Zamanın birinde bir sahip bir de köle varmış bunlar birbirlerini o kadar çok severmiş,çok iyi dostlarmış. Bir gün kölenin canı karpuz çekmiş gitmişler pazara almışlar,sahip karpuzu dilime kesmiş ilk dilimi kölesine vermiş köle o kadar iştahla yemiş ki sahip ikinci dilimide vermiş köle tekrar iştahla yeyince sahip son dilime kadar köleye yedirmiş son dilimide ben yiyeyim demiş sahip karpuzdan ısırdığı gibi ağzından çıkarması bir olmuş karpuz zehir zemberek acı şaşırarak sormuş ; -Nasıl yedin bunu?
Köle; senden gelen her güzelliğe amenna diyen ben senden gelen acıya nasıl amenna demem.
Alıntı: Mesnevi
Selametle
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
