Leylâ Bint Ebi Hasme (R.Anhâ)

«Ebû Hasme'nin Kızı Leylâ (R. Anhâ)»

«Leylâ bint Ebî Hasme, Medine'ye hevdec İçinde hicret eden ilk kadın şahabıdır.»

Âmir İbn Rabîa'mn hanımıydı. İkisi de ilk müslüman olanlardandı. Kocası Âmir, Zeyd İbn Nufeyl'in şöyle dediğini duymuştu:

— Ben, İsmail'in soyundan ve Abdullmuîtalib oğullarından bir peygamber bekliyorum. Kendimin ona yetişeceğini zannetmiyorum. Ben ona inanıyor ve onu tasdik ediyorum. Onun bir peygamber olduğuna şehâdet ediyorum. Eğer sen uzun yaşarsan onu görürsün. Benden ona selâm söyle. Açık bir şekilde onun vasıflarını sana bildireceğim.

Âmir bn Rabîa :

— Haydi söyle, dedi.

Zeyd İbn Amr İbn Nufeyl anlattı:

— O, ne kısa ne de uzun, saçı ne çok ne de az bir kimsedir. Gözlerinde daima bîr kırmızılık vardır. Peygamberlik mührü iki kürek kemiğinin arasındadır. Adı Ahmed'dir. Bu memleket onu doğduğu ve Peygamber olarak gönderildiği yerdir. Daha sonra kendi kavmi onu memleketinden çıkaracak. Yesrib'e hicret edinceye kadar onun getirdiklerini istemiyecekler. O da dâvasını açıklayacak. Onu aldatmaktan sakın. Ben İbrahim'in dinini aramak üzere bütün memleketleri dolaştım. Kendilerine sorduğum bütün yahudi, hıristiyan ve mecusiler, bu din senden sonradır, diyorlar ve benim sana tarif ettiğim gibi tarif ediyorlar ve şöyle diyorlar: Ondan başka peygamber kalmadı.

Âmir İbn Rabîa, Rasûlüllah'a Zeyd İbn Amr İbn Nufeyl'in sözünü anlatınca Peygamber (S.A.V):

Onu cennette eteklerini çekerken gördüm, buyurmuştur.

Mekke'de Rasûlüllah'ın {S.A.V) tek olan Allah'a inanmaya davet ettiği yayılınca Kureyş eşrafı öfkelenip :

— Kureyş'in yetimi akıllarımızı çeldi, atalarımıza hakaret etti ve bizim topluluklarımızı dağıttı, dediler,

Peygamber'İn ashabına en ağır işkenceleri yaptılar. Âmir İbn Ra-bîa'yla hanımı Leylâ Bint Ebî Hasme, Abdullah İbn Abdilesed ve hanımı Hind Bint Ebî Umeyye İbni'l-Muğîre ve Hz. Osman'la hanımı Rasûlüllah'ın kızı Rukayye gözleri yaşlı olarak Rasûlüllah'a geldiler ve :

— Ya Rasûlellah! Kavmimiz bize en ağır işkenceyi yaptı, dediler.

Rasûİüllah (S.A.V) sustu. Rasülüllah'i, (S.A.V) Allah amcası Ebû Talib vasıtasıyla himaye etmişti.. Daha sonra Rasûlüllah (S.A.V) şöyle dedi :

— Kim dinini kurtarmak için bir yerden başka bir yere kaçarsa, orast bir kanşlık da olsa, cennet ona vacîp olur. O babası Halîlullah İbrahim ve peygamberi Muhammed'in rafiki (arkadaşı) olur.

Âmir İbn Rabîa ve Leylâ Bint.Ebî Hasme :

— Ya Rasûlellah! Nereye gidelim? dediler. Rasûlüllah (S.A.V):

—Yeryüzüne dağılın, çünkü Allah Ta'âla sizi biraraya getirecek tir, buyurdu.

Leylâ Bint Hasme :

— Nereye gidelim ya Rasûlüllah! diye sordu. Peygamber (S.A.V):

— Habeşistan tarafına gidin. Çünkü orada yanında hiç kimseye zulmedilmeyen bir hükümdar (Necaşi) vardır. Orası doğruluk yurdudur, buyurdu.

Osman İbn Maz'un :

—Ya Rasûlellah! Mekke'ye nezaman döneceğiz? dedi.

Rasûlüllah (S.A.V) şöyle cevap verdi:

—Allah içinde bulunduğunuz durumdan size bir ferahlık verdiğinde.

Ömer İbnu'l-Hattab bazı müslümanların fitne korkusuyla dinlerini kurtarmak için Habeşistan'a gitmeye hazırlandıklarını öğrenince -ki Âmir İbn Rabîa'yla hanımına en sert davrananlardandı- Âmir İbn Ra-bîa'nın evine gitti. Gördü ki Âmir'in hanımı Leylâ Habeşistan'a gitmek İçin hazırlanmış devesinin üzerindedir. Ömer İbnu'l-Hattab :

— Ummu Abdİllah nereye? diye sordu. Leylâ Bint Ebî Hasme :

—Dinimiz yüzünden bize eziyet ettiniz, biz de Allah'ın toprağında gidiyoruz, dedi.

Ömer İbnu'l-Hattab :

—- Aliah sizinle birlikte olsun, dedi.

Leylâ Bint Ebî Hasme şaşırdı.. O Hattab oğlunun müslüman olmasını çok istemişti. Âmir İbn Rabîa dönünce hanımı ona Ömer İbnu'l-Hattab'm söylediğini anlattı. Âmir alaylı olarak gülümsedi ve:

—Ömer İbnu'l-Hattab'ın müslüman olmasını istemez misin? Dedi.-

Leylâ Bint Ebî Hasme :

— Niye olmasın? dedi. Âmir İbn Rabîa da şöyle cevap verdi:

— Vallahi, Hattab'ın eşeği müslüman olmadıkça o müslüman olmaz.

Hz. Osman'la hanımı Rasûlülfah'ın kızı Rukayye, Ebû Huzeyfe İbn Utbe'yle hanımı Sehle Bint Süheyl İbn Âmr, ez-Zubeyr İbnu'l-Avvam, Mus'ab İbn Umeyr, Âmir İbn Rabîa'yla hanımı Leylâ Bint Ebî Hasme, Abdullah İbn Abdilesed'Ie hanımı Hind Bint Ebî Umeyye, Ebû Sebre İbn Ebî Ruhm, Hatib İbn Amr, Süheyl îbn Beyda ve Abdullah İbn Mes'-ud.. Habeşistan'a hicret ettiler.. Üç ay sonra Habeşistan'a hicret edener Ömer İbnu'l-Hattab'ın ve Rasûlüllah'ın ashabının Harem'de rahat ve huzur içinde namaz kılar ve Kur'ân okur hale geldiklerini öğrendiler. Hz. Ömer'in müslüman oluşunu bir hayır müjdesi kabul edip, Mekke'ye döndüler.

Fakat Kureyş, efendilerinden birinin himayesinde olmayanlara en ağır işkenceleri yaptılar.. Âmir İbn Rabîa'yla hanımı Leylâ Bint Ebî Hasme ikinci defa hicret için Rasûlullah'tan (S.A.V) izin istediler.. Peygamber (S.A.V) ashabına izin verdi. Hanımları ve çocukları hariç 83 erkek hicret etti.

Habeşistan'a hicret edenlere, ez-Zubeyr İbnu'l-Avvam, Abdurrah-man İbn Avf ve Hz. Osman gibi ticaretle meşgul olan, Habeşistan'dan San'a ve Necran pazarlarına giden müslüman tacirlerden haberler geliyordu. Onların kışın çıkmaları Rasûlüllah'la [S.A.V) ilgili haberleri, takip etmek gayesiyle Kureyş'ten çıkanlarla karşılaşmak veya kavimlerinin kafilesi içinde çıkan bazı müslümanlarla gizlice görüşmek içindi.

Habeşistan'a hicret edenler Rasûlüllah'ın savaşçı bir kavme sığındığını, Evs'le Hazrec'in kadınlarını korudukları gibi o'nu koruyacaklarına dair Rasûlüllah'a bey'at ettiklerini öğrendiler. Ebû Seleme (Abdullah İbn Abdilesed el-Mahzumî) Ummu Seleme (Hind Bint Ebî Umeyye) harekete geçtiler. Âmir İbn Rabîa'yla hanımı Leylâ Bint Ebî Hasme ve birçok Habeşistan muhaciri Mekke'ye döndüler...

Hz. Peygamber'e (S.A.V) Ensar'ın beyat ettiğini, mallarını ve şereflerini kaybetmek pahasına onu kabul ettiklerini ve Habeşistan'a hicret edenlerin döndüklerini öğrendiklerinde Kureyş'in düşmanlığı daha da arttı. Rasûlüllah'ın ashabının çektiği sıkıntılar da fazlalaştı. Onlar dinleriyle müşriklerin işkenceleri arasında sıkışıp kaldılar. Âmir İbn Rabîa ile hanımı Leylâ Bint Ebî Hasme, Sa'd İbî Vakkas ve el-Mik-dad İbnu'l-Esved Rasûlüllah'a başvurup hicret için ondan izin istediler. Rasûlüllah (S.A.V) onlara izin vermeyerek, birkaç gün bekledi.. Daha sonra şöyle dedi .

— Sizin hicret yurdunuzu bildiriyorum. Orası Yesrib'tir. Rasûlüllah (S.A.V) ashabına :

— Kim çıkmak istiyorsa oraya çıksın, diyerek izin verdi.

Âmir İbn Rabîa hanımı Leylâ Bint Ebî Hasme'yi deveye bindirip Kureyş'in haberi olmadan Yesrib'e gitti. O Ebû Seleme el-Mahzumî'den sonra ilk hicret eden kişi oldu. Leyiâ Bint Ebî Hasme de Yesrib'e hev-dec içinde gelen ilk kadın oldu.

Rasûlüllah (S.A.V) Yesrib'e hicret ettiğinde Âmir İbn Rabîa'mn evine gelirdi.. Bir gün Âmir'in evindeydi. Leylâ Bint Hasme oğlu Abdullah'a :

— Gel sana birşey vereceğim, dedi. Peygamber (S.A.V) ona :

— Ona ne vermek istedin? dedi. Leylâ Bint Ebî Hasme :

— Ona bir hurma verecektim, dedi. Rasûlüllah (S.A.V):

— Ona bîrşey vermeseydin, sana yalancı damgasını vuracaktım, dedi. [1]

--------------------------------------------------------------------------------
KAYNAK

[1] Abdulaziz eş-Şennavi, Sahabe Hayatından Tablolar (Hanım Sahabiler), Uysal Kitabevi: 390-394.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın