Seferîlik süresi

Seferîlik Süresi:

Yolculuk edilen yerde ne kadar kalınacağı belirli olmadığı sürece, namazlar kısaltılarak kılınır. Kalınan sürenin uzaması sonucu değiştirmez. Çünkü Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), namazların kısaltılarak kılınacağı bir süre belirtmemiştir. Fakat yolculuk edilen yerde ne kadar kalınacağı bilindiği takdirde, on dokuz gün süresince seferî, daha sonra mukim/yerleşik olarak namaz kılınır.

İbn Abbâs (radiyallâhu anh) anlatıyor; 'Peygamber (saİlaliâ-hu aleyhi ve sellem) on dokuz gün [namazları] kısaltarak kıldırdı. Bu nedenle bizler, seferî olduğumuzda on dokuz gün kısaltarak; daha fazla kaldığımızda ise tam olarak kılardık.[76]

Hanefî mezhebine göre, seferilik süresi 15 gün ve altındaki sürede geçerlidir. 15 günden daha uzun kalınmaya niyet edilmesi durumunda seferilik kalkar. 15 gün kalındıktan sonra, ne zaman hareket edileceği bilinmeksizin kalman sürede de seferilik devam eder. [77]

Namazları, Seferî Kılmak İçin Niyet Şart Değildir:

Seferî kimsenin, arkasında namaz kıldığı imamın tam mı, kısaltarak mı kılacağını bilmemesinin bir sakıncası yoktur. Çünkü namaza niyet edilmesinin dışında, kısaltmak için ayrıca niyete gerek yoktur.

Nitekim Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) veda haccına çıkarken Medine'de öğle namazını dört rekât olarak kıl-dırmiştır. Zi'1-Huleyfe'ye varıldığında ise, ikindi namazını iki rekât olarak kıldırmışür. O anki cemaatinin sayısını İse ancak Allah bilir. Çünkü haccetmek için gelenlerin tamamı, Medine'den Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem)'le birlikte yola çıkmışlardı. Birçoğu seferî namazı bilmiyordu. [78]

Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem)'in namazları sa-habeieriyle birlikte, kısaltarak kılacağını bildirmeksizin, kısaltarak kıldığını, daha önce zikrettiğimiz Zu'1-Yedeyn'in rivayet ettiği hadis de ifade etmektedir. Nitekim Peygamberimizin öğle namazını İki rekât kılması üzerine, 'Zu'iYedeyn; «Ey Allah'ın Rasülü! Namaz kısaldı mı, yoksa unuttunuz mu?» diye sormuş; Peygamberimiz de; «ne unuttum, ne de kısaldı!» cevabını vermişti.

[76] Buhârî, 1080; Tirmizi. 547; İbn Mâce, 1075.

[77] Daha geniş açıklamalar için bkz. Îbnu'l-Hemmâm, Fethu'l-Kadîr. 2/27-48; El-İhtiyâr, 1/79-80; Fetavâi Hindiye, 1/193; Zuhayiî, el-Fıkhu'l-İ$lâmî, 2/320-322. (Çev.)

[78] İbn Teymiye, Mecmuu'I-Fetâuâ, 24/104.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın