Nisyan ve vicdani maluliyet

M.Nedim Hazar

Nisyan ve vicdani maluliyet

Farkındayım, bu memleket öyle bir zan bulamacına dönüştü ki, kazanda ne kaynasa, kabul ve reddedenler peşinen yerlerini alıyor.

Olayları kendi bağlamında değerlendirmektense, mutlaka başka bir yere temas noktası bulup, bambaşka alanlara çekilip adeta bir varoluş çatışmasına çevriliyor.

Ve farkındayım, bazı hakikatler, sırf birileri onu alıp başka amaçlar için kullanabilirler, diye söylenemiyor ya da kısık sesle dillendiriliyor.

Bir grup gencin hazırladığı 'Uludere için çağrı' metni gibi... Her ne kadar katılmadığım bazı hususlar olsa da, özünde vicdana davet eden, hele de inançlı insanlar için, bazı hakikatleri hatırlatan bir çağrıyı, birileri alıp 'isyan' olarak konumlandırabiliyor mesela. Oysa daha metnin ilk cümlesi yapılan şeyin bir çağrı, davet olduğunu vurguluyor.

Ve elbette farkındayım, bu ülkede zalimlik ile mazlumluk öylesi bir karmaşık yumağa dönüştürülmüş ki, mazlumu, araya karışıp, kendini kördüğüm eden zalimlerden ayırarak savunmak çok zor. Başbakan'ı da anlıyorum ama liderlik ve yöneticilik işte bu gibi zor zamanlarda ortaya çıkıyor, çıkması gerekiyor. Yaptığı her şeyi, çarpıtarak, kendi zemininden kaydırarak bir tür muhalefete ya da muhaliflik adı altında düşmanlığa dönüştürülüyor. Bu çok zor bir durum, kabul etmek lazım.

BDP yetkililerinin Uludere olayıyla ilgili iktidardakilere soru sorarken meseleyi 'hayvanlık' düzlemine çekip en büyük zulmü mazlumlara yapması gibi mesela. Diyelim ki, meseleye bakışınız öyle, peki biri karşınıza çıkıp, '34 insanın katledilmesini hayvanlık olarak görmeniz anlaşılabilir bir şey de, masum kadınları çocuklarının gözü önünde cadde ortasında bombayla parçalamanın, el kadar bebeleri canlı canlı yakmaya kalkışmanın, düğün basıp gelin öldürmenin sorumluluğu hangi hayvan oğlu hayvanlardadır?' diye sorsa ne cevap vereceksiniz?

Ne ki bütün bunlar ortadaki hakikati ve bakan beyin 'ölmeselerdi kaçakçılıktan yargılanacaklardı' şeklindeki vicdan yaralayan değerlendirmesini görmezden gelmemize sebep teşkil edemez, etmemeli. Diyelim ki, bakan bey haklı, ölenlerin hepsi kaçakçı, bu ülkede kaçakçılığın cezası bombayla parçalanmak mıdır? Hatta daha ileri gidelim, diyelim ki, katledilen o insanlar teröristti. Bu ülkede terörle mücadelenin en insafsız döneminde bile şöyle bir haber kalıbı duymadınız mı hiç: 'Teslim ol çağrısına, teröristlerin ateşle karşılık vermesi sonucu çıkan çatışmada...'

Gazali, idarecilere öğütler verdiği kitabında adaletin esaslarını sayarken şu hadisi nakleder: "Allah'ın gölgesinden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı Kıyamet gününde, Yüce Allah yedi sınıf insanı kendi gölgesinde gölgelendirir" ve birinci sıraya şunu koyar: "Emri altındakilere adil davranan lider."

Hadis-i Şerif'te, bir yöneticinin görev başındaki bir günlük adaletinin, Allah'a karşı yapacağı yetmiş yıllık nafile ibadetinden daha üstün olmasından bahsedilir.

Yine Gazali'den: "Ey sultan! Sen, sadece kendi elini zulümden çekmekle yetinme! Kendini zulümden uzak tuttuğun gibi; hizmetçilerini, yakınlarını, görevlilerini ve kapınızı bekleyenleri de terbiye edip güzelleştirmen gerekir. Onların zulmüne razı olma, çünkü sen, kendi zulmünden sorgulanacağın gibi; onların işlediği zulümlerden de hesaba çekileceksin."

Hz. Ömer efendimiz, valisi olan Ebu Mûsâ el-Eşari'ye şöyle bir mektup göndermiştir: "En mutlu liderlik, halkına iyilikle; en kötü liderlik ise halkına zulüm ile davrandığında olur. Gevşek ve laubali davranışlardan sakın; çünkü görevli memurların sana uyarlar."

Şunu unutmamak lazım; namaz bir Müslüman için günde 5 vakit farzdır, vicdanlı ve adaletli olmak ise her an.

Yunus Emre çıtayı epey yükseğe koymuş. Diyor ki: 'Bir kez gönül kırdın ise, bu kıldığın namaz değil.'

Bir kez gönül kırmanın bedeli belliyken, 34 cana karşı bu kadar hoyratlığın bedeli n'ola ki?

Bilmem ki o yazı hâlâ sayın Baykal'ın odasında asılı mıdır? Hani Edebalı'nın Osman Gazi'ye verdiği nasihat: "Ey Oğul! Beysin! Bundan sonra öfke bize; uysallık sana. Güceniklik bize; gönül almak sana. Suçlamak bize; katlanmak sana. Acizlik, yanılgı bize; hoş görmek sana. Geçimsizlikler, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize; adalet sana. Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize; bağışlama sana. Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana..."

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın