Güçlü Ordu Karşısında Bir Yavru Ceylan

“Güçlü Ordu” Karşısında Bir Yavru Ceylan

Murat YILMAZ • 57. Sayı / SİYASETNAME

Toplumun adalet, hürriyet ve barış taleplerini duymayanların ne kadar güçlü olurlarsa olsunlar, Ceylanların hesabını vermek zorunda olmaları, onların siyasi itikadını teşkil ediyor. Bu itikada uygun amel edilip edilmeyeceğini de zaman gösterecek.

Bir havan mermisiyle paramparça olan 12 yaşındaki yavru Ceylan’ın devlet nezdinde gördüğü muamelenin toplumsal vicdanda açtığı yara, kanamaya devam ediyor. Yavrusunun vaziyetini “Ceylanke, parçe parçe!” diye Zazaca ifade eden annenin hissiyatı, merkez medyaca görmezden gelinse de toplumun merkezinde makes buluyor. Diyarbakır’ın Lice İlçesi Şenlik köyünde evlerinin 150 metre yakınında ve üç askerî birliğin menzilinde parçalanarak öl(dürül)en kız çocuğu, hakikati örtmekten vazgeçildiğinde, görüldüğü andan itibaren toplumun sadece dinî değil, siyasi itikadını da kurtarabilir. Tabii toplum, adaleti esas alan ve askeri bürokrasiyi denetleyebilen demokratik bir hukuk devleti murat ediyorsa.

Bu kadar asker ve silahın olduğu yerde bazı kazalar anlaşılabilir belki, ama Ceylan’ın parçalanmasından sonra savcının tehdit nedeniyle olay yerine 3 gün sonra gelişi ve Genelkurmay’ın 6 gün sonra cevap teşkil etmeyen tuhaf açıklamasına ne demeli? Ceylan’ın askerî birliklere yakın bir yerde havan topuyla paramparça olmasından sonra askerî bürokrasinin ortaya koyduğu tavır, olayın basit bir kaza olmadığını, ya açılım sürecine yönelik kasıtlı bir tahrik operasyonu olduğu ihtimalini veya bu kabul edilemez kazayı bile soruşturup faillerini yargılamayı başaramayan bir yapıyla karşı karşıya olduğumuzu gösteriyor. 2004’te sona eren PKK ateşkesi öncesinde Kızıltepe’de Uğur Kaymaz adlı bir erkek çocuğunun kurşunla vurulmasının yarattığı tahribat hatırlandığında, Kürt açılımını sabote etmek isteyen çevrelerin yavru Ceylan’ı yeni bir psikolojik harekâta mı kurban ettiği sorusu akla geliyor.

Ceylan’ın katledilmesi ve akla getirdiği sorular “Güçlü Ordu” sloganıyla bir moral takviyesi yapmaya çalışan, “Şah’ın veya bir ideolojinin değil milletin ordusu” olduğunu göstermeye çalışan Genelkurmay Başkanlığı’nın son çalışmaları da dramatik bir şekilde başarısızlığa uğramış oluyor. Genelkurmay Başkanlığı’nın bir süredir yeni fail-i meçhuller karşısında sergilediği net tavrı hatırlamak lazım. Birkaç DTP’linin katledilmesi üzerine ailelerine general düzeyinde yapılan taziye ziyaretleri, bu tür psikolojik harekâtların alanlarını daraltmıştır. Genelkurmay’ın bu tavrı hatırlanınca Ceylan’ın katledilmesinin sahiden bir kaza olması veya Genelkurmay’ı zor durumda bırakarak Kürt meselesinde bölge halkıyla ve sivil otoriteyle arasını bozmaya çalışan bir çete ihtimalini akla getiriyor.

Genelkurmay Başkanlığı, bu ihtimaller ve basında yükselen eleştiriler karşısında yaptığı açıklamayla moral olarak savunulamayacak bir yerde durduğunu bir kere daha gösterdi. Bu hadiseye üzülen, hakikatin ortaya çıkmasını isteyen ve hakikati ortaya çıkarmayı eleştirenleri, orduya karşı asimetrik bir psikolojik savaş yürütmekle itham etti. Bu itham, askerî bürokrasinin kendisine yönelik her eleştiriyi bir düşmanlık şeklinde gördüğünün son delili olarak kayıtlara geçti. Hâlbuki son fail-i meçhuller karşısında sergilenen tavır, DTP’li de olmayan bu aileye de sergilense gelişmeler farklı istikamette seyredebilirdi.

Mardin’deki Bilge köyü katliamı dolayısıyla Mardin Alay Komutanı’nın görevinden alınmasında sergilenen duyarlılık, fail-i meçhul cinayetlerden yargılanan Kayseri Alay Komutanı ve Ceylan Önkol’un soruşturması dolayısıyla da sergilenseydi, ordu bu kadar yıpranmayacaktı. Anlaşılan o ki, askeri bürokrasinin bu gerçeği kabul etmesi epey zaman alacak. Meslektaşlarına, partililerine veya fikirdaşlarına sahip çıkma Türkiye’de sadece askeri bürokrasinin değil sivil bürokrasinin ve siyasetin de temel hatalarından biri. Siyaset bu hatayı yeni yeni üzerinden atabiliyor. Askeri bürokrasi ise bu bahiste adeta bir kast gibi algılandığından çok zorlanıyor. Bu hata askerî bürokrasinin son zamanlardaki güç ve itibar kaybının ana sebepleri arasında yer alıyor.

Ceylan hakkında savcılıktan bilinmeyen bir bilirkişi heyetine atıfla yapılan açıklama, barındırdığı çelişkilerle kamuoyunu ve ailesini teskin etmek şöyle dursun infialini arttırdı. Zayıf bir yavru Ceylan’ın başına gelenler Türkiye toplumunun bilhassa askerî otoriteyle ilişkilerinde itaat kültürü etrafında gelişmiş siyasi kültürünün itiraz ve sorgulama istikametinde geliştiğini ortaya koydu. Toplumun adalet, hürriyet ve barış taleplerini duymayanların ne kadar güçlü olurlarsa olsunlar, Ceylanların hesabını vermeleri gerekliliği, yeni rejimin siyasi itikadını teşkil ediyor. Bu itikada uygun amel edilip edilmeyeceğini zaman gösterecek.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın