401-500. Hadisler

Mucemu´s-Sağir 401-500. Hadisler

Bu bölümde, Mucemu´s-Sağir´deki 401-500 arasındaki Hadisler yer alıyor.

Hz. Abbas (r.a.)
401. Ali (r.a.) rivayet ediyor:
Abbas konusunda hakkımı gözetiniz. Çünkü o baba tarafından büyüklerimin en son kalan yadigardır.

Resûlullahın hizmetçilerine iltifatı
402. Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet ediyor:
Resûlullahın, biri Habeşistanlı, diğeri de Kıptî (Mısırlı) olan iki azâdh kölesi vardı. Bir gün söz dalaşına girdiler. Biri diğerine, "Ey Habeşî!" dedi. O da, "Ey Kıptî!" diye seslendi.
Resûlullah (s.a.v.), onlara "Birbirinize öyle demeyiniz. Siz Muhammed (s.a.v.) ailesinden iki adamsınız" buyurdu.

Allah´ın meleklerine karşı Övündüğü kimseler
403. Abdullah bin Ömer (r.a.) rivayet ediyor;
Allah Teâla Arefe akşamı Arafat´ta vakfe yapanlarla meleklere karşı iftihar eder ve "Şu saçları dağınık, toz toprak içerisinde bulunan kullarıma bakınız" buyurur.

Müslümana yardım etmek
404. Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet ediyor:
Resûhıllah (s.a.v.): "Zulüm de etse, zulme de uğrasa kardeşinize yardım ediniz" buyurdu.
"Yâ Resûlullah! Zulme uğradığında yardım edelim, fakat zulmederken nasıl yardım edeceğiz?" dedim.
"Zulmüne engel olarak. Bu senin ona yardımındır" buyurdu.
Buhâri, Mezâlim: 4; Müslim, Birr ve´s-Sıla: 62; Tirmizî, Fiten: 68

Bilalin (r.a.) fazileti
405. Sehl bin Sa´d (r.a.) rivayet ediyor:
Cennete girdim, bir hışırtı duydum. Baktım ki o Bilal imiş.
194,439 ve 648 numaralı hadislere ve izahlarına bakınız.

Mü´minin vasfı
406. Abdullah bin Ömer (r.a.) rivayet ediyor:
Resûîullah (s.a.v.) "Ben mü´mine benzeyen ağacı çok iyi biliyorum" buyurdu. Ben oradakilerin en küçükleri olduğum halde, (içimden) "O ağaç hurmadır" dedim. Sonra Resûlullah (s.a.v.), "O hurmadır" buyurdu.
Buharı, îlim: 4, Edeb: 79; Müslim, Sıfatü´I-Münâfıkm: 64.

Resûlullahın Ashabını idare etmesi
407. Abdullah bin Ebî Evfâ (r.a.) rivayet ediyor:
Abdurrahman bin Avf, Resûlullaha (s.a.v.) Hâlid bin Velid´den şikâyetçi olduğunu bildirdi. Resûlullah (s.a.v.), "Ey Hâlid, Bedir Savaşma katılanlardan birine ezâ verme. Eğer sen Uhud dağı kadar altını sadaka olarak dağıtsan, o-nun ameline yetişemezsin."
Bunun üzerine Hâlid bin Velid, "Onlar bana dil uzatıyor, ben de karşılık veriyorum" dedi.
Resûlullah (s.a.v.) Abdurrahman bin Avf a da şu ikazı yaptı:
"Hâlid´e eziyet etmeyin. Çünkü o Allah´ın kâfirler üzerine çektiği bir kılıçtır."

Zengin kadının hacca gitmesi
408. Abdullah bin Ömer (r.a.) rivayet ediyor:
Resûlullah (s.a.v.), evli ve zengin, fakat kocasının hacca gitmesine izin vermediği bir kadın hakkında şöyle buyurdu:
"Ancak kocasının izni ile gidebilir."

Münafığın misali
409. Abdullah bin Ömer (r.a.) rivayet ediyor:
Münafığın misâli, iki sürü arasında şaşkın şaşkın gidip gelen koyun gibidir. Bu sürüye geldiğinde onu boynuzlayıp dışlar, diğerine gittiğinde onu boynuzlayıp dışlar.
Müslim, Münâfikîn: 16; Nesaî, İman: 31; Müsned, 2:44 (4873.)

Gurur sebebiyle elbiseyi sürümek
410. Abdullah bin Ömer (r.a.) rivayet ediyor:
Kim gurur sebebiyle elbisesini sürürse, Allah ona kıyamet gününde rahmet nazarıyla bakmaz.
İbni Mâce, Libas: 6; Tirmizî, Libas: 9; Nesâî, Zînct: 106; Ebû Dâvud, Libas: 40.

Güzel şeylere bakarken "Maşaallah" demek
411. Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet ediyor:
Allah bir kula aile, mal ve çocuk gibi bir nimet verir, o da "Maşâallah, lâ kuvvete illâ billah [Allah dilediğini yapar. Kuvvet ancak Allah´ın yardımıyladırj" derse, o nimet hakkında ölüm dışında hiçbir afat görmez.

Resûlullah daha sonra "Ne olurdu, bahçene girdiğinde, ´Mâşaallah, Allah dilemiş de yaratmış! Kuvvet ve kudret Ancak Allah´ındır´ deseydin!" âyetini okudu.
Peygamberimiz pek çok hadislerinde nazara, yani göz değmesine karşı ümmetini ikaz etmiştir. Meselâ bir hadislerinde şöyle buyurur:
"Nazardan Allah´a sığınınız. Çünkü nazar haktır."2 Peygamberimiz bir hadislerinde de şöyle buyurur:

1. Kehf Sûresi, 39.
2. İbni Mâce, Tıb: 32.

412. Ibni Abbas (r.a.) rivayet ediyor:
Resûlullah (s.a.v.) Medine´ye hicret ettiğinde onlar yiyecekte ve hurmada selef yapıyorlardı. Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
"Kim bir malı önceden satarsa ölçü ve tartısını belirterek ve teslim vaktini tayin ederek satsın."
Buharı, Selem: 1, 2, 7; Ibni Mâce, Ticâret: 59; Ebû Dâvud, Büyü: .57; Tirmizî, Büyü; 68; Müslim, Musakât: 127, 128; Nesâî, Büyü: 6.

Ölülere sövmemek
413. Sahr (r.a.) rivayet ediyor:
Ölülere sövmeyin. Çünkü bununla dirilere eziyet etmiş olursunuz.
Tirmizî, Birri: 51.

Allah´ın âlimlere bir lütfü
414. Ebû Mûsâ el-Eş´arî (r.a.) rivayet ediyor:
Allah kıyamet gününde âlimleri diriltir. Sonra onlara şöyle der:
"Ey âlimler topluluğu! Ben ilmimi size azap etmek için vermedim. Gidiniz, sizi bağışladım."
Mu´cemü´l-Evsat, 5:145(4276.)

Mü ´mini öldürmenin mes ´uliyeti
415. Abdullah bin Amr (r.a.) rivayet ediyor:
"Nefsim elinde olan Allah´a yemin ederim ki, bir
mü´minin öldürülmesi, kıyamet gününde Allah indinde
dünyanın yok olmasından daha büyüktür." 26 ve 371 numaralı hadislere bakınız.

Namaz ve abdestin fazileti
416. Câbir bin Abdullah (r.a.) rivayet ediyor: Cennetin anahtarı namaz, namazın anahtarı ise abdesttir.
el-Mu´ceınü´l-Evsat, 5:186 (4361.)

Allah´ın en çok kızdığı isim
417. Ebû Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor:
Resûlullah (s.a.v.) bir adamın diğerine "Ey şahların şahı" diye seslendiğini işitti. "Meliklerin meliki mi?" diye bu ifâdeden duyduğu rahatsızlığı zikretti.
Buhâri, Edeb: 114; Müslim, Adâb: 20; eî-Mu´cemü´l-evsat, 5:186

Açıktan günah işleyenleri açıklamak gıybet değildir
418. Behz bin Hakim babasından, Resûlullahın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet ediyor:
Açıktan günah işleyenleri ne zaman açıklayacaksınız? Onların vasıflarını anlatın ki insanlar onlardan sakınsınlar.

Başka bir hadis şu mealdedir:
"Açıktan günah işleyenleri anlatmaktan niçin çekmiyorsunuz? İnsanlar onları ne zaman tanıyacak? Onun vasıflarını anlatın ki, insanlar onlardan sakınsınlar."2
1, Müslim, Adâb: 21.
2. Camıu s-Sagır, 1:115.

Fenalıktan, açıktan günah işlemekten, yaptıkları günahları ballandıra ballandıra anlatmaktan sakınmayan insanlar bulaşıcı hastalık mikrobu taşıyan kimseler gibidirler. Eğer bunlara karşı tedbir alınmazsa, bu hastalığın topluma bulaşması kaçınılmaz olur. tşte hadiste bunlara karşı alınacak tedbirlerden birisi açıklanmaktadır. O da böylelerini insanlara tanıtmaktır.

Gıybeti son derece çirkin bulan ve yasaklayan dinimizde, "fâ-sık-ı mütecâhir" denilen böyle kimseler hakkında konuşmanın gıybet olmayacağı bildirilmiştir.

Bayramlarda tekbir getirmek
419. Ebû Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor: Bayramlarınızı tekbirlerle süsleyin.

Allah´ın mahşerde kullarıyla konuşması
420. Abdullah bin Mes´ud (r.a.) Resûlullahın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet ediyor:
Allah dünyada iken çok mal ve evlat verdiği iki kulunu diriltti. Sonra bunlardan biriyle aralarında şu konuşma geçti:
"Ey filan oğlu filan!"
"Buyur ey Rabbim! Emrini yerine getirmekten mutluluk duyacağım."
"Sana çok mal ve çocuk vermedim mi?" »Evet, verdin Rabbim." "Verdiğim şeyleri ne yaptın?" "Fakirlik korkusuyla çocuğuma bıraktım."
"Senden sonra ne olduğunu buseydin az güler, çok ağlardın. Korktuğun şeyi [fakirliği] onlara verdim."
Diğer kul ile de Allah arasında şu konuşma geçer: "Ey filan oğlu filan!"
"Buyur ey Rabbim! Emrini yerine getirmekten mutluluk duyacağım."
"Sana çok mal ve çocuk vermedim mi?" "Evet, verdin Rabbim." "Verdiğim şeyleri ne yaptın?"
"Senin yolunda harcadım. Ölümümden sonra, çocuklarım hususunda Senin ihsanına güvendim."
"Senden sonra ne olduğunu buseydin çok güler, az ağlardın. Güvendiğin şeyi [ihsanımı] çocuklarına verdim."

Irkçılık Câhiliye âdetidir
421. Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet ediyor:
Evs ve Hazreç Ensardan iki kabileydi. Câhiliyye devrinde aralarında düşmanlık vardı. Resûlullah (s.a.v.) Medine´ye hicret ettiğinde o düşmanlık gitti. Allah onların kalplerini birbirine ısındırdı. Bir defasında bu iki kabile mensupları bir mecliste otururlarken Hazreç´ten birisi okuduğu şiirle Evslileri hicvetti. Ardından Evsli birisi de okuduğ...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın