Konu Başlığı: Sebe ülkesi Gönderen: Sümeyye üzerinde 05 Mayıs 2011, 17:50:21 1- Sebe' Ülkesi Olay Hz. Süleyman'a hüdhüdün Sebe ülkesinden ve onun kraliçesinden haber getirmesinden sonra başlıyor ve Hz. Süleyman'ın onu İslâm'a davet çabası etrafında gelişiyor. Kıssanın asıl konusu; Allah'ın kendisine zenginlik ve yönetim gücü verdiği bir peygamberin, halkıyla ilişkisi, yönetimdeki dikkati, iddiaları araştırmadaki titizliği, zenginliğe rağmen dünya malına değer vermemesi, başka bir ülke yöneticileriyle olan ilişkisi ve onları Allah'ın dinine davet tavrıdır. Kaynakların bildirdiğine göre Sebe, Güney Arabistan'da, yani Yemen'de yer alan bir ülkenin adı idi. Rivayete göre Sebe' adlı bir melik bu bölgede bir devlet kurmuştu. Başkenti de şimdiki San'a kentinin kuzey-doğusunda yer alan Me'rib idi. Bu ülke zaman içerisinde ilk kral Sebe'nin adıyla bilinir olmuş. Sebe' Sûresinde bir kişiden değil bir topluluktan bahsedilmektedir. Demek ki Sebe' Yemen bölgesinde yaşayan bir kavmin ve o kavmin ülkesinin adıdır. [264] Kur’an’ın haber verdiğine göre Sebe'liler görkemli evlere ve bahçelere sahiptiler. Bu da onların zengin olduğunu göstermektedir. Bu zenginliği veren Rablerine hakkıyla şükretmedikleri, kendilerine gelen peygamberi dinlemedikleri için, bu nankörlüklerine karşılık Allah (c.c.) onların üzerine Arim selini azap olarak gönderdi. [265] Kaynakların bildirdiğine göre Sebe' halkı ticaretle uğraşıyordu. Kendi bölgelerindeki ticaret onların ellerinde idi. Sebe'liler ayrıca sulama amacıyla büyük barajlar yapmışlar, ülkelerini yeşil bir hale getirmişlerdi. [266] Aşağıda anlatacağımız gibi Sebe'liler, başlarında bir kraliçe olduğu zaman Hz. Süleyman'ın huzurunda müslüman oldular. Onların bu hakk din üzerinde ne kadar kaldıklarını söylemek mümkün değildir. Belli ki daha sonradan (belki de zenginliklerinden dolayı şımararak) nankör bir topluluk olmuşlar, Allah'ın; 'Size verilen rızıktan dolayı Allah'a şükredin....' emrini dinlemediler ve bundan dolayı 'Arim seli' ile cezalandırıldılar. [267] [264] Kurtubî, el-C. li-A. Kur'an, 13/122. Elmahlı, H.D.K.Dili, 6/345. İbni Kesir, El-B. ve'nNihâye: 2/21. [265] Sebe’: 34/15-17. [266] Mevdudî, Tefhim, 4/105. A.A. Tabbara. Ma'al Enbiya, s:289 [267] Prof. S. Kutub Fi-Zilali'l Kur'an: 5/2900. Hüseyin K. Ece, Hz. Süleyman, H. Ece Yayınları: 146-147. |