Eş-Şeymâ Bintu'l-Hâris (R.Anhâ)

«Haris'in Kızı Şeymâ (R. Anhâ)»

Rasûlüllah'ın (S.A.V) kızkardeşidir. Adı Huzafe'dir. Peygamberin (S.A.V) süt annesi Halîme es-Sa'diyye'nin (Halime Bint Ebî Zueyb'in)-nin kızıdır. Rasûlüllah (S.A.V) onların yanındayken o annesiyle birlikte Rasûiüllah'a bakardı.

Allah, Rasûlü'ne Mekke'nin fethini nasip edince Hevazin ve Sakîf-iilerin içlerine korku düştü. Rasûlüllah'ın kendilerine doğru da yürüyeceğinden korkarak, Hevazîn ve Sakîf'in efendileri birbirlerine gidip:

— Artık Mekke'yi fethettikten sonra bize doğru yönelir ve Onu hiçbir şey durduramaz, dediler.

Askerleri harbe çağırıp :

—Vallahi, Muhammed ve karşılaştılar, dediler.

ashabı iyi savaşamayan kavimlerle Benî Sa'd İbn Bekr kabilesi (Onlar, Peygamber'in (S.A.V) kem içlerinde emzirildiği kimselerdir). Hevazinlerle birlikte, Sakif, Nasr, Cuşem, kabileleri de çıktılar. Askerlerle birlikte mallarını, kadınlarını ve çocuklarını da getiren Havazin'in lideri Malik İbn Avf en Nasrî'nin emri altındaki bazı Benî Hilaliler de çıktılar. Hatta Malik :

— Her erkeğin aile ve malını arkasında getirdim ki o onların uğruna savaşsın, demişti.

Rasûlüllah (S.A.V), Hevâzin ve Sakîf kabilelerinin savaşmak için hazırlandıklarını öğrenince onlara karşı Mekke'den on iki bin kişilik bir kuvvetle Hevâzin'lere doğru yola çıktı ve onlarla Huneyn vadisinde karşılaştı ve seher vakti müslümanları savaş safları düzenine koydu. Hevazinler, Huneyn vadisinin iki yanına gizlenmişler, pusu kurmuşlar ve vadinin gizli yollarını ve dar geçitlerini tutarak müslümaniara birdenbire saldırmışlar, bozguna uğratmışlardın

Hevazinliler, bozguna uğrattıkları müslümanları kovalayarak peygamberimizin yanına kadar gelip dayandılardı. Peygamberimiz de dağılan islam askerlerini etrafında yeniden toplamaya gayret ediyordu. Dağılan müsiümanlar çabukça Rasûlüllahın etrafında yeniden toplandılar ve yüce Allah'ın melekleri vasıtası ile müslümaniara yardım ile Hevazinlileri bozguna uğrattılar...

Rasûlüilah (S.A.V), düşmanların takibini ve ganimetlerle esirlerin toplanmasını da emretti. Develer, koyunlar ve köleler toplandı. Hepsinin el-Ci'rane'ye götürülmesini emretti.

Esirler arasında Peygamberimizin sütkardeşi olan eş-Şey mâ Bin-tu'l-Harîs de vardı. RasûlülEah'ın (S.A.V) ashabına :

— Ben sizin adamınızın (peygamberin) kızkardeşiyim, dedi. Onu, Rasûlüllah'ın huzuruna getirdikleri zaman:

— Ben senin süt kardeşinim, dedi.

Rasûîüllah'a (S.A.V) diğer süt kardeşleri Abdullah ve Enîse'yi hatırlattı. Peygamber (S.A.V) :

— Peki buna işaret eden birşey var mı? diye sordu: Eş-Şeymâ da :

— Sırtımda yere çömeldiğim bir sırada ısırarak bıraktığın bir yara izi. Sirer vadisinde biz ailemizin davarlarını otlatıyorduk. O zaman benim babam, senin de babandı. Benim annem, senin de annendi. Seni memeden ben ayırmıştım. Hatırladın mı şimdi ya Rasülüllah?» dedi.

Rasûlüilah (S.A.V) ısırık izini görünce onu tanıdı, hoş geldin dedi, ridâsını yere yayıp üzerine oturttu. Gözlerinden yaşlar geldi. Süt anne ve babasını sordu. Şeyma onların daha önce ölmüş olduklarını haber verdi. Peygamberimiz (S.A.V) ona :

— Eğer kavmine dönmek istersen, seni göndereyim. İstersen itibarlı ve sevilen birisi olarak burada kal, dedi,

Eş Şeymâ :

— Ben dönmek istiyorum, bana ihtiyacım olan şeylerden verip beni kavmimin yanına geri gönder, dedi.

Eş-Şeymâ müslüman oldu. Rasûlüilah (S.A.V) ona birçok ganimet koyun, üç köle ve bir cariye verdi ve kavmine gönderdi:

Eş-Şeymâ, Rasûlüllah'ın (S.A.V) küçüklüğünde ona oyun oynaya rak şu şiiri söylüyordu :

Ey Rabbimiz! Muhammed'i bize bırak ki onun delikanlılığını yim.

Sonra onu itaat edilen bir efendi, düşmanlarının ve hasetçii yüz üstü geldiklerini göreyim.

Ona ebediyyen devam eden bir şeref ve izzet ver. Allah (C.C) onun duasını kabul etmişti. [1]

--------------------------------------------------------------------------------
KAYNAK

[1] Abdulaziz eş-Şennavi, Sahabe Hayatından Tablolar (Hanım Sahabiler), Uysal Kitabevi: 3/285-287.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın