İtaatler

Kurtaran Veya Saptıran İtaatler

Resulüllah: (Yahudiler) Allah'ı bırakıp bilginlerini; (Hıristiyanlar) da rahiplerini ve Meryem oğlu Mesih'i (İsa'yı) rab edindiler. Halbuki onlara ancak tek ilâha kulluk etmeleri emrolundu. O'ndan başka tanrı yoktur. O, bunların ortak koştukları şeylerden uzaktır. [96]

Adiyy b. Hatim: Bu yanlış! Biz hiçbir zaman din adamlarımızı rab edinmedik. Resulüllah: Din adamlarınız Allah'ın helâl kıldıklarını haram, haram kıldıklarını helâl kıldıkları zaman, sizler buna itiraz ediyor musunuz? Bu konularda itirazsız itaat etmiyor musunuz? Adiyy b. Hatim: Evet biz onlara ne derlerse İtaat ederiz. Resulüllah: işte bu sizin din adamlarınızı rabb edinmenizdir.

İslâm, se-li-me fiil kökünden türemiş bir isimdir. Bu fiilin mastarını oluşturan 'siîm' selâmette olmak, esenliğe ermek, gizli veya açık felaketlerden uzak olmak, güvende olmak, barış gibi anlamlara gelmektedir, islâm ile aynı kökten türeyen 'selem', barış yapmak, anlaşmak; 'selime' ise boyun eğmek, itaat etmek anlamlarına geldiği gibi selâmet, kurtuluş anlamına da gelir. 'Eşlem' ise hayır ve iyilik demektir. Yine aynı kökten türeyen diğer terimler de yaklaşık aynı anlam dairelerinde yer alırlar ve hepsi esenlik, huzur, saadet, barış, güven anlamları ile yakın ilişki içerisindedirler. Bu anlamlar ise islâm'ın ne olduğunu, neyi istediğini ve neyi hedeflediğini ifade etmesi açısından önemlidir. "tslâm\ en kısa anlamıyla, mutlak iradeye teslim olarak elde edilen esenlik, barış, huzur, saadet, güvenlik, iyilik... demektir. 'Müslüman' ise, yine en kısa anlamıyla, mutlak iradeye teslim olarak esenliği, barışı, huzuru, saadeti, güvenliği, iyiliği... elde eden/elde etmeye aday olan kimse demektir.

Mutlak iradeye teslim olarak elde edilen esenlik, barış, huzur, saadet, güvenlik, iyilik... anlamındaki İslâm, bu özelliğini Rab-kul arası ilişkide kazanmaktadır. İlişkinin bir tarafında, kendisine kayıtsız şartsız teslim olunan ve bu teslimiyetin gereği olarak kullarına en yetkin anlamıyla esenlik, barış, huzur, saadet, güvenlik ve iyilik bahşeden Rabb; diğer tarafında ise, yegâne Rabbına kayıtsız şartsız teslim olan ve bu teslimiyetinin gereği olarak esenliğe, barışa, huzura, saadete, güvenliğe, iyiliğe kavuşan kul vardır. Şurası çok önemlidir ki, söz konusu ilişkide kendisine itaat edilen Rabb sadece ve sadece Allah'tır. Allah'tan başka hiçbir şey ne Rabb sıfatına sahiptir, ne de bu sıfatta bir ortaklığı bulunmaktadır. Teslimiyeti nedeniyle esenliğe, barışa, huzura, saadete, güvenliğe, iyiliğe kavuşan 'kul'a gelince, bu çoğu zaman zannedildiği gibi sadece insanlardan bazılarım değil, insanı ve insandan da öte diğer varlıkları ifade eden bir kavramdır. 'Kul', en genel anlamıyla bütün yaratılmışlardır; Allah'tan gayrı her şeydir. Özel olarak da, tüm insanlık tarihi boyunca gelmiş olan peygamberi tasdik eden ve bunlardan kendisine zaman ve mekan olarak en yakmdakine itaat edip, bu itaatinin gereklerine titiz bir şekilde teslim olan kişidir. Daha da özel anlamı ise, son peygamberin elçiliğini tasdik eden ve bu tasdiğinin gereklerine teslim olan kişidir. Yani insanlardan bazılarıdır; ilâhî elçiye teslim olup, O'nun bildirdiği ve açıklayıp, gösterdiği gibi yegâne mutlak irade olan Allah'a teslim olanladır

[96] Tevbe, 9:31

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın