Merhamet Duygusu

Aynur,bir kac sen evvel,annesini ve babasini kaybetmis,amcasi ve
yengesi tarafindan buyutulmustu.Oksuzlugu ona cok aci veriyordu.
Fakat bunu belli etmemeye calisiyordu.On uc yasinda zavalli bir kizcagizdi.
Ustune yuklenen agir isler onu oyle zayiflatmistiki!Derin gozleri ve sessizce
izdirap cekenler gibi hazin bir gulumseyisi vardi.
Koyluler onu yirtik elbisesiyle ve agir yukuyle ormandan cikarken gordukleri
zaman o kadar aciyorlardi ki.Bazi zengin isciler,ekinler iyi olursa ona elbise
yapacaklarini vaad ediyorlardi.O zaman Aynur
-Sag olun,diye cevap veriyordu.Surada fakir bir kadin var.On akalin bir palto
yaparsaniz daha iyi olur.Eger yarin onu giyinmis gorursem,ben de isinmis
olurum.
Fakirlerin kardesi adini almisti.Bazilari ona bu adi elbisesinin yirtikligina
bakarak,bazilari da fakirlere yardim etmeyi seven bir kiz oldugundan vermislerdi.
Bir aksam yengesi ile amcasi ona parlak bir lira verdiler.Koye on dakika uzaklikta
olan kasabaya inerek istedigini almasini soylediler.
Aynur parasini sikica tutarak,yavas yavas kasabaya indi.Yuruye yuruye buyuk
caddeye geldi.Burada isiklarla donanmis,seker ve bebeklerle dolu bir oyuncak
dukkani gordu.Bu parlak yer uzaktan tam bir cennet gibi gorunuyordu...
Bir gurup erkek cocugu vitrinin onunde durmus,agizlari acik ellerini camlara
surerek,oyuncaklari seyr ediyorlardi.
Aynur cocuklarin hallerine hayretle bakti.Kollarini sallaya sallaya karsi kaldirima
gecti.Elinde tuttugu para onu gururlandiriyordu.Bir oyuncak secmeye koyuldu.
Ilk once tipki canli gibi saclari olan bir bebek almaya karar verdi.Bu bebek
epeyce buyuktu.Beyaz,guzel bir elbise giyinmisti.
Aynur bir kac adim daha atti.Tam iceri girecegi sirada,magazanin karsisindaki
bir tas parcasinin uzerine oturmus,aglayan cocugunu sallayan,yirtik elbiseli bir
kadin gordu.Sirtini vitrine cevirerek tasa dogru dondu.Cocugun feryatlari onu
oyle sarsti ki,hemen karsi kaldirima kostu.Zavalli kadina yaklasti ve elinde
tuttugu lirayi onun avucuna birakti.Eve donerken bebegi alamadigina uzulecegi
yere,yaptigi hayirin sevinciyle mutlu oluyordu...
Merhamet duygusu fakire-zengine bakmaz.Bu yuze duygu her kalpte yeserebilir.
En guzel mutlulukta,iyilik yapma karsiliginda duyulur.

Dini ve Ahlaki Hikayeler serisi-Inci Besoglu
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın