Selam

8. Selam:

Namazdan çıkmak için selâm vermenin vucûbunda da ihtilâf etmişlerdir. Cumhur vacib olduğu görüşündedir, imam Ebû Hanife ile tabi'leri ise «vacib değildir» demişlerdir. Vacib olduğunu söyleyenler de, kimisi, bir kere, kimisi, iki kere selâm vermek vacibtir demişlerdir. Cumhur, Hz. Ali (r.a.)'nin yukarıda geçen:

«Namazdan selâm İle çıkılır» [186] hadisinin zahirine dayanmıştır. İki kere selâm vermenin vacib olduğunu söyleyenler de: «Sabittir ki Peygamber (s.a.s) Efendimiz iki kere selâm verirdi» [187]demişlerdir. Tabiidir ki bu, Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in fiillerini vücuba hamledenlere göredir.

İmam Mâlik, imam'a bir kere, imama uyanlara iki kere selâm vermeyi ihtiyar etmiştir. İmam Mâiik'ten: «îmam'a uyanlar üç kere selâm verirler. Biri ile namazdan çıkarlar, biri ile imama, biri ile de sol taraftakilere selâm verirler diye söylediği de rivayet olunmuştur.

İmam Ebû Hanife de, Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in: işi namazının sonunda oturduğu zaman selâm vermeden abdesti bozulursa namazı tamam olmuştur» [188]buyurduğuna dair Abdurrahman b. Zi-yad el-Ifrikî'nin Abdurrahman b. Rafı' ile Bekir b. Sevâde vasıtası ile Abdullah b. Amr b. As'tan rivayet ettiği hadise dayanmıştır. Ebû Ömer b. Abdilberr «Abdullah b. Amr b. As'ın bu hadisi yalnız Abdurrahman b. Ziyad el-Ifrikî tarafından rivayet edildiği ve Abdurrahman'm da hadis ulemasınca zayıf bir kimse olduğu için Hz. Ali (r.a.)'nin hadisi daha sabittir", diyor [189]

(Kadı -îbn Rüşd- diyor ki): Hz. Ali (r.a.)'nin hadisi nakil bakımından her ne kadar daha sabit ise de, lafız bakımından kesin değildir. Çünkü selâmdan başka bir şeyle namazdan çıkılamayacağı, Hz. Ali (r.a.)'nin hadisinden ancak delilü'l-hitab yolu ile anlaşılmaktadır ki delilü'1-hitab fukahanın çoğuna göre zayıftır. Fakat cumhur, «Meskût'un (nas'ta hükmü bulunmayan), mantuk'a (nas'ta hükmü bulunan) verilen hükmün zıddı ile hükümlü bulunduğunu göstermekte, hasr (daraltma) ifade eden hadisteki ELİF-LAM, deli-lü'l-hitab'tan kuvvetlidir» diyebilir. [190]

[186] Ebû Dâvûd, Salât, 2/74, no: 618.

[187] Müslim, Mesâcid, 5/22, no: 117; Ebû Dâvûd, Salât, 2/189, no: 996.

[188] Ebû Dâvûd, Salât y 2/74, no: 617.

[189] îbn Abdüberr, htizkâr, 2/250.

[190] İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 1/283-284.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın