2. Rükû'da Yapılacak Zikirler:
 

I. Allâhumme leke reka'tu. Ve leke eslemtu. Ve bike âmen-tu. Hg§e'a leke sem'î ve basarı ve muhM ve azmi ve asabı'

"Ey Allah'ım sana rükû yaptım. Sana teslim oldum. Sana iman ettim. Kulağım, gözüm, zihnim, kemiklerim ve damarlarım sana hûşû ile gönülden bağlandı". [460]

II.  'Subhâneke Allâhumme Rabbena ve bi hamdike. Allâ­humme'ğ-firlf

"Allah'ım! Senin şanın yücedir. Rabbimiz hamd sanadır. Al­lah'ım! Beni bağışla".[461]

III. Subbühun, Kuddûsun, Rabbu'l-Melâiketi ue'r-Rûh' 'Münezzehsin,[462]  Kutsalsın,  Meleklerin ve  Ruhun Rabbisın [463]

IV. 'Subhâne Zi'l-Ceberût, ve'1-Melekût, ue'l-Kibriyâi ve'l-Azame'

Mutlak otorite, hükümranlık, büyüklük ve azamet sahibi­nin sânı yücedir. [464]

 

3. Rükûdan Kıyam'a Kalktıktan ve 'Rabbena Leke'1-Hamd' Dedikten Sonraki Zikirler:
 

I. Allahumme Rabbena lekel-hamd, MU'u's-semâuâti ve miVu'l-erdı ve miİ'u mâ beynehuma ve mil'u mâ şi'te min şeyin ba'd. Ehlu's-Senâi ve'l-mecdi. Ehakku mâ kâle'1-abdu. Ve kullu­na leke abdun. AMhumme lâ mania limâ A'tayte. Ve lâ mu'tiye l'ımâ mena'te. Ve lâ yenjeu ze'i-ceddi minke'l-ceddu'

"Allah'ım! Rabbİmİz hamd sanadır. Gökler ve yer dolusu ve daha başka diiediğin şeyler dolusu hamd sana! Ey Övgünün, güç ve şerefin sahibi! Kulun söyleyeceği en haklı söz; Hepimiz senin kulunuz! Ey Allah'ım! Verdiğini engelleyecek yok! Vermediğini verecek yok! Senin kudret ve gücüne rağmen hiçbir güce itaatin faydası yok".[465]

II. 'Rabbena ve leke'l-hamdu hamden kesîran tayyiben mu-bâreken fîhi'

Rabbimiz! Hamd sanadır. Temiz ve mübarek hamdler sa­nadır". [466]


[460] Müslim, 771; Tirmîzî, 4317; Ebû DâvÛt, 760; Nesâî, 2/130.

[461] Buhârî, 2/247; Müslim, 484: vdğ.

[462] Çokça zikredilensin, sânı yüce olansın, her türlü eksiklik ve kusurdan mü­nezzeh/an olansın. (Çcv.)

[463] Müslim, 487; Ebû Dâvûd. 872.

[464] Ebû Dâvûd, 873; Nesâî, 2/191. Hascn senetle rivayet edilmiştir. Bu duayı şu ifadelerle de tercüme edebiliriz; 'Kahr ue kudret sahibi, izzet ve saltanat sahibi, Yücelik ve Azamet sahibi her şeyden münezzehtir, sânı yücedir' (Çeu.)

[465] Müslim, 477; Ebû Dâvûd, 747; Nesâî, 2/198.

[466] Buharı, 2/237; Ebû Dâvûd, 770; Nesâî, 2/196; Tirmîzî, 404.