4. Yatsı Namazının Vakti:
 

Şafağın kayboluşundan gece yarısına [332] kadardır. Çünkü bu konuda daha önce zikredilen Ab-duliah bin Amr'nın rivayet ettiği hadis vardır.

Akşam vaktinin çıkmasıyla birlikte yatsının vakti gi­rer ve fecir/şafak doğuncaya kadar devam eder. Hanefî-lerîn bu konudaki delili, Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem)'in; "Yatsı vaktinin sonu, fecrin doğmasıdır" buyruğudur. [333]

Zorluk olmadığı sürece yatsı namazını geciktirmek müste­haptır. Aişe (radiyallâhu anhâ) anlatıyor; 'Bir gece Rasuluîlah (sallallâhu aleyhi ve sellem) namazı geciktirdi. Hatta mescitte bulunanlar uyudu. Daha sonra Rasuluîlah (sallallâhu aleyhi ve sellem) çıkageldi namazı kıldırdı ve; 'Kuşkusuz namazın vakti, bu vakittir. Anca/c ümmetime zorluk olmasaydı!' buyurdu.[334]

Yatsı namazını kılmadan önce uyumak mekruhtur. Aynı za­manda yatsı namazından sonra konuşmak da, maslahat haricin­de mekruhtur. Ebû Berze (radiyaliâhu anh) anlatıyor; 'Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) yatsı namazından önce uyumayı; yatsı namazından sonra da konuşmayı mekruh görürdü.[335] An­cak, yatsı namazından sonra sohbet etmek, bir maslahat gereği ise caizdir. Kişinin ailesiyle vb. gece sohbeti yapması gibi. İbni Abbâs (radiyallâhu anh) anlatıyor; 'Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) ailesi -Meymûne- ile gece bir süre sohbet etti. Sonra uyudu..[336]


[332] Gece yansı, güneşin battığı andan fecir doğuncaya kadar olan sürenin yansıdır. Burada kastedilen gece saat 24:00 değildir. (Çev.)

[333] El-Mûsiiî, ei-İhtiyâr, 1/39.

[334] Müslim, 219. 638.

[335] Buhârî, 568; Müslim,237, 647; vdğ.

[336] Müslim, 190.