarılıyor, bir taraftan da «Annem babam sana fedâ olsun yâ Rasûlullah!» diyordu. Sonra onları bahçesine götürdü ve altlarına bir yaygı serdi. Hurma ağaçlarından birinin yanına varıp bir dal kopardı ve aziz misafirlerinin önüne koydu. Allah Rasûlü r:

“−Sadece olgunlarından getirseydin yeterliydi!” buyurdu. Ebü’l Heysem t:

“−Ey Allah’ın Rasûlü! Yaş, kuru hangisinden arzu ederseniz seçip yiyebilmeniz için böyle yaptım” dedi. Hurmalardan yediler, tatlı sudan içtiler. Rasûlullah r:

“−Canımı kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki bunlar, kıyamet günü size sorulacak olan nimetlerdendir: Serin gölge, tâze ve güzel hurma ve soğuk su…”

Ebü’l Heysem t muhterem misâfirlerine yemek hazırlamak için kalktı. Rasûlullah r:

“−Sakın hâ sütlü bir hayvan kesme!” buyurdu. Ebü’l Heysem t bir oğlak kesti, hazırlayıp getirdi ve hep birlikte yediler. Rasûlullah r:

“−Hizmetçin var mı?” dedi. Ebü’l Heysem:

“−Hayır” dedi. Rasûlullah r:

“−Bize esir getirilirse yanımıza uğra!” buyurdu.

Bir müddet sonra Peygamber Efendimiz’e iki esir getirilmişti, üçüncüsü yoktu. Ebü’l Heysem, Efendimiz’in yanına geldi. Rasûlullah r ona:

“−İkisinden birini seç!” buyurdu. Ebû’l Heysem:

“−Ey Allah’ın Rasûlü, benim için siz seçiveriniz!” dedi. Rasûlullah r:

“−İstişare edilen kimse güvenilir olmalıdır, (bildiği şeyi gizleyerek kendisiyle istişâre eden kişiye ihânet etmemeldir). Şunu al, zira onu namaz kılarken gördüm. Ona iyi davran!” buyurdu.

Ebü’l-Heysem t hanımına gitti ve Rasûlullah r’in sözünü ona nakletti. Hanımı:

“−Rasûlullah r’in hizmetçiye iyi davranman husûsundaki tavsiyesini hakkıyla yerine getirebilmen için onu âzâd etmen gerekir” dedi. Ebü’l Heysem de:

“−O hürdür” dedi. (Tirmizî, Zühd, 39/2369; Hâkim, IV, 145/7178; Buhârî, el-Edebü’l-müfred, no: 256. Krş. Müslim, Eşribe, 99)

*

Ebû Ümâme t anlatıyor:

Rasûlullah r Hayber’den dönüyordu. Yanında iki köle vardı. Hz. Ali t:

“−Yâ Rasûlallâh! Bize bir hizmetçi verebilir misiniz?” dedi. Efendimiz:

“−Şunlardan hangisini istersen al!” buyurdu. Hz. Al...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın