Boşanan Kadınların İddeti:
 
İddetin Tanımı:
 

Iddetin kelime anlamı, saymak ve hesap etmek demek olan 'adde' kökünden türemiştir. Terim anlamı ise: Yüce Allah'ın, bo­şanan kadınlara belirlediği süredir. Kadının, bu süre tamamlanın­caya kadar farklı biriyle evlenmeksizin beklemesi farzdır.[758]

 
İddetin Hikmeti:
 

Şârî/kanun koyucu, birçok anlam ve hikmeti itibara alarak, iddet beklenmesini şeriat kılmıştır. Bunlardan bazıları şunlardır;

1. Rahmin temizlendiğinin bilinmesi. îki ve daha fazla farklı meninin tek rahimde karışmaması, dolayısıyla da soy karışımının ve fesadın önlenmesi.

2. Evlilik müessesesinin değer ve saygınlığının büyüklüğü, kıymet ve şerefinin gösterilmesi.

3. Ric'î talakta tarafların pişman olması ve ayrılıktan vazgeç­meleri için zaman kazanılması.

4. İddet süresince kadının ziynetlenmesinİ ve süslenmesini önleyerek, hanımından ayrılığın etkilerini erkeğe hissettirmek. Bu nedenle kadının, baba ve oğluna tuttuğu yastan daha fazlası, kocası için meşru kılınmıştır.

5. Erkeğin, kadının ve çocuklarının haklarına ihtiyatlı dav­ranmak. Allah Teâlâ'nın hukukuna riayet etmek. Bu nedenle id-dette, dört hak bulunmaktadır.

 
Erkeğin İddet Beklemesi Gerekir Mi?
 

Erkeğe iddet beklemek vacip değildir. Boşandıktan sonra, hanımının iddet süresinin dolmasını beklemeden erkek evlene­bilir. Ancak bunun bazı istisnaları vardır. Örneğin, boşadığı hanı­mın kız kardeşiyle, teyzesiyle, halasıyla veya boşadığı hammıyla birlikte evlenmesi helal olmayan kadınlardan biriyle evlenmek istemesi durumunda, erkek boşadığı kadının iddet süresinin dol­masını beklemek zorundadır. Dört evli olan bir erkek, dördün­cü hanımını ric'î talakla boşadığı takdirde, kadının iddet süresi tamamlanıncaya kadar beklemesi vaciptir. Bu konuda âlimler ittifak etmiştir. Fakat -âlimlerin çoğunluğuna göre- dördüncü ha­nımını bâin talakla boşayan erkeğin beklemesi vacip değildir. Er­keğin istisna durumlarda beklemesi gereken süreye, her ne kadar iddet anlamı taşısa da, ne dil açısından, ne de şer'î açıdan 'iddet' denilemez. -Allah en doğrusunu bilir.



[758] Fıkhul-İsiâm ue Edilietuhu, 7/625.