Sahîheyn

Sahîheyn

Hâkim en-Neysâbûrî, el-Medhal ilâ Mârifeti Kitâbi´l-İklîl´de, Sahîheyn´de yer alan hadîslerin, Sahâbe´den itibâren hep meşhûr olan (yani kendisinden en az iki kişinin hadîs almış bulunduğu) râviler tarafından rivâyet edilen hadîsler olduğunu ileri sürmüş ise de bunun hatalı olduğu açıklanmıştır. Nitekim Muhammed İbnu Tâhir el-Makdisî, yukarıda adını verdiğimiz eserinde, Buhârî ve Müslim´in meşhur olmayan râvilerinden örnekler vererek bu iddianın geçersizliğini gösterir. Ayrıca, Hâfız Ziyâu´l-Makdisî´de, Buhârî ve Müslim´in tek tarîkden yaptıkları garîb ve ferd rivâyetlerini Garîbu´s-Sahîhayn adında müstakil bir te´lifde cemetmiştir. Burada yer alan ikiyüzden fazla rivâyet, Şeyheyn´în hadîs kabulünde böyle bir şart koşmadıklarının daha muknî bir delili olmaktadır.

Ancak, konuyu tahlil eden İbnu Hacer, Hâkim´in bu iddiasının mutlak olmasa bile bâzı kayıtlarla doğruluğuna hükmeder. Şöyle der: "Hâkim´in mevzubahs ettiği şart, kendilerinden Buhârî´nin tahriçte bulunduğu bir kısım Sahâbe hakkında geçersiz olsa bile, Sahâbe´den sonra gelen râviler hakkında mûteberdir. Buhârî´de asıl (yani bir babın istinad ettiği, babtaki fıkhî hükme delîl olan müsned rivâyet) olarak rivâyet edilen hadîsler arasında, tek râvisi olan (yani meşhur olmayan) kimseden tek bir râvi mevcut değildir". Suyutî de, Tedrîb´de, Hâkim´in sözünü az bir te´ville, kabul eden başkalarını kaydeder. Bu te´vîle göre, Hâkim, meşhur iddiasında "Sahîheyn´deki hadîslerin ikişer tarîk´den gelmiş olduğunu söylemek istememiş, en az iki râvisi bulunan yâni meçhûl olmaktan çıkıp meşhûr vasfını alan râvîlerden rivâyet edilmiş olduğunu söylemek istemiştir". Ne var ki, Suyutî´nin de belirttiği üzere, bu iddia, Hâkim´in ilmî tesâhül´ünden yani gevşekliğinden ileri gelen bir durumdur, gerçeği aksettirmekten uzaktır.[91]

Buharî ve Müslim´in sahihlerine "iki sahih hadis kitabı" anlamında kullanılan bir usul-u hadis terimi.

Bu iki imamdan sonra gelen hadis hafızlarından, kendilerine göre yalnız sahih hadisleri toplayanlar olmuşsa da, hiç biri bu iki kitapta gösterilen dikkat ve basireti göstermeye muvaffak olamamıştır. Bundan dolayı bu iki kitaba hadis kitaplarının en sahihleri denilmiştir. Aslında daha önceleri en sahih olan kitap, İmam Malik´in Muvatta´ı idi. Ancak, Muvatta´daki hadis-i şeriflerin hiç biri bu iki kitabın dışında kalmadığı için, Mütekaddimînin de Müteahhirînin de, en sahih olma hususunda ihtilafları yok demektir.[92]
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın