Hz. Süleyman hakkında söylenenler

3- Hz. Süleyman Hakkında Söylenenler:

Tefsirciler, burada kendilerine kitap verilenlerden bir kısmı denilen kimselerin yahudiler olduğunu söylemektedirler. Daha önce geçen âyetler onların yanlış tutumlarını, zayıf karakterlerini, Allah'ın âyetlerine karşı tavırlarını, Allah'ın meleklerine karşı düşmanlıklarını anlatmaktadırlar.

Onlar, ellerindeki Tevrat'ı onaylayıcı olarak gelmiş olan Allah'ın âyetlerini arkalarına atmaklaa kalmamışlar, Hz. Süleyman'ın mülkü ve hükümranlığı hakkındaki uydurmaların peşine takılmışlardı.

Şeytanların insanlar arasına yaymaya çalıştıkları dedikoduların özü şuydu:

Süleyman bir büyücü idi. O, doğal güçlen, hayvanları, insanları ve rüzgârı kullandığı sihir gücüyle emrinin altına almıştı.

Bunu niçin yapıyorlardı? Bununla; Hz. Süleyman'ın krallığının büyüklüğü ile övünmek, onun bir peygamber değil kral olduğunu isbatlamak, ya da Hz. Süleyman'a cinlerin büyü için boyun eğdirildiğini düşündükleri için.[337]

Yine onlar, Babil'de Hârût ve Mârut adlı iki melek hakkında çıkartılan söylentilere de inanıyorlardı. Hatta bir kısmı, bu iki meleğe indirilen bilgilen öğrenip onları sihir yapmakta, karı-kocanın arasını açacak, insanlara zarar verecek işlerde kullanıyorlardı.

Kur'an, onların bu hatalarına işaret ettikten sonra, bunun Ahirette onlara bir fayda sağlamayacağını, eğer bilselerdi böyle yapacaklarına iman edip Allah'ın katındaki sevaba kavuşmaya çalışırlardı diyor.

Kur'an, öncelikli olarak Hz. Süleyman'ın sihirbaz olmadığını vurglu cümlelerle söylüyor. Sihir, küfür (inkâr) işlerindendir. Bu anlamda Süleyman (a.s.) küfretmedi, yani asla büyüye başvurmadı. O, böylesine yanlışlardan, böylesine sapıklıklardan uzaktır.

Fakat, asıl o şeytanlar küfre saptılar, Hz. Süleyman'a iftira edenler inkarcı oldular. Çünkü onlar insanlara, onları saptırmak ve şaşırtmak için büyü öğretiyorlardı.

Acaba burada sözü edilen şeytanlar kimlerdir? Bunlar, bu gibi hikâyeleri ve efsaneleri uyduran insan şeytanları veya vesvese veren cin şeytanları olabilir mi? Nitekim Kur'an'ın ifadesine göre, insan ve cin şeytanları birbirlerini aldalmak için yaldız sözler ilham ederler. [338] Burada her ikisine de işaret edilmektedir. [339] (Allahu a'lem)

İsrailoğulları esaret yıllarında, fakirlikleri, yurtsuzlukları ve tutsak oluşları sebebiyle kötü durumlara düştüler. Bir takım iyi niteliklerini kaybettiler. Bunun üzerine onlardan bir kısmı büyü, tılsım, efsun gibi şeylerle ilgilenmeye başladılar. Bunlarla geleceklerini kurtarabileceklerini düşünüyorlardı. Daha sonraları bu işe o kadar önem verdiler ki büyücülük ilmini Hz. Süleyman'a dayandırmaya kalktılar.

Onun, muhteşem hükümdarlığını büyü ile elde ettiğini yaymaya başladılar.. Sonunda büyüye fazla değer verdiklerinden ve bu yüzden yanlışa düştüklerinden dolayı Allah'ın kitabından yüz çevirdiler, onu arkalarına attılar, yani ona değer vermediler. [340]

Bu konuda Reşid Rıza şöyle diyor:

"Bunlar, israiloğulları arasında fâcirlerin (günahkârların) Allah'ın peygamberi için uydurdukları evhamlardır. Hatta onlar, sihirle ilgili anlattıkları hikayelere inanmaları için bazı müslümanlara da vesvese vermektedirler. Bugün müslüman (geçinen) bu gibilerin onların bir kısmını okuduğunu görüyorsun. Bir takım tılsımlı yazılar yazıyorlar, sonra bu Süleyman'ın mührü ve ahdidir diyorlar. Sonra da onu taşıyanı cin düşmanlarından koruyacağını zannediyorlar.

Yine yahudiler sanıyorlar ki, Hz. Süleyman'a büyü yapıldı ve bu büyü tahtının altına yerleştirildi. Onun mülkünün de bir sihirli yüzükte saklı olduğunu, bu yüzüğün başkasının eline geçtiğini kabul ederek, tarihi (bilgiyi) uydurma şeylerle karıştırdılar. Onlardan gelen rivayete göre Hz. Süleyman, onların sihir kitaplarını topladı ve tahtının altına gömdürdü. Sonra bazıları onları oradan çıkarıp insanlara anlattılar. Diğer bir rivayet göre, Hz. Süleyman tahtının altına başka kitaplar gömmüştü. Onlar oradan çıkarılınca şeytanlar onların sihir kitabı olduğunu insanlar arasına yaydılar. [341]

Şüphe yok ki Allah (c.c.) peygamber kıssalarını anlatıyor ki, bizler kimilerinin peygamberler aleyhine yaptıkları böylesine iftiralara itibar etmeyelim. [342]

[338] En’am: 6/112.

[339] R. Rıza, T. Menar: 1/398. Mevdudî, Tefhim: 1/100.

[340] Mevdudî, Tefhim: 1/100

[341] Bu konuyla ilgili rivayetleri aktarılıp değerlendiren A. Aydemir, hepsinin İsrailiyyat ve kabul edilemez olduğunu söylüyor. Bk. T. İsrailiyyat s:182-183, 198-199

[342] R. Rıza, T. Menar: 1/398-399. Hüseyin K. Ece, Hz. Süleyman, H. Ece Yayınları: 182-184.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın