Ashabda Hadîs Öğrenmek Gayreti

Ashabda Hadîs Öğrenmek Gayreti

Altının kıymetini sarraf bilir. Hadîsin kıymetini de Ashâb bilmiştir. Ashab, "Biz Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)´ı gördük, feyzimizi aldık" deyip hadîs öğrenmeye karşı kendini müstağni hissetmemiştir. Müslüman nesiller arasında hadîse en çok alaka gösterenlerin ilk nümûnelerine onlarda rastlarız. Bu yolda en büyük gayretler, fedâkarlıklar, yorucu ve uzun seyâhat örnekleri onlardadır.

Ashâb´ın ilmiyle meşhur olanlarından İbnu Mes´ûd´u dinleyelim: "Kendisinden başka ilah olmayan Zât-ı Zülcelal´e kasemle söylüyorum: Ben Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)´ın ağzından yetmiş küsur sûreyi kendi kulaklarımla dinleyip öğrendim. Buna rağmen, bilsem ki, bir adam Kitabullah´ı benden daha iyi bilmekte ve bu adamın bulunduğu yere deve ile ulaşmak mümkündür, mutlaka o zâta kadar giderim."

Hadîsin bir başka vechine göre İbnu Mes´ûd Kur´ân hakkındaki ilminin genişliğini şöyle ifâde etmiştir. "İnen hiçbir âyet yoktur ki ben onun ne sebeple inmiş olduğunu bilmiş olmayayım."Ebu´d-Derda hazretleri (radıyallahu anh) de şöyle der: "Kur´ân´dan bir âyete takılacak olsam, müşkilimi giderecek zât, Birkû´l-Gımâd´da bile olsa mutlaka giderim"[63]

Ashab´ın başlıca dört maksadla hadîs peşine düşüp çok zahmetli seyahatlere giriştiğini görmekteyiz:

1- Bilmediği hadîsleri öğrenmek için,

2- Duyduğu hadîsin sıhhatini tahkîk için,

3- Bildiği hadîste düştüğü tereddüdü izâle için,

4- Uluvvü isnâd (yani kulağına gelen bir hadîsi rivâyet edeninden dinlemek) için. [64]
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın