İslâm dininin diğer dinlere üstün kılınması

İslâm Dininin, Diğer Dinlere Üstün Kılınması:

3. Bir diğer esas, bu dinin diğer bütün dinlere üstün kılınmasıdır. Aziz, zelil hiçbir kimse dinin hakimiyeti dışında olamaz. Um karşısında insanlar üç kısma ayrılır:

i. İçiyle dışıyla dine bağlı olan, ona boyun eğenler (mü’minler).

ii. İstemeye istemeye dıştan dine boyun eğenler (münafıklar).

iii. Horlanmış kâfirler. Nasıl ki hayvanlar ziraatte, yük taşımada kullanılırsa, bunlar da aynı şekilde ürünlerin hasat edilmesi, harmanlanması gibi işlerde, çeşitli zanaatlerde kullanılırlar.

Zecrî davranışlara itilirler, kendi elleriyle hor bir halde cizye vermeye zorlanırlar.

İslâm Dininin, Diğer Dinlere Üstünlüğünün Sebepleri:

Bu dinin, diğer dinlere üstünlüğünün sebepleri vardır. Bunlar:

i. Dinî nişanelerinin (şeâ’ir), diğer dinlerin nişanelerine nisbetle açık olması. İslâm dininin nişaneleri açıktır, kendisine hastır, onun müntesipleri bu nişanelerle diğer dinlerden ve müntesiplerinden ayrılır. Sünnet olmak, mescidlere saygı göstermek, ezan, cuma ve cemaatler gibi.

ii. Diğer dinlere ait nişanelerin izharına müsade edilmemesi.

iii. Müslümanların, kâfirlerle denk tutulmaması. Kısasta, diyette, evlenme ve başkanlık konularında olduğu gibi. Böylece onların, bir tür imana zorlanması sağlanmıştır.

Şer’î Hükümlerde Şekil Ve Ruh Bütünlüğünün Aranması:

4. İhtiyaç duyulan esaslardan bir diğeri, insanların iyilik ve kötülük alanında müşahhas şeylerle yükümlü tutulmalarıdır. Bu konuda insanlar bağlayıcı emir ve yasaklar karşısındadırlar. Bunların ruhuna itibar kapısı herkes için pek aralanmamiştır. Getirilen şer’î hükümlerin uygulanması konusunda tam bir kararlılık vardır ve bu, kişilerin ihtiyarına bırakılmış değildir. Aslında tafsîlî hükümlerin kaynağı durumunda olan Hikmet-i teşri’ (Makâsıd) bilgisi, gizli tutulmuş ve ona ancak ilimde derinleşmiş olanlar ulaşabilmiştir. Niçin? Çünkü mükelleflerin büyük çoğunluğu neyin maslahat neyin mefsedet olduğunu bilemezler. Bunlar, ancak belirli kıstaslarla bilinebilir ve herkesin yapabileceği şekilde müşahhas olmalıdır. Eğer bu konuda şer’î hükümlerden bir kısmını ter-ketme gibi bir ruhsat getirilseydi ve bu suretlerin, şekillerin önemi yoktur; asıl önemli olan bunların ötesinde olan ruh ve manadır.., denseydi, o zaman, herkesin istediği şekilde tevillere dalması yolu açılır, dinde büyük ihtilâflar meydana gelirdi. Bunun sonucunda da, Allah’ın murad ettiği şey gerçekleşmezdi. Allah’u a’lem!

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın