Sözlük anlamıyla rüşvet, “kuyulardan su çekmekte kullanılan urgan” demektir. Sonraları tıpkı kuyudan su almak için urgan gerektiği gibi, haram oian bir işi yapabilmek için verilen gizli menfaat anlamında kullanılmaya başlanmıştır. Terim olarak rüşvet, “Haksız bir çıkar sağlamak üzere, -dar anlamda kamu görevlisi, geniş anlamda kamu görevlisi veya özel yetkili kişilere çıkar sağlamaktır.

Kur'an'daki “insanların mallarından bir kısmını, bile bile günah işleyerek ele geçirmek için iş başındakilere yedirerek mallarınızı aranızda haksızlıkla yemeyin”[203] âyeti rüşvetin haram oluşuna delil olarak gösterilmiştir. Bu âyette geçen “işbaşındakilere” ifadesi, bazılarınca anlamı daraltılarak “hakimler” şeklinde anlaşılmak suretiyle, adli rüşvet sözkonusu edilmiştir. Halbuki “hakim” kelimesi, yetkili kişiler anlamında da kullanılır. Bazı müfessirler, Maide: 5/62-63 ile Tevbe: 9/34 âyetlerindeki “her türlü haksız (batıl sebeple) mal yeme” anlamındaki “sult” kelimesini de manasını daraltarak rüşvet olarak yorumlamışlardır.

Hz. Peygamber, görev başındakilerin ve yetkililerin hediye almasını dahi rüşvet olarak değerlendirmiştir. Süleymoğulları'nın zekatını tahsil etmek üzere gönderdiği zat, dönü­şünde Allah'ın Rasulü'ne hesap verdi: “Bunlar, sizin (devlet hazinesinin)'dir. Bunlar da, bana hediye edilenlerdir” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, “Gerçekten sana hediye verilecek idiyse, anenin evinde otursaydın, hediyen sana gelseydi!” dedi ve sonra ayağa kalkarak ashabına şöyle hitap etti:

“Ben, Allah'ın beni memur ettiği işleri gördürmek üzere içinizden bazı kimseleri tayin ediyorum. Biriniz bana gelip 'Bu sizindir, bu da bana hediye edilendir' diyor. Mademki sözün­de doğrudur, öyleyse o kimse babasının ve annesinin evinde oturmalıydı, hediyeleri kendisine gelirdi. Hiç kimse, zekât malından hiçbir şey alamaz.”[204]

Rüşvet almayı caiz kılan hiçbir sebep yoktur. Ancak, rüşvet vermeye yalnızca iki durumda izin verilmiştir,

a) Bir haksızlığı (zulmü) önlemek veya kaldırmak için başka çare bulunmaması,

b) Bir hakkı ele geçirmek için başka bir yol bulunmaması.

İslâm hukukunda rüşvet, ta'zir (devletçe belirlenmiş) cezasıyla karşılanan suçlardandır. Bu konuda alan, veren ve aracılık edenlerin hepsi sfıçlu kabul edilir. Hz. Peygamber, rüşvet alanı, vereni ve hatta aracılık edeni dahi lanetlemiştir.[205]. Rüşvet bir hakka kavuşmak veya bir zulmü ortadan kaldırmak için verilirse, ta'zir cezası, verene değil; yalnızca alana gerekir.



[203] Bakara: 2/188.

[204] Buhârî, Hayl, 15; Müslim, İmare, 28; Ebû Davûd, Akdiye, 5.

Selamun aleykum ..Rüşvet  bir bakıma torpil olup bir yerlere gelebilmek için bir iri elde edebilmek için karşı tarafa maddi olarak teklif edilen bir durumdur..Kul hakkına da sebep olur..

Rüşvet haksız kazançtır e durumda bizim dimizde asla kabul edilmez bir durumdur. Rabbim bizi bu ateşlerden korusun

Esselâmü Aleyküm. Rabbim bizleri Razı olmadığı tüm kötü hallerden uzak durmayı nasip etsin inşaAllah

Efendimiz(sav) ''rüşvet alan da veren de cehennemdedir'' diye buyurmuştur.Hem ayeti kerime de hem hadisi şerifte haramlığından bu kadar çok bahsedilen bi şeye Rabbim yaklaştırmasın.Böyle bir gelir kişiye ancak cehennem ateşi kazandırır.Yapanlara,şeytana uyanlara da Rabbim tez vakitte tövbe nasip etsin 

Ve aleykümüsselam Rabbim bizleri yanlış işlerden sakinanlardan eylesin Rabbim paylaşım için razı olsun

Esselamu aleyküm. Rüşvet alanda rüşvet veren de cehennemliktir. Rabbım bizleri haram kazan dan uzak eylesin inşallah....