Peygamber emanetlerinin hafızları

Peygamber emanetlerinin hafızları

Topkapı Sarayı’ndaki Kutsal Emanetler’de, yer yer kesintiler olsa da 496 senedir Kur’an okunuyor.

Bu gelenek, 12 hafızın devr-i daimi ile devam ediyor. Görüştüğümüz hafızlar, burada Kur’an okumanın başka bir lezzet olduğuna vurgu yapıyor.

Yahya Kemal ‘Aziz İstanbul’ kitabında, “Gezintilerimde bir hakikati keşfettim. Bu devletin iki manevî temeli vardır. Fatih’in Ayasofya minaresinden okuttuğu ezan ki hâlâ okunuyor! Selim’in Hırka-i Saadet önünde okuttuğu Kur’an ki hâlâ okunuyor. Eskişehir’in, Afyonkarahisar’ın, Kars’ın genç askerleri! Siz bu kadar güzel iki şey için döğüştünüz.” der. Beyatlı’nın tarif ettiği manevî hava, 1924 senesinden sonra ara ara kesintiye uğramışsa da Has Oda ve Enderun Avlusu’nda Kur’an-ı Kerim okuma halen devam ediyor. Haberimizden maksat, bu geleneği tekrar anlatmak değil. Bizzat olayın kahramanlarının hayat hikâyelerini dinlemek, yani hafızların… Bu arada dünya üzerinde canlı olarak devamlı Kur’an okunan tek yerin Topkapı Sarayı olduğu bilgisini vermeden geçmeyelim. Toplam 12 kişi olan hafızlar, gece ve gündüz olmak üzere iki halde Kur’an okuyorlar. Gündüzcüler, Diyanet İşleri Başkanlığı’na bağlı, gececiler ise Kültür Bakanlığı kadrosunda.

‘Kapıdan girdiğimizde dünya geride kalıyor’

Ahmet Dursun, 34 yaşında, Edirneli. Topkapı Sarayı’nda 10. senesi. Dursun, Kültür Bakanlığı’nın kadrosunda görevli. Bayrampaşa Yeşil Camii Kur’an Kursu’nda tamamlamış hafızlığını. “Buraya gelmeyi çok istiyordum. Kutsal Emanetler’de Kur’an okumak herkese nasip olacak bir şey değil. Kapıdan girdiğimizde dünya geride kalıyor.” diye anlatıyor halet-i ruhiyesini. Saraya girişini ise lütuf olarak görüyor. Çünkü öncesinde Kutsal Emanetler’de Kur’an okumak için iki sene uğraş vermiş. Dursun’a göre, bir hafta önce dünyaya gelen kızının da kısmeti var bu hayırlı işte. Sürekli gece personeli olduklarını anlatan Dursun, bir gece gelen hafızların iki gece istirahat ettiklerini belirtiyor. Onun için böyle ulvî bir yerde bulunmak muhteşem bir duygu. “Burayı normal bir iş olarak görmemek lazım… Allah ne kadar ömür verirse yaparım bu görevi.” diye konuşan Dursun, sarayda geçirdiği zamanın kendisi için apayrı bir duygu olduğunu kaydediyor. Dursun, iki senedir Tekirdağ’da ikamet ediyor. Buna rağmen evden saraya sevinçle geldiğini söylüyor.

‘Her okuyuşta aynı heyecanı duyuyorum’

Tayfun Kocagöncü 35 yaşında, Ispartalı. 2004 Nisan’ından beri Saray’da. Yalvaç’ta vekâleten imamlık yapan Kocagöncü, Kültür Bakanlığı’nın açıkta olan iki kişilik kadrosu nedeniyle adım atmış Mukaddes Emanetler’e. Kocagöncü, ilk okuduğu sûreyi hatırlayacak kadar unutmamış ilk günü: “Nahl Sûresi ile başlamıştım kıraat etmeye.” Kocagöncü, her oturuşta, okuyuşta aynı heyecanı yaşadığını söylüyor. Yaptığı işi o kadar seviyor ki, “Emekliliğimiz dolsa dahi yaparım.” diye açıklıyor durumunu. Bu vazifenin herkese nasip olmayacağının da şuurunda olduğunu ekliyor. Hadımköy’de oturan Kocagöncü, arkadaşı Ahmet Dursun gibi epey uzak bir yoldan geliyor Topkapı Sarayı’na. “Yolun uzunluğu, meşakkati… Hiçbirinin yorgunluğu kalmıyor.” diyen Kocagöncü, Kutsal Emanetler’deki havayı hiçbir yerde bulamadığını kaydediyor. Ona göre, Kur’an eksenli bir hayatları var ve böyle bir hayat çok manidar.

‘Burada okuduğumuz Kur’an’ın lezzeti başka’

Bir diğer hafız İsmail Tozkoparan da 34 yaşında, Kastamonulu. 12 kişilik halkanın en yeni üyesi; henüz 5 aydır Saray’da. Gaziosmanpaşa’da yaşayan Tozkoparan, 1995’li yıllarda sarayda Kur’an okuyanların kurstan arkadaşları olduğunu anlatıyor: “Kadro yoktu o zaman. Ben de hep okumak istemiştim Mukaddes Emanetler’de. Bize de nasip oldu burada bulunmak.” Ona göre, Kutsal Emanetler’de Kur’an okumak herhangi bir camide okumaktan daha haz veren bir duygu: “Burada Peygamber Efendimiz’in ruhaniyeti var. Kur’an okurken içimiz titriyor.” Tozkoparan’ın son cümlesi ise sadece kendinin değil, arkadaşlarının da hissiyatını açıklıyor aslında: “Nefesimiz yettiği müddetçe bu işi yaparız.”

Zaman
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın