İnsanlığı kurtarmak için önce insanları kurtaralım

İnsanlığı kurtarmak için önce insanları kurtaralım

Afrika'da Etiyopya-Somali-Kenya, 40 milyona yakın insanı etkileyen ciddi bir kuraklıkla karşı karşıya. 1971-73 yıllarında kuraklıktan 1,5 milyon insan ölmüş, bir o kadarı da sakat kalmış. Türkiye'de başta Diyanet olmak üzere Kimse Yok mu gibi dernekler de insanlığı kurtarma çağrısı yapıyor.

Kerim Balcı "ölüyoruz ey insanlık" diyor geçen hafta yayımlanan yazısında. Mevzu BM'nin ilanıyla resmiyet kazanan Etiyopya-Somali ve Kenya kuşağında yer alan ülkelerde kuraklık nedeniyle yaşanan kıtlık ve bu kıtlığa karşı insanlığın almış olduğu tavır. Haklı bence Balcı böyle demekle. Ama müsaade ederseniz ben daha ötesini söylemek isterim; öldük biz insanlık olarak. Yalnız bütün bütün haksızlık etmemek için küçük bir ilavede bulunmak isterim: belki yeniden dirilmek üzere. Bu ilave ile ne kastettiğimi yazının sonunda dile getireceğim.

Evet; öldük biz insanlık olarak çoktan beri. Çok uzaklara gitmeye gerek yok; ülke ve dünya genelinde yakın tarihimizde yaşanan hadiseler karşısında aldığımız tavır, bu içtihadi hüküm cümlesini ispata yeter de artar bile. Misal mi istiyorsunuz? Vereceğim ama önce kendinize söz verin; endam aynasının karşısına geçecek ve zikrettiğim hadiseler karşısında ne yaptığınızı, nasıl bir düşünce atmosferi ve ruh hali yaşadığınızı, gündelik yaşamınızda ne türlü değişiklikler olduğunu hatırlayacaksınız.

Mesela; 1992'de Bosna'da Müslüman katliamı olurken ne yaptınız? Halepçe'de kimyasal silahlarla insanlar böcek gibi öldürülürken ne düşündünüz? Körfez Savaşı'nda masum siviller hayata veda ederken düşünce dünyanızda ne türlü değişiklikler oldu? PKK terör örgütü ile yaşanan mücadelede hem de her gün şehit olan gencecik insanlarımız karşısında yemekten iştahınız kaçtı mı? Gazetelerin 3. sayfa haberlerini teşkil eden ferdi cinayetler, dayaklar, boşanmalar, ahlaksızlıklar vs. sizin yaşamınızı hangi ölçüde etkiledi? Trafikte, işyerindeki tedbirsizlikler yüzünden canından olan, vücudundan azaları kopup engelli olarak hayatına devam etmek zorunda kalan insanlara maddi-manevi yardım için ne yaptık? Açlık sınırının altında hayat sürdüren insanların dramları TV ekranlarında anlatılırken kanal mı değiştirdik yoksa onlara yardım eli uzatmak üzere harekete mi geçtik? Annesini döven, babasını kesen, yoldan geçen kadına tecavüz eden, milyonlarca insanın hakkının olduğu kamuya ait malı yolsuzlukla çalanlar karşısında bir fert olarak ne yaptık?

Yüzlerce-binlerce misal verebilirim fakat sözü uzatmaya gerek yok; şimdi soru şu; bu hadiselerin oluşturduğu genel manzaraya bir bütün olarak baktığımızda insanlık ailesi olarak nerede yer alıyoruz? Ben şahsen, bir insanı bütün insanlık olarak nitelendiren Kur'an beyanının çizdiği çerçevede yerimizi alan ve ona göre maddi-manevi tavır belirleyen bir yerde durduğumuzu zannetmiyorum. İşte onun için Kerim Bey'den bir adım daha ileri giderek "insanlık öldü" diyorum. Bununla beraber "belki yeniden dirilmek üzere" dedim; çünkü bu manzarayı nasıl düzeltiriz; yörüngesinden çıkmış insanlığı yeniden İlahi iradenin belirlediği konuma nasıl oturturuz, düşünce ve inancı ile dopdolu olup, bunun için planlar, programlar, projeler üreten; bunlarla dünyanın dört bir yanına koşan insanlar, gruplar, dernekler, şirketler ve cemaatlerin var olduğunu düşünüyorum.

Tam da bu aşamada Kimse yok mu, Cansuyu gibi yardımlaşma dernekleri, İslam Konferansı Teşkilatı gibi örgütlerin çalışmalarının yanı sıra Diyanet İşleri Başkanlığı'mızın başlattığı "Her evden bir fitre ve bir iftar Afrika'ya" kampanyasını çok anlamlı buluyorum. İnsana Allah'ın (cc) ve Efendimiz'in (sas)baktığı zaviyeden bakan her bir Müslüman'ın, kampanyaya destek bağlamında alabildiğine duyarlı bir şekilde davranacağını düşünüyorum. Necip Fazıl merhum "kim var?" dendiğinde "sağına soluna bakmadan ben varım diyen" bir gençlikten bahseder. Duyarlı her bir insanın sağına soluna bakmadan "ben varım" diyeceği ümidini taşıyorum. İnsanlığı kurtarmanın yolu önce insanları kurtarmaktan geçiyor.

Ölüyoruz ey insanlık!

Kerim Balcı geçen hafta Zaman'daki yazısında Afrika'daki çığlığa dikkat çekerek şunları yazmıştı: Cenab-ı Allah Şâfi isminin tecellisi için hastalıkları yaratmış; ama bu tecelli doktorların, eczacıların, duası makbul büyüklerin üzerinden oluyor. Rezzak isminin tecellisi için de açlıkları, kıtlıkları yaratıyor Allah. Bu tecelli de ancak eli bol, gönlü geniş, ateş nereye düşerse düşsün beni yakar diğergamlığını hayat felsefesi edinmiş insanlar üzerinden olabilir. İstemez misiniz Rezzak isminin tecelligahı olmayı? O'nun rahmetine ayinedarlık yapmayı istemez misiniz? Kimse Yok mu, 'ben varım' diyen gönül erlerini bekliyor. Yoksa, ölüyoruz ey insanlık! İnsanlık, biz sahip çıkmazsak, ölüyor..

zaman
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın