Mestlerin Üzerine Mesh Etmenin Hükmü:
 

Mestler üze­rine mesh etmek caizdir. Meshedilecek faziletli miktar, her kişinin kendi ayağının ölçüsüne göre mesh etmesidir. Mest giyen kişinin, mestlerin üzerinden mesh etmesi ve her iki ayağından da onları çıkarmaması, bu konuda Peygamber (sallallâhu aleyhi ve selle-m)'e ve sahabelerine uyması en faziletli olandır.

 

Mestlerin ve Çorapların Üzerine Mesh Etmenin Şart­ları:
 

Mestlerin her ikisini de abdestli İken giymiş olmak şarttır. El-Muğîre bin Şu'be (radiyallâhu anh) anlatıyor; 'Bir gece yürü­yüşünde Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)'le birlikteydim. Bir kaptan ona su döktüm. Yüzünü ve kollarını yıkadı. Başını mesh etti. Sonra mesVerini çıkarmak için eğildiğimde; 'bırak on­ları! Her ikisini de abdestli iken giydim' dedi ve mestlerinin üze­rini mesh etti'. [173]

 
Hatırlatma:
 

Üzerini mesh edeceğin çorabın kalın olması şart değildir. ince çorabın üzerinden de mesh etmek caizdir. Şeyhu'l-İslam'ın da tercih ettiği gibi, hatta açıklık bulunsa dahi caizdir. Yani mes­tin, farz mahallinin tamamını kaplaması şart değildir. Bunların Şart koşulması, Sâri'in/kanun koyucunun zorluğu ve sıkıntıyı ha­fifletmesi maksadına aykırıdır. -Allah en doğrusunu bilendir.[174]

Hanefî mezhebine göre, mestler ayakta durabilecek kalınlıkta olmalı, her taraftan ayaklan ve topukları kapat­malı, küçük ayak parmağıyla üç parmak ve üzerinde yırtık, sökük ve delik olmamalıdır. [175]

 
Mesh Edilecek Yer Ve Nasıl Yapılacağı:
 

Mesh edilmesi gereken yer, mestin üzendir, alt taban kısmı değildir. Bu konuda hz. Ali (radiyallâhu anh) şöyle demiştir; 'Şa­yet din, kişisel görüşlerle olsaydı; mestin altını mesh etmek, üze­rini mesh etmekten evlâ olurdu. Fakat ben Rasuluîîah (sallallâhu aleyhi ve sellem)'i mestlerinin üzerini mesh ederken gördüm', [176]

Meshin nasıl yapılacağı ise kısaca şöyle; abdest tamamlan­dıktan sonra mestler veya çorap giyilir. Daha sonrasında her ab­dest tazelendiğinde, ayakları yıkamak yerine, el su ile ıslatılır ve mestlerin ya da çorapların üzeri mesh edilir.


[173] Buhârî, 166; Müslim, 1187.

[174] Bkz. ibni Teymiye, 'el-Mesâil eJ-Mardinıyye', 85; Şenkıti, 'Edvâu'1-Beyâ-n'da, bu konuyla ilgili çok güzel açıklamalarda bulunmakta, 2/18-19.

[175] Bkz. el-Mûsilî, el-îhüyar, 23-25. (Çev.)

[176] Ebû Dâvûd, 162; Dârekutnî, 73; Beyhakî, 2/111; el-Hâfız, 'et-Telhîs'te 'sahih' olduğunu belirtmiştir. 2/392.